Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Jerzy Malara

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Malara
Data urodzenia

11 maja 1928

Data śmierci

16 listopada 2013

Prezes Wyższego Urządu Górniczego
Okres urzędowania

od 1986
do 1990

Poprzednik

Władysław Naglik

Następca

Janusz Steinhoff

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi

Jerzy Malara (ur. 11 maja 1928, zm. 16 listopada 2013) – polski specjalista w zakresie górnictwa, w latach 1986–1990 prezes Wyższego Urzędu Górniczego (WUG).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W czasie II wojny światowej był uczestnikiem powstania warszawskiego, a następnie robotnikiem przymusowym w nazistowskim obozie pracy działającym przy zakładach zbrojeniowych. Po zakończeniu wojny w 1948 podjął studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, w 1952 uzyskując dyplom inż. górnictwa. Początkowo w wyniku nakazu pracy, pracował w Głównym Instytucie Górnictwa w Katowicach, a następnie Kopalni Węgla Kamiennego „Jowisz”. Później był pracownikiem Kopalni Węgla Kamiennego „Generał Zawadzki” (obecnie Kopalnia Węgla Kamiennego Paryż) w Dąbrowie Górniczej, gdzie w latach 1956-1958 pełnił obowiązki naczelnego inżyniera kopalni, a w latach 1958-1969 jej dyrektora.

W latach 1969–1974 był wiceprezesem Wyższego Urzędu Górniczego, w latach 1974-1978 generalnym dyrektorem, a w latach 1978-1986 piastował funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Górnictwa i Energetyki. Następnie w latach 1986-1990 był kierownikiem WUG, aż do momentu przejścia na emeryturę.

Był wieloletnim działaczem między innymi Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa (od 1956), w latach 1983-1991 piastując funkcję prezesa. Działał także jako wieloletni członek Komitetu Organizacyjnego Światowego Kongresu Górniczego.

Jako publicysta udzielał się między innymi na łamach „Przeglądu Górniczego”, którego był redaktorem naczelnym w latach 1975-2005, a od 2009, sekretarzem Rady Naukowej. Publikował też na łamach „Nowego Kuriera”.

Zmarł 16 listopada 2013 i został pochowany na Cmentarzu przy ulicy Sienkiewicza w Katowicach.

Wybrane odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]