Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Kury (zespół muzyczny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kury
Ilustracja
Koncert Kur w Mostarze w 2002 w składzie: Piotr Pawlak, Rory Walsh, Tymon Tymański
Rok założenia

1992

Pochodzenie

Gdańsk

Gatunek

yass, jazz, avant-rock, post-rock, zong-metal, uber-disco-polo, prog-dance, rap, psychedelia, experimental.

Aktywność

1992–2003; 2011–2012; od 2023

Wydawnictwo

Music Corner Records, Biodro Records, S7

Skład
Tymon Tymański
Olaf Deriglasoff
Jerzy Mazzoll
Szymon Burnos
Michał Gos
Byli członkowie
Anna Lasocka
Jacek Olter
Piotr Pawlak
Jacek Stromski
Rory Walsh
Kuba Staruszkiewicz
Jacek Prościński
Współpracownicy
m.in. Leszek Możdżer, Grzegorz Nawrocki, Tomasz Gwinciński, Anthony Chapman.

Kurypolski zespół muzyczny, zaliczany do yassu, założony w czerwcu 1992 przez Tymona Tymańskiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Grupa powstała w kwietniu 1992 w Sopocie. Pierwsze demo kwartetu zostało nagrane w gdyńskim studiu Andrzeja Zmory w czerwcu 1992. Pod koniec roku Kury zaczęły regularne próby w oliwskim klubie Trops, w którym ćwiczyły również grupy Bielizna i Paru. Pierwsza płyta zespołu, Kablox-niesłyna histaria, została zarejestrowana w lipcu 1994 w studiu Polskiego Radia Szczecin i wydana w 1995 w wydawnictwie Music Corner. Album skladał się z 10 piosenek z tekstami i muzyką Tymańskiego, zainspirowanych muzyką m.in. Franka Zappy, King Crimson, Art Bears i Skeleton Crew. Pytany o genezę nazwy grupy Tymański wyjaśniał: Szukaliśmy nazwy dość heroicznej, która określiłaby obszar naszych śmiałych eksploracji dźwiękowych. Myślałem o czymś pompatycznym, o nazwie, która będzie mocna. I wtedy moja ówczesna partnerka wyszła z nazwą Kury. To nas osłabiło, ze śmiechu powaliło na podłogę. I tak zostaliśmy Kurami. Kury, jak wiadomo, to istoty płochliwe i raczej głupkowate. W związku z tym nasza nazwa nosi w sobie uzdrawiającą moc głupoty[1].

W latach 1995–1997 kwartet grał dość nieliczne koncerty w Polsce. W 1995 Kury opuściła basistka i wokalistka Anna Lasocka, która przeszła do trójmiejskiej formacji Kobiety. Jej miejsce zajął klarnecista Jerzy Mazzoll. W wakacje roku 1996 Tymański wraz z Olafem Deriglasoffem zaczął pracować nad demo nowego projektu, który koniec końców został włączony w działania grupy Kury. W styczniu 1997 rzeczony duet dokooptował trzeciego producenta i aranżera w postaci Piotra Pawlaka. Pierwotnie płyta miała być pośmiertnym „łabędzim śpiewem” grupy Kury: hołdem, złożonym z ich mało znanych piosenek i nagranych przez fikcyjne, podziemne zespoły i wykonawców (m.in. Księgowi, Pedalsi, Płk. Kalita). Nagranie nowych piosenek pod nazwą Kury zaproponował Jerzy Mazzoll. W czerwcu 1997 roku Kury weszły do studia Polskiego Radia Gdańsk w celu odbycia trzytygodniowej sesji nagraniowej oraz rejestracji piosenek na legendarną płytę P.O.L.O.V.I.R.U.S. (w 1998 roku nagrodzoną m.in. Fryderykiem). W sesji uczestniczyło ok. 15 osób; wg wspomnień partycypantów, atmosfera w studiu była luźna, twórcza i zabawna. Album miał być zjadliwym komentarzem stanu polskiej muzyki popularnej[2]. Płytę wydała trójmiejska wytwórnia płytowa Biodro Records, współtworzona przez Tymańskiego, Andrzeja Maroszka, Dariusza Diktiego, Jacka Podworskiego i Bartosza Szmita. P.O.L.O.V.I.R.U.S. okazał się najbardziej popularną płytą zespołu, do lipca roku 2024 sprzedając się w nakładzie ponad 30 tysięcy egzemplarzy. W lecie 1998 roku Kury wzięły udział w Sopot Jazz Festival, na żywo improwizując klubową muzykę z angielskim DJ-em Scissorkicks’em aka Anthony Chapmanem. Znajomość z Chapmanem zaowocowała pomysłem wspólnej trasy koncertowej, zorganizowanej przez Jacka Podworskiego i Mikołaja Ziółkowskiego. Kury wraz ze Scissorkicks’em oraz przedgrupą w postaci formacji Kobiety. odwiedziły dziesięć dużych miast, w marcu 1999 nagrywając materiał na trzecią płytę w studiu Polskiego Radia Wrocław. W tym samym czasie pogorszyło się zdrowie psychiczne perksusisty Jacka Oltera, który 6 stycznia 2001 targnął się na własne życie. Tymański i Pawlak dokończyli płytę, wynajmując sesję w bydgoskim Radiu PiK w maju 2001 i wykorzystując ślady Oltera oraz Chapmana, nagrane podczas wrocławskiej sesji zespołu. Wydany na jesieni 2001 album „Sto lat undergroundu” stanowił kolejny stylistyczny zwrot, tym razem w stronę muzyki klubowej i tanecznej, urozmaiconej rapem, hip hopem, post-rockiem, prog rockiem i jazzem. Po śmierci Otera, która była szokiem dla całego yassowego środowiska. stanowisko perkusisty grupy obejmowali kolejno Jacek Stromski, Rory Walsh i Kuba Staruszkiewicz[3].

