Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Jan Bielański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Bielański
Data i miejsce urodzenia

1939
Odrowąż

proboszcz parafii św. Brata Alberta Chmielowskiego w Krakowie
Okres sprawowania

1983–2005

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1963

Odznaczenia
Krzyż Wolności i Solidarności Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości

Jan Andrzej Bielański (ur. 1939 w Odrowążu) – ksiądz katolicki archidiecezji krakowskiej, prałat, działacz społeczny w Krakowie-Nowej Hucie.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 1939 roku w Odrowążu w rodzinie góralskiej[1][2]. W tamtejszej parafii św. Marii Magdaleny przyjął pierwsze sakramenty święte. W 1963 roku otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa krakowskiego Karola Wojtyły. W dalszych latach posługi duchownej pracował w parafiach w Stryszawie (kościół św. Anny), Zakopanem, krakowskich św. Floriana i św. Wojciecha oraz Matki Bożej Królowej Polski w Krakowie-Bieńczycach (Arka Pana)[3]. Na początku lat 80. XX wieku zaczął realizować budowę nowego kościoła i zadanie utworzenia parafii między osiedlami Dywizjonu 303 i 2. Pułku Lotniczego w Nowej Hucie, która później została poświęcona św. Bratu Albertowi[4]. Bielański został jej pierwszym proboszczem, pełniąc w niej posługę od 1983 do 2005 roku, kiedy to przeszedł na emeryturę[1][3].

W czasie stanu wojennego duchowny udzielał pomocy działaczom opozycyjnym w Nowej Hucie. W dniach 13–15 grudnia 1981 roku odprawiał msze i udzielał spowiedzi protestującym w Hucie im. Lenina. Uczestniczył w pracach punktu informacyjnego, zorganizowanego przy parafii pw. Matki Bożej Królowej Polski w Krakowie-Bieńczycach, którego zadaniem było zbieranie danych o represjach władz. Brał aktywny udział w organizowaniu pomocy represjonowanym. W latach 1978–1987 Służba Bezpieczeństwa bezskutecznie starała się nawiązać z nim współpracę[1]. W aktach nadano mu pseudonim „Gazda”[2].

Mając na uwadze osoby niepełnosprawne i potrzebujące, oddał tymczasową kaplicę w zarządzanie Fundacji im. Brata Alberta, prowadzącej tam zajęcia terapeutyczne dla osób niepełnosprawnych intelektualnie. Bielański wspierał również inicjatywy artystyczne, na przykład twórców zrzeszonych w Nowohuckim Kole Przyjaciół Sztuk Wszelkich[4].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Odznaczeni KWiS [online], odznaczeni-kwis.ipn.gov.pl [dostęp 2022-09-28].
  2. a b Tadeusz Isakowicz-Zaleski, Zgodnie z sumieniem [online], tygodnikpowszechny.pl, 22 stycznia 2007 [dostęp 2022-09-28].
  3. a b Złoty jubileusz kapłaństwa [online], arch.czarny-dunajec.pl, 16 czerwca 2013 [dostęp 2022-09-28].
  4. a b c Ks. prałat Jan Bielański Nowohucianinem Roku [online], glos-tn.krakow.pl, 26 stycznia 2008 [dostęp 2022-09-28].
  5. Medal Św. Brata Alberta / Fundacja Św. Brata Alberta [online], albert.krakow.pl [dostęp 2022-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-02].
  6. Odznaczenia z okazji Narodowego Dnia Pamięci Duchownych Niezłomnych [online], prezydent.pl, 29 października 2019 [dostęp 2022-09-28].