Henryk Baranowski (polityk)

Henryk Baranowski
Data i miejsce urodzenia	12 czerwca 1934 ; Wymysłowo Dolne
Data i miejsce śmierci	2 listopada 2013 ; Olsztyn
	p.o. wojewody olsztyńskiego
Okres	od listopada 1989 lub stycznia 1990; do marca 1990
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Sergiusz Rubczewski
Następca	Roman Przedwojski
	Odznaczenia
	;

Henryk Janusz Baranowski (ur. 12 czerwca 1934 w Wymysłowie Dolnym, zm. 2 listopada 2013 w Olsztynie^[1]) – polski działacz partyjny i samorządowy, technik budownictwa, wicewojewoda (1982–1990) i pełniący obowiązki wojewody olsztyńskiego (1989–1990).

Życiorys

Syn Wincentego i Janiny^[1]. Posiadał wykształcenie średnie, absolwent Państwowego Liceum Komunikacyjnego w Olsztynie oraz Wieczorowego Uniwersytetu Marksizmu-Leninizmu. Od 1948 członek Związku Młodzieży Wiejskiej, gdzie doszedł do stopnia przewodniczącego. W roku 1953 rozpoczął pracę w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego. W latach 1956–1965 był zastępcą dyrektora ds. zaplecza technicznego w Olsztyńskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Przemysłowego, następnie objął analogiczne stanowisko w Warmińskim Przedsiębiorstwie Budowlanym w Olsztynie.

Od 1958 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1970 roku objął stanowisko dyrektora Olsztyńskiego Przedsiębiorstwa Produkcji Pomocniczej Budownictwa, zaś dziesięć lat później został dyrektorem Kombinatu Budowlanego w Olsztynie. W 1972 został przewodniczącym Międzyzakładowego Klubu Techniki i Racjonalizacji Budownictwa przy Polskim Związku Inżynierów i Techników Budownictwa^[2]. Od 1975 do 1981 wchodził w skład egzekutywy Komitetu Miejskiego PZPR w Olsztynie^[3]. 14 lutego 1982 roku powołany na urząd wicewojewody olsztyńskiego, a po rezygnacji Sergiusza Rubczewskiego (sprawującego urząd rekordowe 16 lat) pełnił obowiązki wojewody olsztyńskiego. W marcu 1990 przekazał je Romanowi Przedwojskiemu. W latach 1983–1993 był prezesem Aeroklubu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie.

Zmarł w listopadzie 2013^[4].

Odznaczenia

Odznaczony Krzyżem Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1978), Srebrnym Krzyżem Zasługi (1969), a także odznaką honorową „Zasłużony dla Warmii i Mazur” (1968).

Przypisy

↑ ^a ^b Henryk Baranowski. rejestry-notarialne.pl.
↑ Historia powstania organizacji polskich inżynierów budownictwa. Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa. [dostęp 2017-06-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-03)].
↑ Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2022-03-26].
↑ Oni odeszli w 2014 roku. Gazeta Olsztyńska, 1 listopada 2014. [dostęp 2017-06-25].

Bibliografia

Henryk Baranowski. Encyklopedia Warmii i Mazur. [dostęp 2017-06-25].

[rs-1] Henryk Baranowski. rejestry-notarialne.pl.

[2] Historia powstania organizacji polskich inżynierów budownictwa. Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa. [dostęp 2017-06-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-03)].

[3] Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2022-03-26].

[4] Oni odeszli w 2014 roku. Gazeta Olsztyńska, 1 listopada 2014. [dostęp 2017-06-25].

[1]

[2]

[3]

[4]