W grudniu 2003, po odbyciu jesiennej trasy koncertowej, zakończonej występem w gdyńskim klubie Ucho, Tymański zawiesił działalność zespołu[4]. W 2011 trio Kury (w składzie Tymański – Pawlak – Staruszkiewicz) wróciły na jeden koncert, wykonując płytę P.O.L.O.V.I.R.U.S. na Off Festivalu. Na jesieni 2023 gdyńska wytwórnia płytowa S7 Pawła Madisona Żuczkiewicza wydała poszerzoną reedycję płyty P.O.L.O.V.I.R.U.S. W odpowiedzi na entuzjastyczną reakcję prasy i publiczności oraz bardzo dobrą sprzedaż wydawnictwa, zespół postanowił tymczasowo wznowić działalność. W listopadzie 2023 jedenastoosobowy zespół Kury wystąpił na festiwalu Inside Seaside w Gdańsku. Na wiosnę 2024 S7 ogłosiła trasę sekstetu Kury w składzie: Tymon Tymański, Piotr Pawlak, Olaf Deriglasoff, Jerzy Mazzoll[5], Szymon Burnos i Jacek Prościński. Po trasie z Kur odeszli Pawlak i Prościński, natomiast Tymański i Deriglasoff wraz z Mazzollem i Burnosem zapowiedzieli pracę nad następnym, czwartym z kolei albumem grupy Kury pod roboczą nazwą Martwe gitary[4][6].

Skład

[edytuj | edytuj kod]

Do 2001 grupa występowała w składzie:

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Lista według Discogs[7]:

Albumy

EP-ki

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michał Stankiewicz. YASS-owcy. Wywiad Z Tymonem Tymańskim, liderem Kur. „Gazeta Wyborcza Szczecin”, 1999-03-03. 
  2. Halina Jasonek: Kury. muzyka.onet.pl. [dostęp 2017-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)].
  3. Kury – Biografia. muzyka.wp.pl. [dostęp 2017-09-13].
  4. a b j, Pożegnalny koncert zespołu Kury [online], poznan.wyborcza.pl, 10 grudnia 2003 [dostęp 2024-08-30].
  5. Wiosenna Deprecha Tour: Kury [online], JazzPRESS, 16 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-18].
  6. Miłosz Pieńkowski, Mam na pewno swój styl oryginalny, ale nie jestem awangardzistą [online], ArtRock.pl, 9 września 2011 [dostęp 2020-08-21].
  7. Kury – Releases. Discogs. [dostęp 2022-11-05]. (ang.).