Indywidualne Mistrzostwa Świata na Żużlu 1951
Wygląd
| |||
Dyscyplina | |||
---|---|---|---|
Organizator | |||
Szczegóły turnieju | |||
Zamknięcie (finał) | |||
Liczba zawodników |
16 (w finale światowym) | ||
I miejsce | |||
II miejsce | |||
III miejsce |
Indywidualne Mistrzostwa Świata na Żużlu 1951 – cykl turniejów żużlowych mających wyłonić najlepszych żużlowców na świecie. Tytuł wywalczył Australijczyk Jack Young.
Po raz pierwszy w eliminacjach uczestniczyli reprezentanci ze Szwecji, RPA i Szkocji.
Runda mistrzowska
[edytuj | edytuj kod]Rozgrywano 8 eliminacji na torach brytyjskich.
Awans: 16+2 do finału światowego.
Finał światowy
[edytuj | edytuj kod]- 20 września 1951 r. (czwartek), Londyn – Stadion Wembley
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Jack Young | Australia | 12+3 | (2,2,3,3,2) +3 | |
2 | Split Waterman | Wielka Brytania | 12+2 | (1,3,3,2,3) +2 | |
3 | Jack Biggs | Australia | 12+1 | (3,3,3,3,0) +1 | |
4 | Ronnie Moore | Nowa Zelandia | 11 | (2,2,2,2,3) | |
5 | Jack Parker | Wielka Brytania | 10 | (0,1,3,3,3) | |
6 | Louis Lawson | Wielka Brytania | 10 | (2,0,2,3,3) | |
7 | Eddie Rigg | Wielka Brytania | 8 | (3,3,1,1,0) | |
8 | Bob Leverenz | Australia | 7 | (3,2,1,0,1) | |
9 | Freddie Williams | Walia | 7 | (3,1,0,2,1) | |
10 | Aub Lawson | Australia | 7 | (1,2,2,0,2) | |
11 | Jeff Lloyd | Wielka Brytania | 6 | (1,3,1,0,1) | |
12 | Eric Williams | Walia | 6 | (0,1,1,2,2) | |
13 | Cyril Brine | Wielka Brytania | 3 | (1,d,2,0,0) | |
14 | Norman Parker | Wielka Brytania | 3 | (0,1,1,1,0) | |
15 | Ernie Roccio | Stany Zjednoczone | 2 | (2,0,0,0,-) | |
16 | Alan Hunt | Wielka Brytania | 2 | (u,u,0,1,1) | |
rez. Dick Bradley | Wielka Brytania | 2 | (2) | ||
rez. Geoff Mardon | Nowa Zelandia | ns |