Julio Velasco

Julio Velasco

Data i miejsce urodzenia	9 lutego 1952 La Plata
Pozycja	Trener
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.  Argentyna
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1979–1982 Ferro Carril Oeste 1981–1983 Argentyna (asystent) 1983–1985 Tre Valli Jesi 1985–1989 Panini Modena 1989–1996 Włochy 1997–1998 Włochy 2001–2003 Czechy 2003–2004 Copra Piacenza 2004–2006 Cimone Modena 2006–2008 Gabeca Pallavolo 2008–2011 Hiszpania 2011–2013 Iran 2014–2018 Argentyna 2018–2019 Azimut Modena 2023 UYBA Busto Arsizio 2024– Włochy
Multimedia w Wikimedia Commons

Julio Velasco (ur. 9 lutego 1952 w La Placie) – argentyński siatkarz i trener siatkarski.

Julio Velasco pierwsze kontakty z siatkówką miał jeszcze podczas liceum i studiów, na których grał, a następnie trenował drużyny młodzieżowe. Pierwszą profesjonalną drużyną w karierze Velsaci była Ferro Carril Oeste, którą trenował w latach 1979–1982. W tym okresie zespół dominował w lidze argentyńskiej zdobywając cztery tytuły z rzędu. Sukcesy z klubem sprawiły, że był on również asystentem trenera reprezentacji Argentyny.

Następnie wyjechał do Włoch, gdzie trenował najpierw Tre Valli Jesi, a potem Panini Modena z którym odniósł największe sukcesy w karierze klubowej: Mistrzostwo Włoch (1986, 1987, 1988, 1989), Puchar Włoch (1986, 1988, 1989), Puchar CEV (1986) oraz trzykrotnie docierał do finału Pucharu Europy w latach 1987–1989, w którym jego zespół za każdym razem musiał uznać wyższość radzieckiego CSKA Moskwa.

Dzięki sukcesom z Panini Modena Velasco dostał angaż prowadzenia reprezentacji Włoch, z którą w latach 1989–1996 również odnosił sukcesy: dwukrotne mistrzostwo świata (1990, 1994), trzykrotne mistrzostwo Europy (1989, 1993, 1995), wicemistrzostwo olimpijskie (1996), pięciokrotny triumf w Lidze Światowej (1990, 1991, 1992, 1994, 1995), a także Puchar Świata (1995) i Puchar Wielkich Mistrzów (1993)^[1].

Potem przez rok trenował kobiecą reprezentację Włoch, z którą zdobył złoty medal na Igrzyskach Śródziemnomorskich w Bari 1997. Następnie trenował: reprezentację Czech (2001–2003), włoską Copra Piacenza (2003–2004), włoską Pallavolo Modena (2004–2006), włoskie Gabeca Pallavolo (2006–2008) oraz reprezentację Hiszpanii (2008–2011), z którą w Pescarze zdobył srebrny medal igrzysk śródziemnomorskich 2009 oraz trzykrotnie docierał do finału Ligi Europejskiej (2009, 2010, 2011).

W latach 2011–2013 był trenerem reprezentacji Iranu, z którą dwukrotnie zdobył mistrzostwo Azji (2011, 2013).

W latach 2014–2018 trenował reprezentację Argentyny, a w latach 2018–2019 włoskie Azimut Modena. W 2019 roku poinformował o przejściu na emeryturę. W 2023 roku zdecydował się wrócić do pracy, podpisując kontrakt na sezon 2023/2024 z kobiecą drużyną UYBA Busto Arsizio^[2].

W listopadzie 2023 włoska federacja siatkówki poinformowała, że od 1 stycznia 2024 Julio Velasco obejmie stanowisko selekcjonera kobiecej reprezentacji Włoch^[3]. 21 listopada 2023 Argentyńczyk zrezygnował z prowadzenia UYBA Busto Arsizio^[4].

• Igrzyska Olimpijskie:
  • 1996 (z Włochami)
• Liga Światowa:
  • 1990, 1991, 1992, 1994, 1995 (z Włochami)
  • 1996 (z Włochami)
  • 1993 (z Włochami)
• Mistrzostwa Świata:
  • 1990, 1994 (z Włochami)
• Mistrzostwa Europy:
  • 1989, 1993, 1995 (z Włochami)
  • 1991 (z Włochami)
• Mistrzostwa Azji:
  • 2011, 2013 (z Iranem)
• Igrzyska Śródziemnomorskie:
  • 1997 (z Włochami kobiet)
  • 2009 (z Hiszpanią)
• Liga Europejska:
  • 2009, 2010, 2011 (z Hiszpanią)
• Puchar Świata:
  • 1995 (z Włochami)
• Puchar Wielkich Mistrzów:
  • 1993 (z Włochami)
• Mistrzostwa Argentyny:
  • 1979, 1980, 1981, 1982 (z Ferro Carril Oeste)
• Mistrzostwa Włoch:
  • 1986, 1987, 1988, 1989 (z Pallavolo Modena)
• Puchar Włoch:
  • 1986, 1988, 1989 (z Pallavolo Modena)
  • 1987 (z Pallavolo Modena)
• Puchar Europy Mistrzów Klubowych:
  • 1987, 1988, 1989 (z Pallavolo Modena)
• Puchar CEV:
  • 1986 (z Pallavolo Modena)

• Mecze reprezentacji Hiszpanii w piłce siatkowej mężczyzn prowadzonej przez Julio Velasco

• Profil na CEV (ang.)