Era Plancka

Era Plancka – pojęcie stosowane w kosmologii dla określenia fazy rozwoju wczesnego Wszechświata. Na podstawie kosmologicznego modelu rozszerzającego się Wszechświata przyjmuje się, że era ta trwała od t = 0 do t = 10^-43 s. Stan Wszechświata w erze Plancka nie może być opisany za pomocą równań klasycznej ogólnej teorii względności, gdyż efekty kwantowe odgrywają wówczas zasadniczą rolę i do poprawnego opisu potrzebna jest teoria grawitacji kwantowej, której obecnie nie ma, choć do jej miana aspiruje kilka teorii, np. pętlowa grawitacja kwantowa, M-teoria, teoria strun.

Era ta wzięła swą nazwę od nazwiska niemieckiego noblisty Maxa Plancka.

Z erą Plancka związanych jest kilka parametrów opisujących stan Wszechświata w jej trakcie:

• czas Plancka 5,391×10^-44 s
• długość Plancka 1,616×10^-35 m
• temperatura Plancka 1,41679×10³² K
• zredukowana masa Plancka 1,2×10¹⁹ GeV/c²
• gęstość Plancka 5,15500×10⁹⁶ kg/m³

Po niej nastąpiła era wielkiej unifikacji.

• Jim Imamura: Planck Era. [w:] The Electronic Universe [on-line]. 1995. [dostęp 2014-07-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-04)]. (ang.).
• Sten Odenwald (Astronomy Cafe). astronomycafe.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-26)]. (ang.)
• University of Ottawa's Astromomy Knowledge Base. site.uottawa.ca:4321. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-07-05)]. (ang.)