Hege Riise
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obywatelstwo |
Norwegia | ||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
168 cm | ||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Hege Riise (ur. 18 lipca 1969 w Lørenskogu) – norweska piłkarka, grająca na pozycji pomocnika, wielokrotna reprezentantka Norwegii, trenerka piłkarska.
Kariera piłkarska
[edytuj | edytuj kod]Kariera klubowa
[edytuj | edytuj kod]W 1989 rozpoczęła karierę klubową w drużynie Setskog/Høland. Pod koniec 1995 roku wraz z czterema innymi Norweżkami dołączyła do klubu piłkarskiego Nikko Securities Dream Ladies w Japonii. W 1997 roku wróciła do Norwegii, aby ponownie grać w drużynie Setskog-Høland. W 2000 przeniosła się do Asker. W następnym roku wyjechała za ocean, gdzie potem występowała w klubie Carolina Courage. Swoją karierę zawodową zakończyła w 2006 roku w macierzystej drużynie, która w międzyczasie zmieniła nazwę na Team Strømmen.
Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]23 lipca 1990 roku po raz pierwszy zagrała w seniorskiej kadrze narodowej w wygranym 2:0 meczu towarzyskim z Kanadą. Występowała na wielu turniejach finałowych mistrzostw Europy i świata. Jest pierwszą pod względem liczby występów zawodniczką w historii Norwegii ze 188 występami w reprezentacji[1]. Jest także drugą najczęściej występującą w historii bramkarką w reprezentacji kobiet. W 1995 z Norwegią zdobyła Puchar Świata i potem otrzymała Złotą Piłkę jako najlepsza zawodniczka turnieju.
Największym osiągnięciem piłkarki było zdobycie złotego medalu z Norwegią na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2000 w Sydney i stała się jedną z zaledwie trzech kobiet na świecie, które wygrały igrzyska olimpijskie, Puchar Świata i Mistrzostwa Europy (wraz z Gro Espeseth i Bente Nordby).
Kariera trenerska
[edytuj | edytuj kod]W 2007 roku rozpoczęła karierę szkoleniową, po tym jak została mianowana na stanowisko głównego trenera w Team Strømmen. 28 stycznia 2009 roku została zaproszona pomagać trenować reprezentację kobiet USA[2]. W styczniu 2021 została mianowana tymczasowym głównym trenerem reprezentacji Anglii. 10 marca 2021 roku została również ogłoszona menadżerką drużyny Wielkiej Brytanii na opóźnionych Igrzyskach Olimpijskich w Tokio z 2020 roku. Potem stała na czele reprezentacji Norwegii do lat 19. 3 sierpnia 2022 roku została oficjalnie mianowana na stanowisko selekcjonera reprezentacji Norwegii. 1 września 2023 roku zrezygnowała z prowadzenia Norwegii po nieudanej kampanii na Mistrzostwach Świata FIFA Kobiet 2023. Następnie objęła inne stanowisko w Norweskiej Federacji Piłki Nożnej (NFF).
Sukcesy i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Sukcesy klubowe
[edytuj | edytuj kod]- Setskog/Høland, Team Strømmen
- wicemistrz Norwegii: 1992, 1995, 2005
- zdobywca Pucharu Norwegii: 1992
- Nikko Securities Dream Ladies
- mistrz Japonii: 1996
- zdobywca Pucharu Japonii: 1996, 1997
- Asker
- wicemistrz Norwegii: 2000
- zdobywca Pucharu Norwegii: 2000
- Carolina Courage
- zdobywca WUSA Founders Cup: 2002
Sukcesy reprezentacyjne
[edytuj | edytuj kod]- mistrz świata: 1995
- wicemistrz świata: 1991
- zwycięzca Letnich Igrzysk Olimpijskich: 2000
- brązowy medalista Letnich Igrzysk Olimpijskich: 1996
Sukcesy trenerskie
[edytuj | edytuj kod]- LSK Kvinner
- mistrz Norwegii: 2016, 2017, 2018, 2019
- zdobywca Pucharu Norwegii: 2016, 2018, 2019
Sukcesy indywidualne
[edytuj | edytuj kod]- najlepsza piłkarka Norwegii: 1996
- zwycięzca nominacji FIFA Women's World Cup Golden Ball: 1995
- zwycięzca nominacji UEFA Women's Championship Golden player: 1993
- zwycięzca nominacji Gullklokka: 2003
- nagroda Honorowa Kniksena w 2004 roku
- trener roku w Toppserien: 2017, 2018, 2019
- nominacja do tytułu trenera roku w piłce nożnej kobiet w konkursie The Best FIFA Football Awards: 2019/20
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Hege Riise's profil. fotball.no. [dostęp 2024-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (norw.).
- ↑ Women Football: Riise leaves for the US. norwaypost.no, 2009-01-30. [dostęp 2024-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-01)]. (norw.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Hege Riise w bazie NFF (norw.)
- H. Riise, [w:] baza Soccerway (trenerzy) [dostęp 2024-06-16] .
- Hege Riise w bazie GlobalSportsArchive (ang.)
- Hege Riise w bazie FootballDatabase.eu (ang. • fr. • hiszp.)
- Hege Riise w bazie PlayMakerStats (ang. • fr. • hiszp. • niem. • port. • wł.)
- Hege Riise w bazie WorldFootball.net (ang.)
- Hege Riise, [w:] baza Soccerdonna (trenerzy) [dostęp 2024-06-16] .
- Urodzeni w 1969
- Ludzie urodzeni w Lørenskog
- Reprezentantki Norwegii w piłce nożnej
- Norweskie trenerki piłkarskie
- Piłkarki ze 100 i więcej występami w reprezentacji
- Piłkarki LSK Kvinner FK
- Piłkarki Nikko Securities Dream Ladies
- Piłkarki Asker Fotball Kvinner
- Piłkarki Carolina Courage
- Selekcjonerzy reprezentacji Norwegii w piłce nożnej kobiet
- Trenerzy piłkarek LSK Kvinner FK