Kury (zespół muzyczny)
Koncert Kur w Mostarze w 2002 w składzie: Piotr Pawlak, Rory Walsh, Tymon Tymański | |
Rok założenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Gatunek |
yass, jazz, avant-rock, post-rock, zong-metal, uber-disco-polo, prog-dance, rap, psychedelia, experimental. |
Aktywność |
1992–2003; 2011–2012; od 2023 |
Wydawnictwo |
Music Corner Records, Biodro Records, S7 |
Skład | |
Tymon Tymański Olaf Deriglasoff Jerzy Mazzoll Szymon Burnos Michał Gos | |
Byli członkowie | |
Anna Lasocka Jacek Olter Piotr Pawlak Jacek Stromski Rory Walsh Kuba Staruszkiewicz Jacek Prościński | |
Współpracownicy | |
m.in. Leszek Możdżer, Grzegorz Nawrocki, Tomasz Gwinciński, Anthony Chapman. |
Kury – polski zespół muzyczny, zaliczany do yassu, założony w czerwcu 1992 przez Tymona Tymańskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Grupa powstała w kwietniu 1992 w Sopocie. Pierwsze demo kwartetu zostało nagrane w gdyńskim studiu Andrzeja Zmory w czerwcu 1992. Pod koniec roku Kury zaczęły regularne próby w oliwskim klubie Trops, w którym ćwiczyły również grupy Bielizna i Paru. Pierwsza płyta zespołu, Kablox-niesłyna histaria, została zarejestrowana w lipcu 1994 w studiu Polskiego Radia Szczecin i wydana w 1995 w wydawnictwie Music Corner. Album skladał się z 10 piosenek z tekstami i muzyką Tymańskiego, zainspirowanych muzyką m.in. Franka Zappy, King Crimson, Art Bears i Skeleton Crew. Pytany o genezę nazwy grupy Tymański wyjaśniał: Szukaliśmy nazwy dość heroicznej, która określiłaby obszar naszych śmiałych eksploracji dźwiękowych. Myślałem o czymś pompatycznym, o nazwie, która będzie mocna. I wtedy moja ówczesna partnerka wyszła z nazwą Kury. To nas osłabiło, ze śmiechu powaliło na podłogę. I tak zostaliśmy Kurami. Kury, jak wiadomo, to istoty płochliwe i raczej głupkowate. W związku z tym nasza nazwa nosi w sobie uzdrawiającą moc głupoty[1].
W latach 1995–1997 kwartet grał dość nieliczne koncerty w Polsce. W 1995 Kury opuściła basistka i wokalistka Anna Lasocka, która przeszła do trójmiejskiej formacji Kobiety. Jej miejsce zajął klarnecista Jerzy Mazzoll. W wakacje roku 1996 Tymański wraz z Olafem Deriglasoffem zaczął pracować nad demo nowego projektu, który koniec końców został włączony w działania grupy Kury. W styczniu 1997 rzeczony duet dokooptował trzeciego producenta i aranżera w postaci Piotra Pawlaka. Pierwotnie płyta miała być pośmiertnym „łabędzim śpiewem” grupy Kury: hołdem, złożonym z ich mało znanych piosenek i nagranych przez fikcyjne, podziemne zespoły i wykonawców (m.in. Księgowi, Pedalsi, Płk. Kalita). Nagranie nowych piosenek pod nazwą Kury zaproponował Jerzy Mazzoll. W czerwcu 1997 roku Kury weszły do studia Polskiego Radia Gdańsk w celu odbycia trzytygodniowej sesji nagraniowej oraz rejestracji piosenek na legendarną płytę P.O.L.O.V.I.R.U.S. (w 1998 roku nagrodzoną m.in. Fryderykiem). W sesji uczestniczyło ok. 15 osób; wg wspomnień partycypantów, atmosfera w studiu była luźna, twórcza i zabawna. Album miał być zjadliwym komentarzem stanu polskiej muzyki popularnej[2]. Płytę wydała trójmiejska wytwórnia płytowa Biodro Records, współtworzona przez Tymańskiego, Andrzeja Maroszka, Dariusza Diktiego, Jacka Podworskiego i Bartosza Szmita. P.O.L.O.V.I.R.U.S. okazał się najbardziej popularną płytą zespołu, do lipca roku 2024 sprzedając się w nakładzie ponad 30 tysięcy egzemplarzy. W lecie 1998 roku Kury