Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

I bitwa pod Połockiem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
I bitwa pod Połockiem
Inwazja na Rosję (1812)
Ilustracja
Czas

17–18 sierpnia 1812

Miejsce

Połock

Terytorium

Imperium Rosyjskie

Wynik

taktycznie nierozstrzygnięta,
strategiczne zwycięstwo Francji

Strony konfliktu
I Cesarstwo Francuskie Imperium Rosyjskie
Dowódcy
Nicolas Charles Oudinot
Laurent de Gouvion Saint-Cyr
Piotr Wittgenstein
Siły
18 tysięcy,
120 dział
22 tysięcy,
135 dział
Straty
6 tys. 5 tys.
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
55°29′N 28°48′E/55,483333 28,800000

I bitwa pod Połockiem – bitwa, która odbyła się pomiędzy 17 a 18 sierpnia 1812 w okolicach miasta Połock. Piotr Wittgenstein, dowódca sił rosyjskich, zaatakował wojska francuskie dowodzone przez Nicolasa Charlesa Oudinota w celu powstrzymania Francuzów nacierających w kierunku Sankt Petersburga. Bitwa zakończyła się strategicznym zwycięstwem Francji[1].

Po bitwie pod Jakubowem siły generała Oudinota wycofały się do miasta Połock, gdzie Francuzi mieli uzupełnić zapasy. 17 sierpnia 1812 1 korpus piechoty dowodzony przez Piotra Wittgensteina zaatakował wojska francuskie w okolicach wioski Spas. Atak ten zmusił częściowo wojska francuskie do wycofania się. Po wycofaniu się Oudinot przeprowadził przegrupowanie swoich wojsk, które zostały uzupełnione oddziałami pomocniczymi. Po uporządkowaniu własnych szyków Francuzi zorganizowali kontratak na centralną pozycję wojsk rosyjskich. Do nocy obie armie utrzymały dotychczasowe pozycje. Ranny w rękę Oudinot przekazał dowództwo generałowi Laurentowi de Gouvion Saint-Cyr.

Rankiem następnego dnia Saint-Cyr przeprowadził ofensywę na wojska rosyjskie. Atakując flanki rosyjskie całkowicie zaskoczył skoncentrowanych w centrum żołnierzy Wittgensteina, doprowadzając do zabicia wielu rosyjskich żołnierzy oraz zdobycia siedmiu dział. Mimo kontrataku kawalerii Wittgensteina, co spowodowało częściowe zahamowanie francuskiej ofensywy, dowódca rosyjski był zmuszony wycofać się do miasta Dryssa. Francuzi odnieśli strategiczny sukces, jednakże w trakcie następnych dwóch miesięcy żadna ze stron nie odniosła przełomowego zwycięstwa.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hugh Seton-Watson: The Russian Empire, 1801-1917: 1801-1917. Oxford University Press. ISBN 0-19-822152-5.