Jerzy Kossela

Jerzy Kossela

Jerzy Kossela (2009)
Pseudonim	Juras, Ciamcialamcia
Data i miejsce urodzenia	15 lipca 1942 Częstochowa
Data i miejsce śmierci	7 stycznia 2017 Gdynia
Instrumenty	gitara
Gatunki	bigbit
Aktywność	1961–2016
Zespoły
Elektron (1961), Niebiesko-Czarni (1962-1964), Pięciolinie (1963-1965), Czerwone Gitary (1965-1967, 1991-1993, 1999-2015, 2016)
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Jerzy Kossela (ur. 15 lipca 1942^[1] w Częstochowie^[2], zm. 7 stycznia 2017 w Gdyni) – polski gitarzysta, wokalista, autor tekstów i kompozytor. Współzałożyciel i członek zespołów Elektron, Niebiesko-Czarni, Pięciolinie i Czerwone Gitary.

Urodził się 15 lipca 1942 w Częstochowie. Nosił nazwisko Kossela, podobnie jak większość rodziny, jedynie jego rodzice w wyniku administracyjnej pomyłki mieli nazwisko Kosela. W pierwszych latach życia mieszkał w domu przy ul. Warszawskiej, po czym w 1946 lub 1947 rodzina wyprowadziła się do Gdyni i zamieszkała przy ul. Słupeckiej^[3].

W 1961 stworzył zespół Elektron, który w następnym roku przekształcił się w Niebiesko-Czarnych. W latach 1962–1964 odbywał służbę wojskową jako kierownik biblioteki^[4]. W tym czasie – przebywając na przepustce wojskowej współzałożył zespół Pięciolinie^[3], przekształcony w 1965 w Czerwone Gitary, w którym był pierwszym liderem^[5]. Napisał przeboje zespołu: „No bo ty się boisz myszy” (muzyka i tekst) oraz „Historia jednej znajomości” i „Matura” (tekst do słów Krzysztofa Klenczona, a także był autorem lub współautorem m.in. piosenek: „Dziewczyna z moich snów”, „Kiedy jestem sam”, „Pięć linii”, „Drzazgi w piętach”, „Czekam na twój list”, „Non-Stopowy Bigos”, „W czasie burzy”, „To ty, tylko ty”, „Long Play”, „Wesołe pająki”, „Mówisz, że kochasz mnie jak nikt”^[6].

Po odejściu z Czerwonych Gitar u szczytu jego popularności w 1967^[3] pozostał czynny w polskim życiu muzycznym – występował na estradzie do 1976 (m.in. z zespołem Perpetuum Mobile), komponował piosenki, był instruktorem amatorskich zespołów muzycznych (Takty i Tonsil), otworzył studio nagrań oraz organizował Kluby Popularyzacji Muzyki Młodzieżowej^[7]. Następnie rozpoczął pracę w charakterze prezentera dyskotekowego^[8], którą wykonywał przez 15 lat.

Po powrocie Czerwonych Gitar na estradę w 1991 znalazł się w zespole ponownie, jako gitarzysta i wokalista. Był współautorem książki Czerwone Gitary to właśnie my! (1992). Odszedł z zespołu w 1993 wskutek konfliktu z Sewerynem Krajewskim^[9]. W 1999 ponownie znalazł się w składzie zespołu Czerwonych Gitar^[3]. Na płycie zespołu pt. Jeszcze raz (2015) znalazła się jego piosenka „Kocham dwie dziewczyny”, którą napisał w 1965^[10].

Ze względu na poważne problemy zdrowotne w maju 2015 zaprzestał koncertowania z Czerwonymi Gitarami^[11], jednak po roku powrócił na scenę. Po raz ostatni zagrał 21 listopada 2016 w Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku. Zmarł 7 stycznia 2017 w Gdyni^[12]. Pogrzeb odbył się 12 stycznia 2017 na cmentarzu Witomińskim^[13] (kwatera 94-1-3)^[14].

W 1972 ożenił się z Janiną „Janą” Kras^[15].

• 2010 – Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[16].
• 2010, 2015 – Laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury^[17]

• Bernard Dornowski, Jerzy Kossela, Seweryn Krajewski, Jerzy Skrzypczyk: „Czerwone Gitary” to właśnie my. Tadeusz Sosnowski (oprac.). Polska Oficyna Wydawnicza „BGW”, 1992. ISBN 83-7066-456-3.

• Jerzy Kossela w bazie Archiwum Polskiego Rocka
• Jerzy Kossela w Katalogu Polskich Płyt Gramofonowych