IKA Torino

IKA Torino – średniej wielkości samochód osobowy, produkowany przez argentyńskie zakłady IKA od 1966 do 1982 roku (od 1975 r. jako Renault Torino)^[1].

IKA-Renault Torino

Torino TS
Producent	IKA (1966-1975) Renault (1975-1982)
Projektant	Richard A. Teague i Pininfarina
Okres produkcji	1966 – 1982
Miejsce produkcji	Santa Isabel, Córdoba (prowincja), Argentyna
Dane techniczne
Segment	D
Typy nadwozia	2-drzwiowe coupé, 4-drzwiowy sedan
Silniki	3,0 l; 3,8 l R6
Skrzynia biegów	4-biegowa manualna lub 3-biegowa automatyczna
Napęd	tylny
Długość	4492 mm (coupe) , 4580 (sedan)
Szerokość	1800 mm
Wysokość	1440 mm
Rozstaw osi	2730 mm
Masa własna	1390 kg
Zbiornik paliwa	64 litry
Liczba miejsc	5
Multimedia w Wikimedia Commons

W latach 1960. zakłady IKA zakupiły licencję na samochód Rambler American, produkowany przez AMC. Torino technicznie niewiele różniło się od pierwowzoru, lecz korzystało z niektórych podzespołów modelu Rambler Classic i posiadało zaprojektowane całkowicie w Argentynie pasy przedni oraz tylny^[1]. Wnętrze zaprojektowała włoska Pininfarina, nadając bardziej europejski wygląd. Torino zadebiutowało 30 listopada 1966 roku na torze Autódromo Oscar Alfredo Gálvez w Buenos Aires. Początkowo dostępna była tylko wersja z silnikiem 3,8 l, wyposażona w trzy gaźniki, zastosowano przednie hamulce tarczowe i czterobiegową przekładnię ZF. Na przestrzeni produkcji do coupé dołączył sedan, istniało około 20 wersji pojazdu^[2]. Stosowano tylko rzędowe silniki o sześciu cylindrach, podstawowy o pojemności trzech litrów, oraz 3,8 w różnych odmianach, ponadto istniały też odmiany wyczynowe z silnikami 3,77 l, oraz 4,0 l.

W 1975 roku zakłady przejęło Renault, które produkcję zakończyło w 1982 roku^[1].

Auto często było modyfikowane i brało udział w rajdach, oraz wyścigach. Najbardziej znanym jest 84-godzinny wyścig na torze Nürburgring w 1969 roku, który Torino skończyło na czwartym miejscu. Samochód z numerem 3, obsadzany przez kierowców Eduardo Copello, Alberta Rodriguez Larreta i Oscara Mauricio Franco wykonał najwięcej okrążeń, bo aż 334, ale ze względu na naliczone kary stracił pierwsze miejsce.

Torino zwyciężyło również w Turismo Carretera, popularnej serii wyścigów samochodów turystycznych w Argentynie, w 1967 roku z Eduardo Copello; 1969 z Gastónem Perkinsem, oraz w 1970 i 1971 z Rubénem Luisem di Palma.