František Janda-Suk

František Janda-Suk

František Janda-Suk
Data i miejsce urodzenia	25 marca 1878 Postřižín
Data i miejsce śmierci	23 czerwca 1955 Praga
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Królestwo Czech Igrzyska olimpijskie srebro Paryż 1900 lekkoatletyka (rzut dyskiem)
Multimedia w Wikimedia Commons

František Janda-Suk (ur. 25 marca 1878 w Postřižínie, zm. 23 czerwca 1955 w Pradze^[1][2]) – czeski lekkoatleta, dyskobol i kulomiot, medalista olimpijski.

Zajął się uprawianiem sportu po rozpoczęciu nauki w gimnazjum w Pradze. Początkowo był to piłka nożna, ale pod wpływem doniesień prasowych o I igrzyskach olimpijskich w 1896 w Atenach Janda-Suk zainteresował się lekką atletyką: sprintem, pchnięciem kulą i rzutem dyskiem. Ówczesna technika rzutu dyskiem nie odpowiadała mu, zaczął więc jako pierwszy na świecie wykonywać obrót przed rzutem (co jest techniką stosowaną do tej pory). W marcu 1898 ustanowił rekord Europy wynikiem 34,53 m. Poprawił go w czerwcu 1900 na 35,65 m^[2].

Na igrzyskach olimpijskich w 1900 w Paryżu Janda-Suk reprezentował Królestwo Czech. Zdobył srebrny medal w rzucie dyskiem wynikiem 35,14 m (wygrał Rudolf Bauer z Węgier z rezultatem 36,04 m)^[1]. W 1901 Janda-Suk ustanowił kolejny nieoficjalny rekord Czech – 39,42 m. Potem zaprzestał na jakiś czas uprawiania wyczynowego sportu, ponieważ po ukończeniu studiów prawniczych na Uniwersytecie Karola podjął pracę w praskiej policji. Do sportu powrócił w 1905^[2]. Reprezentował Królestwo Czech na igrzyskach olimpijskich w 1912 w Sztokholmie. Zajął 15. miejsce w pchnięciu kulą i 17. miejsce w rzucie dyskiem^[1].

Po powstaniu Czechosłowacji Janda-Suk był jej mistrzem w rzucie młotem w 1921 i 1924^[3]. Był chorążym reprezentacji Czechosłowacji na igrzyska olimpijskie w 1924 w Paryżu – 24 lata po zdobyciu przez niego medalu olimpijskiego. Nie zakwalifikował się jednak do finału rzutu dyskiem^[1]. Zakończył uprawianie sportu w 1927. Później pracował w biurze paszportowym, a także trenował młodych lekkoatletów^[2].

• rzut dyskiem – 42,45 m (1909)
• pchnięcie kulą – 12.15 (1911)