Julian Cybulski

Julian Cybulski

Data i miejsce urodzenia	28 stycznia 1859 Łańcut
Data i miejsce śmierci	25 listopada 1924 Lwów
Zawód, zajęcie	architekt
Multimedia w Wikimedia Commons

Julian Karol Cybulski (ur. 28 stycznia 1859 w Łańcucie, zm. 25 listopada 1924 we Lwowie) – polski architekt tworzący we Lwowie.

Studiował na Politechnice Lwowskiej, po ukończeniu nauki w 1882 rozpoczął praktykę w biurze projektowym Wincentego Rawskiego (młodszego), równocześnie był asystentem prof. Gustawa Bisanza. Po otrzymaniu uprawnień architekta w 1885 założył spółkę budowlaną z Ludwikiem Baldwinem-Ramułtem. Prowadzone przez nich przedsiębiorstwo nadzorowało realizację budynku poczty głównej, zaprojektowanego przez Sylwestra Hawryszkewycza seminarium grekokatolickiego, zmodyfikowało stworzony przez Louisa Dauvergne projekt Pałacu Potockich, a następnie nadzorowało jego budowę. W 1892 zasiadał w komisji nadzorującej przygotowania do wystawy budowlanej, która odbywała się we Lwowie. W kadencji 1893–1895 zasiadał w radzie miasta, w tym samym czasie pełnił funkcję skarbnika w Stowarzyszeniu Inżynierów, w kadencji 1894–1895 był wiceprezesem tej organizacji. Od 1900 projektował stosując dekoracje zgodnie ze stylem modnej wówczas secesji. W 1907 wzniósł na własne potrzeby dom przy ulicy Andrzeja Potockiego 38 (obecnie Generała Czuprynki), gdzie mieściła się również jego pracownia i biuro. Rok później wstąpił do Towarzystwa Politechnicznego^[1], w 1910 został wybrany na przewodniczącego komisji architektonicznej opiniującej projekt lwowskiego kasyna^[2] oraz nadzorował realizację lwowskich projektów na wystawie polskich architektów we Lwowie^[3].

• kościół św. Katarzyny w Milczycach (1886–1887), współautor Ludwik Baldwin-Ramułt – obecnie cerkiew św. Dymitra;
• własna willa przy ulicy Alberta Chmielowskiego 15 (obecnie Łeonida Hlibowa) (1890);
• dom zarządu dóbr hrabiego Romana Potockiego przy ulicy Kalczej 7 (Wasyla Stefanyka) (ok. 1890);
• neogotycki pawilon łańcuckich fabryk likierów i tkanin hr. Romana Potockiego na Wystawie Krajowej (1894);
• willa przy ulicy Alberta Chmielowskiego 9 (obecnie Łeonida Hlibowa) (1896–1898);
• domy Nachmana Grunsberga przy ulicy Alberta Chmielowskiego 3 i 5 (obecnie Łeonida Hlibowa);
• kamienica przy Wałach Hetmańskich 26 (obecnie Prospekt Szewczenki) (1898);
• neorenesansowy budynek Banku Krajowego u zbiegu ulicy Tadeusza Kościuszki i placu Franciszka Smolki (obecnie pl. Petra Hrychorenki). Na elewacji rzeźby dłuta Antoniego Popiela (projekt 1895, realizacja zakończona w 1903);
• secesyjne dekoracje wnętrz Hotelu George (1901), współautor Jan Lewiński;
• willa O. Wicksella przy ulicy Klementyny Tańskiej 1 (obecnie Stepana Rudańskiego);
• kamienice przy ulicy Andrzeja Potockiego 26, 28, 30 (Generała Czuprynki), elewacja projektu Bronisława Sołtysa (1904–1905);
• kamienica przy ulicy Andrzeja Potockiego 38 (Generała Czuprynki) u zbiegu z ulicą Kijowską, elewacje projektu Bronisława Sołtysa (1907);
• domy przy ulicy Adama Asnyka 10 i 15 (obecnie Ołeksandra Bohomolca) (1907);
• przebudowa domu przy ulicy Jagiellońska 3 (obecnie Wołodymyra Hnatiuka) (1914–1915), autorem wcześniejszej realizacji był Feliks Księżarski;
• gmach francuskiej kompanii naftowej „Premier” przy ulicy Stefana Batorego 26 (obecnie kniazia Romana), /projekt 1914, realizacja ukończona w 1924/, projekt został zmodyfikowany przez Ferdynanda Kasslera. Budynek wyróżnia się elewacją najwyższych kondygnacji i dekoracją rzeźbiarską nieznanego autorstwa.

• Ю. О. Бірюльов: Мистецтво львівської сецесії. Львів: Центр Європи, 2005, c. 184. ISBN 966-7022-44-7. (ukr.)
• П. Е. Ґранкін: Архітектор Юліан Цибульський. Будуємо інакше. № 6, c. 46—48, 2000.
• Stanisław Łoza: Architekci i budowniczowie w Polsce. Warszawa, 1954, s. 53.

• Nazwy ulic we Lwowie przed 1939 na podstawie portalu lwow.pl