Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Hugh Keays-Byrne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hugh Keays-Byrne
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 maja 1947
Śrinagar, Indie Brytyjskie (obecnie Indie)

Data śmierci

1 grudnia 2020

Zawód

aktor

Współmałżonek

Christina

Lata aktywności

1967–2020

Hugh Keays-Byrne (ur. 18 maja 1947 w Śrinagar w Indiach, zm. 1 grudnia 2020[1][2]) – australijski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Śrinagar w rodzinie brytyjskiej[3]. Jego rodzina przeniosła się do Wielkiej Brytanii, gdy był małym dzieckiem[3]. Uczył się w Anglii i rozpoczął karierę jako aktor teatralny. W latach 1968–1972 grał w wielu spektaklach Royal Shakespeare Company[3]: Jak wam się podoba, Faust, Hamlet, Król Lear, Wiele hałasu o nic, Burza i Troilus i Kresyda[4][5]. W 1973 udał się do Australii z Royal Shakespeare Company ze słynną produkcją Petera Brooka Sen nocy letniej i pozostał w Australii po zakończeniu trasy[6].

W 1967 po raz pierwszy trafił na mały ekran w serialach: Bellbird i Chłopak spotyka dziewczynę (Boy Meets Girl)[7]. Pierwszą większą rolę filmową Ropucha zagrał w dramacie sensacyjno-przygodowym Stone (1974)[8] z Rebeccą Gilling. Za rolę Tima Thomasa w odcinku serialu Rush – pt. „A Shilling a Day” (1976) otrzymał australijską nagrodę telewizyjną Logie Awards. Rozpoznawalność przyniosła mu rola antagonisty Obrzynacza w apokaliptycznym filmie fantastycznonaukowym George’a Millera Mad Max (1979)[9] z Melem Gibsonem, za którą był nominowany do nagrody Australian Film Institute w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy[10]. Za występ w dramacie Śpiąca piękność (Sleeping Beauty, 2011) z Emily Browning wraz z obsadą był nominowany do nagrody Alliance of Women Film Journalists[10]. Rola Immortana Joe w Mad Max: Na drodze gniewu (2015) z Tomem Hardy przyniosła mu nominację do MTV Movie Award jako najlepszy czarny charakter i nagrody Australian Film Critics Association Awards w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy[10].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Seriale telewizyjne

[edytuj | edytuj kod]
  • Bellbird (1967)
  • Boy Meets Girl (1967) w 5. odcinku jako Leslie[11]
  • This Love Affair (1974)
  • Ben Hall (1975), w 4 odcinkach jako John Piesley
  • Rush (1976) jako Tim Thomas
  • The Outsiders (1976) jako Doyle
  • Beyond Reasonable Doubt (miniserial dokumentalny 1977) jako Patterson
  • Chopper Squad (1977) jako Syd Tasker
  • Secret Valley (1980–1982), w 6 odcinkach jako William Wopper
  • Five Mile Creek (1984) jako Bill Curruthers
  • Runaway Island (1984), w 2 odcinkach jako Lucas the Ratter
  • Joe Wilson (miniserial 1988) jako Bob Galletley
  • Moby Dick (miniserial 1998), w 2 pierwszych odcinkach jako pan Stubb
  • Podróż do wnętrza Ziemi (miniserial 1999), w 2 odcinkach jako McNiff
  • Ucieczka w kosmos (2000–2001) jako Grunchlk
  • Ucieczka w kosmos i wojny rozjemców (2004), w 2 pierwszych odcinkach jako Grunchlk

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hugh Keays-Byrne, of Mad Max fame, dead at 73. Boing Boing. [dostęp 2020-12-02]. (ang.).
  2. Hugh Keays-Byrne nie żyje. Aktor zdobył sławę dzięki roli w filmie „Mad Max”. Onet.pl. [dostęp 2020-12-03]. (pol.).
  3. a b c Hugh Keays-Byrne Biography (1947-). Famous Birthdays. [dostęp 2020-11-17]. (ang.).
  4. Hugh Keays Byrne. Theatricalia. [dostęp 2016-01-02]. (ang.).
  5. Past Productions: On the RSC stage – 1970. BBC. [dostęp 2016-01-02]. (ang.).
  6. Richard Jinman: Hugh Keays-Byrne interview: Toecutter is back – but as a different villain in Mad Max: Fury Road. „The Independent”. [dostęp 2015-05-17]. (ang.).
  7. Hugh Keays-Byrne Filmography. Rotten Tomatoes. [dostęp 2020-12-05]. (ang.).
  8. Hugh Keays-Byrne Filmography. AllMovie. [dostęp 2016-01-02]. (ang.).
  9. Antonino Tati: Interview with Hugh Keays-Byrne, aka: Immortan Joe of ‘Mad Max’ fame. Cream Magazine. [dostęp 2019-06-17]. (ang.).
  10. a b c Hugh Keays-Byrne Awards. FamousFix.com. [dostęp 2020-11-16]. (ang.).
  11. A High-Pitched Buzz. Terence Edmond, Meg Wynn Owen, Aubrey Woods, Kenneth Fortescue 1967-09-01. [dostęp 2020-12-06].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]