Enni Rukajärvi

Enni Rukajärvi

Data i miejsce urodzenia	13 maja 1990 Kuusamo
Wzrost	162 cm
Debiut w PŚ	4.11 2010, Saas-Fee (21. miejsce – half-pipe)
Pierwsze punkty w PŚ	4.11 2010, Saas-Fee (21. miejsce – half-pipe)
Pierwsze podium w PŚ	16.03 2013, Szpindlerowy Młyn (1. miejsce – slopestyle)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia Igrzyska olimpijskie srebro Soczi 2014 Slopestyle brąz Pjongczang 2018 Slopestyle Mistrzostwa świata złoto La Molina 2011 Slopestyle srebro Sierra Nevada 2017 Big air Mistrzostwa świata juniorów złoto Cardrona 2010 Big air złoto Cardrona 2010 Slopestyle brąz Valmalenco 2008 Big air Puchar Świata (Slopestyle) 2. miejsce 2012/2013 Winter X-Games złoto Aspen 2011 Slopestyle srebro Aspen 2012 Slopestyle brąz Aspen 2018 Slopestyle brąz Aspen 2019 Slopestyle Winter X-Games Europe brąz Tignes 2011 Slopestyle brąz Tignes 2012 Slopestyle
Multimedia w Wikimedia Commons

Enni Eriika Rukajärvi (ur. 13 maja 1990 w Kuusamo) – fińska snowboardzistka, wicemistrzyni olimpijska i dwukrotna medalistka mistrzostw świata.

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się w 2007 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Bad Gastein, gdzie była czwarta w big air. Jeszcze trzykrotnie startowała na imprezach tego cyklu, najlepsze wyniki osiągając na mistrzostwach świata juniorów w Cardronie w 2010 roku, gdzie wywalczyła złote medale w slopestyle’u i big air.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 4 listopada 2010 roku w Saas-Fee, zajmując 21. miejsce w half-pipie. Tym samym już w swoim debiucie wywalczyła pierwsze pucharowe punkty. Pierwszy raz na podium zawodów tego cyklu stanęła 16 marca 2013 roku w Szpindlerowym Młynie, wygrywając rywalizację w slopestyle’u. W zawodach tych wyprzedziła Sinę Candrian ze Szwajcarii i Norweżkę Kjersti Buaas. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2016/2017, kiedy to zajęła piąte miejsce w klasyfikacji generalnej AFU^[1], a w klasyfikacji slopestyle’u była czwarta.

W 2011 roku wywalczyła złoty medal w slopestyle’u na mistrzostwach świata w La Molina. Zdobyła też srebrny medal w big air podczas rozgrywanych sześć lat później mistrzostw świata w Sierra Nevada, gdzie rozdzieliła Austriaczkę Annę Gasser i Silje Norendal z Norwegii. W międzyczasie zdobyła też srebrny medal w slopestyle’u na igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, plasując się za Jamie Anderson z USA, a przed Jenny Jones z Wielkiej Brytanii. W tej samej konkurencji wywalczyła również brązowy medal podczas igrzysk olimpijskich w Pjongczangu.

Jest czterokrotną medalistką zawodów X-Games rozgrywanych w amerykańskim Aspen. Zdobyła złoto podczas Winter X Games 15, srebro podczas Winter X Games 16 oraz 2 brązowe medale podczas Winter X Games 22 i Winter X Games 23. Wszystkie medale zdobywała w slopestyle’u.

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Zwyciężczyni
2.	9 lutego	2014	Soczi	Slopestyle	Jamie Anderson
3.	12 lutego	2018	Pjongczang	Slopestyle	Jamie Anderson

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Zwyciężczyni
21.	20 stycznia	2011	La Molina	Halfpipe	Holly Crawford
1.	22 stycznia	2011	La Molina	Slopestyle	–
2.	17 marca	2017	Sierra Nevada	Big air	Anna Gasser
10.	9 lutego	2019	Park City	Slopestyle	Zoi Sadowski-Synnott
4.	12 marca	2021	Aspen	Slopestyle	Zoi Sadowski-Synnott
17.	16 marca	2021	Aspen	Big air	Laurie Blouin

• • AFU^[2]
• sezon 2010/2011: 46.
• sezon 2012/2013: 15.^[3]
• sezon 2013/2014: 32.
• sezon 2016/2017: 5.
• sezon 2017/2018: 33.
• sezon 2018/2019: 43.
• sezon 2019/2020: 29.
• sezon 2020/2021: 11.
• sezon 2021/2022: 33.

1. Szpindlerowy Młyn – 16 marca 2013 (slopestyle) – 1. miejsce
2. Copper Mountain – 17 grudnia 2016 (Big air) – 2. miejsce
3. Laax – 20 stycznia 2017 (slopestyle) – 1. miejsce
4. Seiser Alm – 27 stycznia 2017 (slopestyle) – 1. miejsce
5. Pekin – 25 listopada 2017 (Big air) – 3. miejsce
6. Cardrona – 23 sierpnia 2019 (Big air) – 1. miejsce
7. Aspen – 20 marca 2021 (slopestyle) – 3. miejsce

• Profil na stronie FIS (ang.)
• Profil na stronie X Games (ang.)