Günter Verheugen

Günter Verheugen

Günter Verheugen (2019)
Data i miejsce urodzenia	28 kwietnia 1944 Bad Kreuznach
Komisarz UE ds. rozszerzenia
Okres	od 13 września 1999[1] do 21 listopada 2004
Następca	Olli Rehn
Komisarz UE ds. przedsiębiorstw i przemysłu
Okres	od 22 listopada 2004 do 9 lutego 2010
Następca	Antonio Tajani
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Günter Verheugen (ur. 28 kwietnia 1944 w Bad Kreuznach^[2]) – niemiecki polityk, poseł do Bundestagu, w latach 1999–2010 członek Komisji Europejskiej.

Od 1963 praktykował w redakcji jednej z gazet. W latach 1965–1969 studiował historię, socjologię i nauki polityczne na uniwersytetach w Kolonii i Bonn^[3]. Pracował następnie w administracji rządowej, kierując wydziałami resortów spraw wewnętrznych i spraw zagranicznych. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Wolnej Partii Demokratycznej. Był federalnym dyrektorem partii (1977–1978) i jej sekretarzem generalnym (1978–1982)^[3].

W 1982 przeszedł do Socjaldemokratycznej Partii Niemiec^[2], gdy FDP opuściła koalicję rządową kanclerza federalnego Helmuta Schmidta. Pełnił funkcję rzecznika partii (1986–1987), redaktora naczelnego związanej z nią gazety „Vorwärts” (1987–1989) i federalnym dyrektorem SPD (1993–1995)^[2]. W 1983 po raz pierwszy objął mandat posła do Bundestagu, zasiadając w niższej izbie niemieckiego parlamentu do 1999^[2].

W 1999 dołączył do Komisji Europejskiej kierowanej przez Romano Prodiego. Objął w niej stanowisko komisarza do spraw rozszerzenia^[3], brał aktywny udział w negocjacjach zakończonych w 2004 akcesją do Unii Europejskiej dziesięciu nowych państw członkowskich. W 2004 pozostał w składzie KE pod przywództwem José Durão Barroso jako jej wiceprzewodniczący oraz komisarz do spraw przedsiębiorstw i przemysłu^[3]. Funkcję tę pełnił do 2010.

Odznaczony m.in. Orderem za Wybitne Zasługi (Słowenia, 2004)^[4] czy Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi RP (Polska, 2009)^[5]. Wyróżniony tytułami Człowieka Roku tygodnika „Wprost” (2002, wspólnie z Leszkiem Millerem) i Człowieka Roku „Gazety Wyborczej” oraz honorowego obywatela Ostródy (2009)^[6].