Ina
 Ina w okolicach Łęska | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Rzeka | |
| Długość | 126 km |
| Powierzchnia zlewni |
2151 km² |
| Średni przepływ |
12 m³/s Goleniów |
| Źródło | |
| Miejsce | na wschód od kolonii Gronówko |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Odra (Domiąża) |
| Miejsce |
na północ od Inoujścia |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Ina (niem. Ihna) – rzeka, prawy dopływ Odry o długości 126 km[1] w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim. Powierzchnia dorzecza obejmuje obszar 2151 km²[1]. Ina płynie przez Pobrzeże Szczecińskie, Pojezierze Zachodniopomorskie i na krótkim odcinku źródłowym Pojezierze Południowopomorskie.
Miasta nad Iną: Goleniów, Recz, Stargard.
Przebieg
[edytuj | edytuj kod]Ina ma źródło na wschód od kolonii Gronówko (ok. 2,5 km)[2], na obszarze gminy Kalisz Pomorski, na Równinie Drawskiej. Stąd płynie w kierunku zachodnim do wsi Ciemnik, gdzie łączy się z Kanałem Iny biegnącym z jeziora Ińsko i Stubnica[3]. Następnie płynie na południowy zachód przez jezioro Krzemień i dalej na południe do Jeziora Bytowskiego.
Rzeka uchodzi do Odry, koryta Domiąża, poniżej jeziora Dąbie, na północ od wsi Inoujście, w granicach gminy Goleniów, koło południowego krańca wyspy Mnisi Ostrów.
Dorzecze
[edytuj | edytuj kod]
Dopływy (prawy-lewy):
- Kanał Żukowski
- Stobnica (L) wraz z Wardynką
- Reczyca (P)
- Mała Ina (L)
- Krąpiel (P) wraz z Krępą i Pęzinką
- Małka (P)
- Wisełka (P)
- Wiśniówka (P)
- Struga Goleniowska (P)
Jakość wód
[edytuj | edytuj kod]W 2009 r. przeprowadzono badania jakości wód Iny w dwóch punktach pomiarowych. W ich wyniku oceniono elementy fizykochemiczne wód na poniżej stanu dobrego, stan ekologiczny na umiarkowany, a w ogólnej dwustopniowej ocenie stwierdzono zły stan wód Iny[4].
| Punkt pomiarowy | Ocena elementów fizykochemicznych | Ocena elementów biologicznych | Stan ekologiczny | Stan chemiczny | Ogólny stan wód |
|---|---|---|---|---|---|
| poniżej Recza Pomorskiego (98,7 km) | poniżej stanu dobrego | II klasa | umiarkowany | poniżej dobrego | zły |
| poniżej Goleniowa (10,2 km) | poniżej stanu dobrego | III klasa | umiarkowany | dobry | zły |
Według danych Inspekcji Ochrony Środowiska poprzez Inę następuje odpływ metali ciężkich do Morza Bałtyckiego – w ciągu 2012 roku w ilościach: 0,4 tony cynku, 1,1 tony miedzi, ok. 200 kg ołowiu, ok. 100 kg kadmu oraz ok. 200 kg niklu[5].
Szlak kajakowy
[edytuj | edytuj kod]Ina jest miejscem spływów kajakowych. Spływ można rozpocząć w Reczu[6]. W Puszczy Goleniowskiej nieopodal Bącznika, przy drodze Stawno – Kliniska Wielkie rozpoczyna się szlak kajakowy „Meandry Iny” o długości 33,5 km, który prowadzi przez Zabród, Goleniów, Modrzewie i Bolesławice do Inoujścia, a następnie już wodami jeziora Dąbie do ośrodka żeglarskiego w Lubczynie[7]. W powiecie goleniowskim obowiązuje od 2012 roku zakaz pływania jednostkami z napędem motorowym[8].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Ina była w przeszłości rzeką o znaczeniu handlowym, a u jej ujścia, w miejscowości Inoujście, istniał od XIII wieku port morski należący do Stargardu.
W 1949 roku polskie władze zmieniły zapis nazwy rzeki z niemieckiego Ihna na polskie Ina[9].
24 lutego 2000 r. powołano Związek Gmin Dorzecza Iny z siedzibą w Marianowie, który stawia sobie za cel ochronę wód, ziemi i powietrza oraz krajobrazu będących bazą dla rekreacji i turystyki w obszarze dorzecza Iny[10]. Do związku należy 6 gmin: gm. Dobrzany, gm. Dolice, gm. Marianowo, gm. Maszewo, gm. Recz, gm. Suchań[11].
Od marca 2008 działa Towarzystwo Przyjaciół Rzek Iny i Gowienicy[12].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b IV.2 Rzeki. W: Raport o stanie środowiska w województwie zachodniopomorskim w latach 2008-2009. WIOŚ Szczecin, 2011-01-25, s. 59.
- ↑ Arkusz N-33-92-C. W: Zakład Hydrografii i Morfologii Koryt Rzecznych IMGW: Rastrowa Mapa Podziału Hydrograficznego Polski. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, 2007-10. [dostęp 2011-02-01].
- ↑ Jeleniogórskie Biuro Planowania i Projektowania: Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Ińsko. Urząd Gminy i Miasta Ińsko, 2002, s. 22. (Załącznik do Uchwały Nr III/18/2002 Rady Miejskiej w Ińsku z dnia 30 grudnia 2002 roku)
- ↑ a b Ocena jakości wód powierzchniowych w województwie zachodniopomorskim w roku 2009. WIOŚ Szczecin, 2010-11-14, s. 10.
- ↑ Tabl. 10.6 Odpływ metali ciężkich rzekami do Morza Bałtyckiego w 2012 r.. W: Rocznik statystyczny gospodarki morskiej 2013. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2014-01-21, s. 338. Cytat: „Wyniki Państwowego Monitoringu Środowiska w zakresie Monitoringu Wód” – Główny Inspektorat Ochrony Środowiska.
- ↑ Na szlaku – Zachodniopomorskie: morze przygody
- ↑ Szlak kajakowy. Goleniowski Portal Turystyczny. [dostęp 2011-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-07)].
- ↑ Kurier Szczeciński (11.10.2012): Ina strefą ciszy
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 8)
- ↑ Statut Związku Gmin Dorzecza Iny (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego Nr 14 z 29.03.2000 r., poz. 143, Nr 74 z 6.08.2010 r., poz. 1340)
- ↑ Wykaz związków międzygminnych (stan na dzień 31 marca 2011 r.). MSWiA. [dostęp 2011-06-14].
- ↑ Towarzystwo Przyjaciół Rzek Iny i Gowienicy – Strona Główna
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Ihna, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 248.
- Ina w Puszczy Goleniowskiej (video)