Knocked Out Loaded

Knocked Out Loaded – 24. album studyjny Boba Dylana, nagrany pomiędzy lipcem 1984 a majem 1986 r. i wydany w sierpniu 1986 r.

Metoda nagrywania była taka sama jak przy Empire Burlesque, a kilka utworów pochodziło nawet z tamtych sesji.

Ponieważ nie miał swojego materiału. Na osiem piosenek albumu trzy nie są jego autorstwa, a trzy mają innych twórców za współautorów.

O ile Empire Burlesque był tworzony przez długi czas, to Knocked Out Loaded był nagrywany w pośpiechu w kwietniu i maju. Proces ten był wciśnięty między dwa ważne tournée Dylana z Tom Petty and the Heartbreakers^[a].

Mikail Gilmore (dziennikarz), który był obecny na tych sesjach w studiu Skyline (Topanga) w swoim artykule dla pisma Rolling Stone wykazał, że materiał nagrany z takimi muzykami jak Al Kooper, Los Lobos, Charlie Quintana i T Bone Burnett był zdecydowanie lepszy od tego, który wykorzystał ostatecznie Dylan. Sam Al Kooper to potwierdza: Na tych sesjach było nagranych trochę naprawdę pięknych rzeczy. Nie ma na to jednak żadnego dowodu, gdyż taśmy-matki znajdują się w posiadaniu artysty.

• Bob Dylan^[b] – gitara, harmonijka, śpiew, pianino (sesje 1–8)
• Ron Wood – gitara (sesja 1)
• Anton Fig – perkusja (sesja 1)
• John Paris – gitara basowa (sesja 1)
• Madelyn Quebec – śpiew towarzyszący (sesje 2, 3, 5–8)
• Ira Ingber – gitara (2, 6)
• Don Heffington – gitara (sesja 2, 3)
• Carl Sealove – gitara basowa (sesja 2)
• Vince Melamed – syntezator (sesja 2)
• Benmont Tench – instrumenty klawiszowe (sesje 3, 5, 7)
• Mike Campbell – gitara (sesje 3, 5, 7)
• Howie Epstein – gitara basowa (sesje 3, 5, 7)
• Bob Glaub^[c] – gitara basowa (sesja 3)
• Jim Keltner – perkusja (sesja 3)
• Dave Stewart – gitara (sesja 4)
• Clem Burke – perkusja (sesja 4)
• Patrick Seymour – instrumenty klawiszowe (sesja 4)
• John McKenzie – gitara basowa (sesje 4)
• Carolyn Dennis – śpiew towarzyszący (sesje 5–8)
• Queen Esther Marrow – śpiew towarzyszący (sesje 5–8)
• Tom Petty – gitara, śpiew towarzyszący (sesje 5, 7)
• Stan Lynch – perkusja (sesje 5, 7)
• Elisecia Wright – śpiew towarzyszący (sesje 5, 7)
• Stevie Nicks – śpiew towarzyszący (sesja 5)
• Steve Douglas – saksofon (sesje 6, 8)
• Muffy Hendrix – śpiew towarzyszący (sesje 6, 8)
• Annette May Thomas – śpiew towarzyszący (sesje 6, 8)
• Al Kooper – gitara (6)
• Raymond Lee Pounds – perkusja (sesja 6)
• James Jamerson Jr. – gitara basowa (sesja 6)
• Vito San Flippo – gitara basowa (sesja 6)
• T Bone Burnette – gitara (sesja 6)
• Jack Sherman – gitara (sesja 6)
• Cesar Rosas – gitara (sesja 6)
• Philip Lyn Jones – kongi (sesja 7)
• Steve Madaio – trąbka (sesja 8)
• Larry Meyers – mandolina (sesja 8)
• Al Perkins – gitara stalowa (sesja 8)
• Milton Gabriel – stalowe bębny (sesja 8)
• Mike Berment – stalowe bębny (sesja 8)
• Brian Parris – stalowe bębny (sesja 8)
• Chór dziecięcy – (sesja 6)
• Peggi Blu^[d] – śpiew towarzyszący

1.	You Wanna Ramble (Herman Parker Jr.)	3:14
2.	They Killed Him (Kris Kristofferson)	4:00
3.	Driftin' Too Far from Shore	3:39
4.	Precious Memories	3:13
5.	Maybe Someday	3:17
6.	Brownsville Girl (Bob Dylan/Sam Shepard)	11:00
7.	Got My Mind Made Up (Bob Dylan/Tom Petty	2:53
8.	Under Your Spell (Bob Dylan/Carole Bayer Sager)	4:55
		36:11

1. Go 'Way Little Boy
2. Who Loves You More?
3. Wolf (instrumentalny)
4. Groovin' at Delta (instrumentalny)
5. Clean Cut Kid (jedna z wersji trafiła na album Empire Burlesque)
6. Driftin' Too Far from Shore (jedna z wersji trafiła na album po overdubbingu)
7. Something’s Burning, Baby (jedna z wersji trafiła na album Empire Burlesque)
8. New Danville Girl (jedna z wersji stała się podstawą Brownsville Girl)
9. Seeing the Real You at Last (jedna z wersji trafiła na album Empire Burlesque)
10. Maybe Someday (instrumentalny) – (jedna z wersji stała się podstawą Maybe Someday)
11. Instrumentalny I
12. Instrumentalny II
13. Band on the Hand (It's Helltime Man)
14. Come Rain or Come Shine

• Producent – Bob Dylan i Dave Stewart
• Inżynierowie – Don Smith, Britt Bacon, George Tutko, Judy Feltus

1. studio – Delta Sound Studios, Nowy Jork, od poł. do końca lipca 1984; (album: 3; odrzuty:1–6)
2. studio – Cherokee Studios, Los Angeles, Kalifornia, grudzień 1984; (album 6; odrzuty 7, 8)
3. studio – Cherokee Studios, Los Angeles, Kalifornia, styczeń–początek lutego 1985; (album 5; odrzuty 9, 10)
4. studio – The Church Studios, Londyn, Wielka Brytania, 19–22 listopada 1985; (album: 8 – tylko podkład muzyczny; odrzuty 11, 12)
5. studio – Festival Studios, Sydney, Australia, 8 i 9 lutego 1986; (odrzuty 13)
6. studio – Skyline Studios, Topanga Canyon, Kalifornia, koniec kwietnia–pocz. maja 1986; (album: 1, 2, 4; odrzuty 14)
7. studio – Sound City Studios, Van Nuys, Kalifornia, połowa maja; (album: 7)
8. studio – Skyline Studios, Topanga Canyon, Kalifornia, poł.–koniec maja 1986; (album: overdubbing 2, 3¹, 5¹, 6¹, 8)

• • ¹ Te utwory pochodzą z sesji do Empire Burlesque
• Projekt okładki i całości – Charles Sappington
• Czas – 36 min 11 s
• Firma nagraniowa – Columbia
• Numer katalogowy – CK 40439
• Data wydania – 8 sierpnia 1986

• Paul Williams: Bob Dylan. Performing Artist 1974–1986. The Middle Years. Omnibus Press, 1994. ISBN 0-7119-3555-6.
• Clinton Heylin: Bob Dylan. The Recording Sessions 1960–1994. Nowy Jork: St. Martin Press, 1995. ISBN 0-312-13439-8.
• Oliver Trager: Keys to the Rain. The Definitive Bob Dylan Encyclopedia. Nowy Jork: Billboard Books, 2004. ISBN 0-8230-7974-0.

• Okładka. homepage.mac.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-03)].