Ewangeliarz Barberini

Karta z Ewangeliarza Barberini: incipit Ewangelii Jana

Ewangeliarz Barberini – datowany na koniec VIII wieku^[1] rękopiśmienny ewangeliarz insularny, znajdujący się obecnie w zbiorach Biblioteki Watykańskiej (sygnatura Barberini lat. 570)^[2].

Księgę zdobią portrety ewangelistów, tablice z Kanonami Euzebiusza oraz kunsztowne incipity w stylu italo-bizantyjskim^[1]. Pochodzenie manuskryptu nie jest znane, w tekście wyróżniono rękę czterech różnych skrybów, z których dwóch pochodziło z Nortumbrii, zaś jeden z Mercji^[1]^[2]. Warstwa ikonograficzna księgi zdradza wpływ umbryjskiej szkoły iluminatorskiej^[1]^[2]. Na podstawie pojawiających się w kolofonie słów ora pro uuigbaldo próbowano powiązać manuskrypt z biskupem Hygbaldem z Lindisfarne, jednak nie wszyscy badacze zaakceptowali tę tezę^[1].

Nazwa księgi pochodzi od założonej przez kardynała Francesco Barberiniego (1597-1679) biblioteki, w której pierwotnie się znajdowała. W 1902 roku stała się własnością Biblioteki Watykańskiej^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f The Blackwell Encyclopaedia of Anglo-Saxon England. edited by Michael Lapidge. Oxford: Blackwell Publishers, 2001, s. 53. ISBN 0-631-22492-0.
↑ ^a ^b ^c Anglo-Saxon England. edited by Malcolm Godden and Simon Keynes. Warszawa: Cambridge University Press, 2006, s. 37. ISBN 978-0521-8834429.

[blackwell-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f The Blackwell Encyclopaedia of Anglo-Saxon England. edited by Michael Lapidge. Oxford: Blackwell Publishers, 2001, s. 53. ISBN 0-631-22492-0.

[england-2] Anglo-Saxon England. edited by Malcolm Godden and Simon Keynes. Warszawa: Cambridge University Press, 2006, s. 37. ISBN 978-0521-8834429.

[1]

[2]