Jerzy Skrodzki
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Wyznanie | |
Jerzy Skrodzki również jako Jerzy Skrotzki (ur. 6 kwietnia 1635 w Dąbrównie, zm. 28 lutego 1682 w Królewcu) – polski duchowny luterański i pisarz religijny.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn mieszczanina, którego rodzina przybyła z Polski w XVI w. Uczył się w szkole w Dąbrównie. Od 1646 uczęszczał do gimnazjum w Elblągu, w 1653 rozpoczął studia teologiczne na uniwersytecie w Królewcu. W latach 1659–1661 był rektorem szkoły we Frydlądzie, a następnie 1662-1676 diakonem i od 1676 pastorem (tj. proboszczem) polskiego kościoła w Królewcu. W tym czasie pojawiło się nowe wyposażenie wnętrza świątyni. Z niemieckiego przekładał na język polski pieśni religijne i wspólnie z ks. Fryderykiem Mortzfeldem był autorem Nowo wydanego kancjonału... z 1684. Wraz z ks. Janem Borzymowskim, seniorem Jednoty Litewskiej z Wilna opracował kalwińskie tłumaczenie Biblii, której druku w Londynie nie dokończono (1660-1663).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Janusz Jasiński, Historia Królewca. Szkice z XIII-XX stulecia, Olsztyn, Książnica Polska, 1994, ISBN 83-85702-03-2.
- Paweł Fijałkowski, Polska parafia na Kamiennej Grobli w Królewcu, „Kalendarz Ewangelicki”, R. 110, 1996, Bielsko-Biała, Wyd. Augustana, 1995, ISSN 0239-3476.
- Jan Szturc, Ewangelicy w Polsce. Słownik biograficzny XVI-XX wieku, Bielsko-Biała, Wyd. Augustana, 1998, ISBN 83-85970-50-9.