wzięły udział w Sopot Jazz Festival, na żywo improwizując klubową muzykę z angielskim DJ-em Scissorkicks’em aka Anthony Chapmanem. Znajomość z Chapmanem zaowocowała pomysłem wspólnej trasy koncertowej, zorganizowanej przez Jacka Podworskiego i Mikołaja Ziółkowskiego. Kury wraz ze Scissorkicks’em oraz przedgrupą w postaci formacji Kobiety. odwiedziły dziesięć dużych miast, w marcu 1999 nagrywając materiał na trzecią płytę w studiu Polskiego Radia Wrocław. W tym samym czasie pogorszyło się zdrowie psychiczne perksusisty Jacka Oltera, który 6 stycznia 2001 targnął się na własne życie. Tymański i Pawlak dokończyli płytę, wynajmując sesję w bydgoskim Radiu PiK w maju 2001 i wykorzystując ślady Oltera oraz Chapmana, nagrane podczas wrocławskiej sesji zespołu. Wydany na jesieni 2001 album „Sto lat undergroundu” stanowił kolejny stylistyczny zwrot, tym razem w stronę muzyki klubowej i tanecznej, urozmaiconej rapem, hip hopem, post-rockiem, prog rockiem i jazzem. Po śmierci Otera, która była szokiem dla całego yassowego środowiska. stanowisko perkusisty grupy obejmowali kolejno Jacek Stromski, Rory Walsh i Kuba Staruszkiewicz[3].
W grudniu 2003, po odbyciu jesiennej trasy koncertowej, zakończonej występem w gdyńskim klubie Ucho, Tymański zawiesił działalność zespołu[4]. W 2011 trio Kury (w składzie Tymański – Pawlak – Staruszkiewicz) wróciły na jeden koncert, wykonując płytę P.O.L.O.V.I.R.U.S. na Off Festivalu. Na jesieni 2023 gdyńska wytwórnia płytowa S7 Pawła Madisona Żuczkiewicza wydała poszerzoną reedycję płyty P.O.L.O.V.I.R.U.S. W odpowiedzi na entuzjastyczną reakcję prasy i publiczności oraz bardzo dobrą sprzedaż wydawnictwa, zespół postanowił tymczasowo wznowić działalność. W listopadzie 2023 jedenastoosobowy zespół Kury wystąpił na festiwalu Inside Seaside w Gdańsku. Na wiosnę 2024 S7 ogłosiła trasę sekstetu Kury w składzie: Tymon Tymański, Piotr Pawlak, Olaf Deriglasoff, Jerzy Mazzoll[5], Szymon Burnos i Jacek Prościński. Po trasie z Kur odeszli Pawlak i Prościński, natomiast Tymański i Deriglasoff wraz z Mazzollem i Burnosem zapowiedzieli pracę nad następnym, czwartym z kolei albumem grupy Kury pod roboczą nazwą Martwe gitary[4][6].
Skład
[edytuj | edytuj kod]Do 2001 grupa występowała w składzie:
- Tymon Tymański (basista i wokalista),
- Jacek Olter (perkusista),
- Piotr Pawlak (gitarzysta).
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]Albumy
- Kablox-niesłyna histaria (1995, Music Corner Records)
- P.O.L.O.V.I.R.U.S. (1998, Biodro Records)
- Na żywo w Pstrągu (1999, Folk)
- 100 lat undergroundu (2001, Biodro Records)
EP-ki
- Napijmy się oleju (2000, Biodro Records)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michał Stankiewicz. YASS-owcy. Wywiad Z Tymonem Tymańskim, liderem Kur. „Gazeta Wyborcza Szczecin”, 1999-03-03.
- ↑ Halina Jasonek: Kury. muzyka.onet.pl. [dostęp 2017-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)].
- ↑ Kury – Biografia. muzyka.wp.pl. [dostęp 2017-09-13].
- ↑ a b j, Pożegnalny koncert zespołu Kury [online], poznan.wyborcza.pl, 10 grudnia 2003 [dostęp 2024-08-30] .
- ↑ Wiosenna Deprecha Tour: Kury [online], JazzPRESS, 16 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-18] .
- ↑ Miłosz Pieńkowski , Mam na pewno swój styl oryginalny, ale nie jestem awangardzistą [online], ArtRock.pl, 9 września 2011 [dostęp 2020-08-21] .
- ↑ Kury – Releases. Discogs. [dostęp 2022-11-05]. (ang.).