Józef Mazur (poseł)

Józef Mazur

Data i miejsce urodzenia	10 maja 1895 Jaszczerek
Data i miejsce śmierci	25 października 1939 Księże Góry k. Grudziądza
Poseł II kadencji Sejmu (II RP)
Okres	od 1929 do 1930
Przynależność polityczna	Związek Ludowo-Narodowy
Poseł III kadencji Sejmu (II RP)
Okres	od 1930 do 1935
Przynależność polityczna	Stronnictwo Narodowe

Józef Mazur (ur. 10 maja 1895 w Jaszczerku, zm. 25 października 1939 w Księżych Górach k. Grudziądza) – polski przemysłowiec, polityk i działacz społeczny, poseł na Sejm II i III kadencji w II RP z ramienia Związku Ludowo-Narodowego oraz Stronnictwa Narodowego^[1].

Uczęszczał do szkół na Pomorzu. Od 2 lutego 1905 do 6 maja 1906 roku brał udział w strajku szkolnym^[2]. Ukończył szkołę handlową, a następnie zaczął pracę jako kupiec w mieście Nowe, gdzie w 1918 współtworzył organizację „Jedność”, która zrzeszała wracających z frontu żołnierzy. Żołnierze ci utworzyli później Dywizję Pomorską Wojska Polskiego. W czasie wojny polsko-bolszewickiej zgłosił się ochotniczo do wojska^[1].

W latach 1919–1921 mieszkał w Pelplinie, a od 1922 na stałe w Grudziądzu, gdzie odkupił od Otto Kysera fabrykę octu. W 1929 roku, po zrzeczeniu się mandatu przez Stanisława Wojnowskiego, uzyskał mandat posła w okręgu wyborczym nr 30, z listy nr 24 (Lista Katolicko-Narodowa). W 1930 roku uzyskał reelekcję. W 1931 roku wystąpił przeciwko ratyfikacji umowy gospodarczej z Niemcami^[2]. Od 1933 przewodził Towarzystwem Kupców Samodzielnych w Grudziądzu oraz działającej przy nim Sekcji Spożywców. Był członkiem Zarządu Głównego Związku Towarzystw Kupieckich na Pomorzu i prezesem Rady Nadzorczej banku działającego przy tymże związku. Wiceprezes Związku Fabryk Octu w Polsce oraz członek Rady Nadzorczej Związku Średniego i Drobnego Przemysłu w Polsce. Od 1928 był członkiem Rady Wojewódzkiej Stronnictwa Narodowego, a w 1932 współorganizatorem Stowarzyszenia Młodzieży Narodowej. Był ławnikiem Grudziądza oraz prezesem Towarzystwa Właścicieli Nieruchomości w tymże mieście. Członek Rady Nadzorczej Związku Miast Polskich oraz Zachodnio-Polskiego Towarzystwa Kredytowego Miejskiego w Poznaniu i Krajowego Zakładu Wzajemnych Ubezpieczeń. W okresie 1932-1939 pełnił funkcję radcy Izby Przemysłowo-Handlowej w Gdyni, gdzie działał w komisjach: podatkowej, morskiej, finansowo-kredytowej, eksportowej, socjalnej, wystaw i targów oraz polityki handlowej. Był odznaczony Związkową Odznaką dla Zasłużonych Związku Towarzystw Kupieckich na Pomorzu^[1].

Po wybuchu II wojny światowej, pod koniec września 1939, został aresztowany pod zarzutem przynależności do konspiracyjnej organizacji Grunwald i niedługo potem rozstrzelany^[1][2].

Był synem Jana i Józefiny z domu Łepko Mazurów. W 1919 roku ożenił się z Heleną z Kipczyńskich, z którą miał synów: Mieczysława - zamordowanego w 1945 przez Gestapo, Kazimierza i Jana - muzyków oraz Józef - inżyniera oraz córki: Bogumiłę i Felicję - ekonomistkę^[1].