Operacja Tan nr 2
II wojna światowa, wojna na Pacyfiku | |||
Lotniskowiec USS „Randolph” i statek naprawczy USS „Jason” podczas remontu na wodach atolu Ulithi 13 marca 1945. Na lotniskowcu widoczne są uszkodzenia pokładu startowego zadane przez samolot kamikaze 11 marca 1945. Zdjęcie wykonano z wodnosamolotu stacjonującego na lekkim krążowniku USS „Miami” | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium |
zachodni Pacyfik | ||
Przyczyna |
próba zniszczenia floty USA | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Oceanu Spokojnego | |||
10°04′06,60″N 139°43′46,56″E/10,068500 139,729600 |
Operacja Tan nr 2 – kryptonim ataku kamikaze wymierzonego w główne kotwicowisko okrętów alianckich na wodach atolu Ulithi, który został przeprowadzony 11 marca 1945 roku.
Japończycy mieli nadzieję, że uda im się zaskoczyć Flotę Pacyfiku i zatopić lub uszkodzić znaczącą liczbę lotniskowców lub innych dużych okrętów kotwicujących na niewielkim stosunkowo obszarze atolu. Dla przeprowadzenia ataku samobójczego z lotnisk w Japonii wystartowały 24 dwusilnikowe samoloty bombowe Yokosuka P1Y (Frances). Towarzyszyło im 6 ciężkich łodzi latających Kawanishi H8K (Emily), te jednak nie miały uczestniczyć w samobójczym ataku, a jedynie zbombardować okręty przeciwnika.
Atak się nie powiódł. Siedemnaście maszyn musiało zawrócić z przyczyn technicznych, a do celu dotarły zaledwie dwa samoloty „Frances”. Było już po zapadnięciu ciemności. Jeden z kamikaze zanurkował i trafił lotniskowiec USS „Randolph” w rufową część prawej burty, tuż poniżej pokładu startowego, zabijając 27 ludzi i raniąc 105. Drugi rozbił się na wysepce Sorlen, prawdopodobnie uznając drogę i stojącą obok wieżę obserwacyjną za amerykański okręt; poza samobójczą załogą nikt nie zginął, ale kilku żołnierzy amerykańskich zostało poranionych odłamkami i poparzonych rozpryskującym się, płonącym paliwem. „Randolph” został wyremontowany na miejscu i ponownie dołączył do floty w kwietniu 1945 roku, gotów do wzięcia udziału w bojach o Okinawę.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ 24 Yokosuka P1Y „Frances” z załogami kamikaze i 6 Kawanishi H8K „Emily”. Za: Hackett, Operation Tan No. 2, [1]
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Edwin P. Hoyt: The Last Kamikaze. Praeger Publishers, 1993. ISBN 0-275-94067-5.
- Masami Jinno: Azusa tokubetsu kougekitai: Bakugekiki "Ginga" sanzen kiro no kouseki (Specjalny zespół uderzeniowy Azusa: 3 000-kilometrowy lot bombowców "Ginga"). Japonia: Kojinsha, 2000.
- Bernard Millot: Divine Thunder: The life and death of the Kamikazes. Macdonald, 1971. ISBN 0-356-03856-4.
- Matome Ugaki: Fading Victory: The Diary of Admiral Matome Ugaki, 1941-1945. University of Pittsburgh Press, 1991. ISBN 0-8229-3665-8.