Jean-Paul Martin du Gard
| Data i miejsce urodzenia |
3 maja 1927 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
26 lutego 2017 | ||||||||||||||||||
| Wzrost |
182 cm | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Jean-Paul Marc Pierre Martin du Gard (ur. 3 maja 1927 w Paryżu, zm. 26 lutego 2017 tamże[1]) – francuski lekkoatleta, sprinter, mistrz Europy z 1954.
Specjalizował się w biegu na 400 metrów. Zajął 4. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: René Leroux, Francis Schewetta, Martin du Gard i Jacques Lunis) na mistrzostwach Europy w 1950 w Brukseli[2]. Na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach francuska sztafeta 4 × 400 metrów w składzie: Jean-Pierre Goudeau, Robert Bart, Jacques Degats i Martin du Gard zajęła 6. miejsce w finale[1].
Zdobył złoty medal w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1954 w Bernie. Sztafeta francuska biegła w składzie: Pierre Haarhoff, Degats, Martin du Gard i Goudeau. Martin du Gard wystąpił także w biegu na 400 metrów, w którym odpadł w półfinale[3]. Na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne odpadł w ćwierćfinale biegu na 400 metrów i w eliminacjach sztafety 4 × 400 metrów (Francuzi biegli w składzie: Degats, Martin du Gard, Goudeau i Haarhoff)[1].
Martin du Gard zdobył srebrny medal w biegu na 400 metrów na Akademickich Mistrzostwach Świata (UIE) w 1953 w Budapeszcie[4]. Zwyciężył w sztafecie 4 × 400 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1951 w Aleksandrii i w 1955 w Barcelonie[5].
Był mistrzem Francji w biegu na 200 metrów w 1955, wicemistrzem w biegu na 400 metrów w 1953 i 1956 oraz brązowym medalistą na 400 metrów w 1950 i 1954[6].
Trzykrotnie poprawiał rekord Francji w sztafecie 4 × 400 metrów do wyniku 3:08,7 (29 sierpnia 1954 w Bernie)[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Jean-Paul Martin du Gard [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-04] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 501 [dostęp 2018-12-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 503, 507 [dostęp 2018-12-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ World Student Games (UIE) [online], GBRAthletics [dostęp 2018-12-09] (ang.).
- ↑ Mediterranean Games [online], GBRAthletics [dostęp 2018-12-09] (ang.).
- ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1888 à 1969 [online], cdm.athle.com, 20 maja 2021, s. 156, 179, 187, 194, 201 [dostęp 2021-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-21] (fr.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 202. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).