Helena Blehárová

Helena Blehárová (ur. 28 czerwca 1943 w Żylinie^[1]) – słowacko-czeska^[2] piosenkarka i aktorka.

 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

W 1963 roku rozpoczęła karierę wokalistki jazzowej w brneńskiej orkiestrze Gustava Broma. W latach 1964–1968 kształciła się w konserwatorium w Brnie. Z orkiestrą Gustava Broma wystąpiła w 1963 roku na Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym w Pradze, później na festiwalach w Manchesterze, w Warszawie w 1964, w Monachium w 1965 i w Norymberdze w 1966^[1].

W latach 1968–1970 pracowała w Niemczech, gdzie występowała w klubach nocnych^[1].

Po powrocie do ojczyzny współpracowała z różnymi czechosłowackimi orkiestrami tanecznymi i formacjami jazzowymi^[2].

Wystąpiła także w kilku filmach^[1][2].

Reprezentowała Czechosłowację na festiwalu w Cannes^[1].

Na podstawie źródła:^[1]

• Dvojčata (Supraphon 1962);
• Qui Decepti Amore (Supraphon 1963);
• Na vine je mama (Supraphon 1965);
• Mořem snů (Supraphon 1966);
• Léta jdou (Supraphon 1966);
• Obrať se s důvěrou (Supraphon 1967);
• Stříbrná půlnoc (Supraphon 1967);
• Ne, ne (Supraphon 1967);
• Tak nevím (Supraphon 1967);
• La-la-la/Můj malý svět (Supraphon 1968);
• Černý pasažér – Stowaway (Supraphon 1968);
• Jsi můj i její (Supraphon 1968);
• Slunce už hvězdy zháší / V dálce tráva hoří (Supraphon 1968);
• La-la-la / Můj malý svět (Supraphon 1968);
• Ton-ton / Až se mé oči rozevřou (Supraphon 1969);
• Odchází mé trápení / Chtěla bych zpívat jako zvon (Supraphon 1969);
• Znám jeden kout / Seď si dál (Supraphon 1969);
• Můj táta Jack / Stánek mám pouťový (Supraphon 1969);
• Divný pocit (Supraphon 1970);
• Waldmädchen (Supraphon Session 1970);
• Vodnář / Větrný sen (Supraphon 1970);
• Sedmý pád / Hodina H (Supraphon 1970);
• Žlutej dům / Měsíc je lhář (Supraphon 1971);
• Chvilka pro písničku (Supraphon 1972);
• Helena Bleharová (Opus 1976);
• Nechci už víc (Panton 1979);
• Ššš… (Supraphon music a.s. 2002);
• Gold (Popron 2003);
• Krokodýlí slzy podruhé (Radioservis 2003).