Katharina Focke

Katharina Focke

Elsbeth Charlotte Katharina Focke

Data i miejsce urodzenia	8 października 1922 Bonn
Data i miejsce śmierci	10 lipca 2016 Kolonia
Zawód, zajęcie	polityk, politolog
Alma Mater	Uniwersytet Zuryski, Uniwersytet Hamburski
Stanowisko	deputowana Bundestagu (1969–1980), minister młodzieży, rodziny i zdrowia (1972–1976), posłanka do Parlamentu Europejskiego I i II kadencji (1979–1989)
Partia	Socjaldemokratyczna Partia Niemiec
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Elsbeth Charlotte Katharina Focke z domu Friedlaender (ur. 8 października 1922 we Bonn, zm. 10 lipca 2016 w Kolonii^[1]) – niemiecka polityk i politolog, od 1972 do 1976 minister młodzieży, rodziny i zdrowia, deputowana Bundestagu i posłanka do Parlamentu Europejskiego I i II kadencji.

Córka publicysty i polityka Ernsta Friedlaendera oraz lekarz Franziski Schulz. Od 1929 do 1931 mieszkała w Stanach Zjednoczonych, od 1931 do 1934 w Szwajcarii, następnie do 1946 w Liechtensteinie. W 1946 zdała egzamin maturalny w Davos. Studiowała następnie ekonomię narodową na Uniwersytecie Zuryskim oraz germanistykę, historię i anglistykę na Uniwersytecie Hamburskim. Od 1951 studiowała nauki polityczne na uczelni w Oklahomie, w 1954 obroniła doktorat z politologii na hamburskim uniwersytecie. Od lat 40. pracowała w redakcjach gazet „Merian” i „Die Zeit”. Od 1961 do 1969 kierowała europejskim centrum edukacji politycznej w Kolonii. Autorka publikacji naukowych dotyczący polityki europejskiej, tłumacz z języka angielskiego^[2][3][4].

Od 1964 należała do Socjaldemokratycznej Partii Niemiec, a od 1966 do Gewerkschaft Erziehung und Wissenschaft. W latach 1966–1969 zasiadała w landtagu Nadrenii Północnej-Westfalii, a w latach 1969–1980 w Bundestagu VI, VII i VIII kadencji^[5][6]. Od 1969 do 1972 była sekretarzem stanu ds. parlamentarnych w kancelarii kanclerza, następnie do 1976 ministrem młodzieży, rodziny i zdrowia w gabinetach Willy’ego Brandta i Helmuta Schmidta^[2][3][4]. W 1979 i 1984 wybierano ją do Parlamentu Europejskiego. Przystąpiła do frakcji socjalistycznej, kierowała Komisją ds. Rozwoju i Współpracy^[7]. Po 1989 przeszła na emeryturę.

Od 1954 była żoną polityka i prawnika Ernsta Güntera Focke (zm. 1961).

Odznaczona Wielkim Krzyżem Zasługi (1972) i Wielkim Krzyżem Zasługi z Gwiazdą i Wstęgą (1974) Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec oraz Orderem Zasługi Nadrenii Północnej-Westfalii (1993).