Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Holger Czukay

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Holger Czukay
Imię i nazwisko

Holger Schüring

Data i miejsce urodzenia

24 marca 1938
Wolne Miasto Gdańsk

Data i miejsce śmierci

5 września 2017
Weilerswist

Instrumenty

gitara basowa

Gatunki

Krautrock, Rock progresywny, Ambient

Zawód

muzyk, kompozytor

Aktywność

1968–2017

Zespoły
Can
Strona internetowa

Holger Czukay, właśc. Holger Schüring (ur. 24 marca 1938 w Wolnym Mieście Gdańsku[1], zm. 5 września 2017[2] w Weilerswist[3]) – niemiecki kompozytor, gitarzysta basowy, członek i współzałożyciel zespołu Can.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Swoją muzyczną karierę rozpoczął na początku lat 60. występami w amatorskich zespołach jazzowych. W latach 1963–1966 studiował muzykę u Karlheinza Stockhausena. Przez kolejne dwa lata pracował jako nauczyciel muzyki, wtedy też założył swój pierwszy zespół, Remo Four.

W 1967 zaczął interesować się bliżej rockiem, a zwłaszcza jego eksperymentalną odmianą, uprawianą wówczas przez artystów tej miary, co Velvet Underground czy Frank Zappa.

W 1968 razem z Irminem Schmidtem założył zespół Can, w którym grał na gitarze basowej i był jednocześnie inżynierem dźwięku, odpowiedzialnym za techniczną stronę nagrań.

W 1977 opuścił Can aby poświęcić się karierze solowej. Jego miejsce zajął Rosko Gee, były basista zespołu Traffic. Czukay realizował w tym czasie własne wizje muzyczne eksperymentując z falami radiowymi, samplingiem oraz preparowanymi taśmami magnetycznymi przy realizacji swych nagrań. W wyniku tych doświadczeń skonstruował nawet interaktywny instrument muzyczny, który wykorzystywał również podczas koncertów (album Radio Wave Surfer z 1991), natomiast metodę komponowania przy jego użyciu określił jako “malarstwo radiowe” (radio painting).

Oprócz tego współpracował z Jah Wobble i Davidem Sylvianem, brytyjskim artystami, którzy szczególnie podzielali jego ówczesne wizje muzyczne i zamiłowanie do eksperymentów. Współpracował też z The Edge, Peterem Gabrielem, Eurythmics czy Brianem Eno.

W 1987 zagrał główną rolę w eksperymentalnym filmie Krieg der Töne Michaela Meerta; jest również autorem ścieżki dźwiękowej do tego filmu.

Od lat 90. współpracował z zespołem U-She.

Dyskografia solowa (i z innymi muzykami)

[edytuj | edytuj kod]
  • 1968 Canaxis
  • 1979 Movies
  • 1981 On the Way to the Peak of Normal
  • 1981 Biomutanten / Menetekel (jako Les Vampyrettes z Conny Plankiem)
  • 1982 Full Circle (z Jah Wobble i Jaki Liebezeitem)
  • 1983 Snake Charmer (z Jah Wobble, The Edge i Benem Mandelsonem)
  • 1984 Der Osten ist rot
  • 1987 Rome remains Rome
  • 1988 Plight and Premonition (z Davidem Sylvianem)
  • 1989 Flux and Mutability (z Davidem Sylvianem)
  • 1991 Radio Wave Surfer (recorded live in 1984, 1986 & 1987)
  • 1993 Moving Pictures
  • 1998 Clash (z zespołem Dr. Walker)
  • 1999 Good Morning Story
  • 2000 La Luna (2007 album zremasterowany i rozszerzony o dodatkowe nagrania)
  • 2001 Linear City (współpraca z różnymi artystami)
  • 2003 The New Millennium (z zespołem U-She)
  • 2006 21st Century
  • 2006 Good Morning Story
  • 2007 Time and Tide (z zespołem U-She)
  • 2007 21st Century (z zespołem Ursa Major)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jason Ankeny: Artist Biography by Jason Ankeny. allmusic.com. [dostęp 2014-05-07]. (ang.).
  2. Adam Sweeting: Holger Czukay obituary. theguardian.com, 2017-09-06. [dostęp 2017-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-06)]. (ang.).
  3. Giovanni Russonello: Holger Czukay, 79, Influential Rock Experimenter, Is Dead. nytimes.com, 2017-09-08. [dostęp 2017-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-11)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]