II symfonia Beethovena
Kompozytor | |
---|---|
Czas powstania |
1798-1802 |
Miejsce powstania | |
Data premiery | |
Miejsce premiery | |
Czas trwania |
30-35 minut |
Dedykacja |
książę Karl Alois Lichnowsky (1761-1814)[1] |
II symfonia D-dur op. 36 Ludwiga van Beethovena powstała w latach 1798–1802, głównie podczas pobytu kompozytora w podwiedeńskim Heiligenstadt . Premiera miała miejsce 5 kwietnia 1803 r. w Wiedniu.
Beethoven zaczął pisać szkice do tej symfonii co najmniej na 3 lata przed jej ukończeniem[2].
Należy do schyłku pierwszego, wczesnego okresu twórczości Beethovena. Choć skomponowana w tragicznym dla kompozytora okresie, w którym zdał on sobie sprawę, że jego głuchota nasila się i prawdopodobnie nie zostanie wyleczona, II symfonia jest jedną z najradośniejszych w jego dorobku; dzieło skrzy się dowcipem, choć zawiera także momenty dramatyczne, charakterystyczne dla Beethovena zwłaszcza w latach późniejszych[1].
Skład orkiestry
[edytuj | edytuj kod]Forma
[edytuj | edytuj kod]Symfonia składa się ze standardowych 4 części; część I poprzedzona jest rozbudowanym wolnym wstępem.
- Adagio molto (metrum 3/4) — Allegro con brio (metrum 4/4),
- Larghetto (metrum 6/8),
- Scherzo. Allegro (metrum 3/4),
- Allegro molto (metrum 2/2)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Thomas May: Symphony No. 2 in D major, Op. 36. The John F. Kennedy Center for the Performing Arts. [dostęp 2020-01-09]. (ang.).
- ↑ Aaron Green: Brief Histories of Beethoven Symphonies. 09.03.2019. [dostęp 2020-01-09]. (ang.).