Fala Osborna

Fala Osborna - zmiana polegająca na uniesieniu odcinka ST elektrokardiogramu, występująca w przebiegu hipotermii. Zwykle przybiera postać niewielkiego uniesienia początkowej części odcinka ST^[1].

Swoją nazwę zawdzięcza badaczowi efektów hipotermii na układ krążenia J.J. Osbornowi, który w 1953 prowadził badania nad wpływem hipotermii na układ krążenia i oddechowy^[2]. Sam Osborn nazywał ją prądem uszkodzenia.

Fala Osborna może pojawiać się ponadto w następujących stanach chorobowych:

hiperkalcemia
uszkodzenia mózgu, na przykład krwotok podpajęczynówkowy
angina Printzmetala
idiopatyczne migotanie komór

Fala Osborna występuje jedynie w czasie hipotermii, po przywróceniu prawidłowej temperatury zanika^[3]. Mechanizm jej powstania jest nieznany.

Linki zewnętrzne

Obraz fali Osborna w Merck Manual

Przypisy

↑ MerckManual
↑ M.M. Maruyama M.M. i inni, Osborn waves: history and significance., „Indian Pacing Electrophysiol J”, 4 (1), 2004, s. 33-9, PMID: 16943886 .
↑ Biblioteka EKG

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[1] MerckManual

[Maruyama-2004-2] M.M. Maruyama M.M. i inni, Osborn waves: history and significance., „Indian Pacing Electrophysiol J”, 4 (1), 2004, s. 33-9, PMID: 16943886 .

[3] Biblioteka EKG

[1]

[2]

[3]