Danuta Perka
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
170 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Danuta Perka, z d. Wołosz[1] (ur. 22 czerwca 1956 w Korszach[2]) – polska lekkoatletka – płotkarka, halowa mistrzyni Europy (1979), wicemistrzyni Letniej Uniwersjady (1979).
Kariera sportowa
[edytuj | edytuj kod]Była zawodniczka Gwardia Warszawa.
Największe sukcesy w karierze osiągnęła w 1979, zdobywając halowe mistrzostwo Europy w biegu na biegu na 60 m pł z wynikiem 7,95 (drugie miejsce w tym biegu zajęła Grażyna Rabsztyn)[3] oraz srebrny medal Letniej Uniwersjady w biegu na 100 m ppł, z wynikiem 12,66 (bieg ten wygrała z czasem 12,62 Lucyna Langer)[4].
Reprezentowała także Polskę na halowych mistrzostwach Europy w 1977, zajmując 5. miejsce w biegu na 60 m ppł, z wynikiem 8,42[5] oraz w zawodach Pucharu Europy w 1981 (wystąpiła w zawodach półfinałowych (3 m. w biegu na 100 m ppł i 5 m. w sztafecie 4 x 100 m), finale B (1 m. w biegu na 100 m ppł i 4 m. w sztafecie 4 x 100 m) oraz finale A (8 m. w sztafecie 4 x 100 m))[6].
Trzykrotnie zdobywała mistrzostwo Polski: w 1976 i 1979 w sztafecie 4 x 100 m, w 1983 w sztafecie 4 x 400 m. Na dystansie 100 m ppł zdobyła wicemistrzostwo Polski w 1983 oraz cztery brązowe medale (1976, 1979, 1981, 1983)[7].
Na halowych mistrzostwach Polski wywalczyła dwukrotnie złoty medal w biegu na 60 m ppł (1977, 1983), a także w tej samej konkurencji srebrny medal w 1979 i brązowy medal w 1982[8].
Jej rekord życiowy na 100 m ppł wynosi 12,65 (09.09.1979 w biegu eliminacyjnym na Uniwersjadzie)[9], rekordy życiowe w hali wynoszą: na 50 m ppł - 6,76 (11 lutego 1979)[10], na 60 m ppł - 7,95 (24.02.1979 w zwycięskim finale halowych mistrzostw Europy)[11].
W latach 1977–1981 była klasyfikowana w 1. dziesiątce najlepszych płotkarek na listach światowych (1977 - 10 m. z wynikiem 13,13, 1978 - 5 m. z wynikiem 12,74, 1979 - 4 m. z wynikiem 12,65, przy czym trzy pierwsze miejsca należały również do Polek (1. - Grażyna Rabsztyn, 2. - Lucyna Kałek, 3. - Zofia Bielczyk), 1980 - 8 m. z wynikiem 12,69, 1981 - 3 m. z wynikiem 12,93, był to najlepszy wynik w tym roku w Polsce)[12]. Bardzo silna konkurencja krajowa pozbawiła ją możliwości startu na letnich mistrzostwach Europy i igrzyskach olimpijskich.
Jej mężem był w latach 1978-1982 lekkoatleta Włodzimierz Perka.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W 1982 powróciła do panieńskiego nazwiska.
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 251
- ↑ Francisco Ascorbe i inni European Indoor Handbook. History of the European Indoor Championship, wyd. Madryt 2005, s. 142
- ↑ Halina Hanusz, Bartłomiej Korpak Polacy na letnich uniwersjadach 1959-2009, wyd. Warszawa 2010, s. 58
- ↑ Francisco Ascorbe i inni European Indoor Handbook. History of the European Indoor Championship, wyd. Madryt 2005, s. 124
- ↑ Francisco Ascorbe, Félix Capilla, José Luis Hernández History of the European Cup. Statistics handbook, wyd. Malaga 2006, s. 164, 166 i 170
- ↑ Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece, wyd. Bydgoszcz 2011, s. 463
- ↑ Daniel Grinberg i inni Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 453
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 191
- ↑ Daniel Grinberg i inni Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 303. Jest to drugi rezultat w historii polskiej lekkoatletyki, po wyniku 6,74 Zofii Bielczyk osiągniętym 21 lutego 1981. W chwili jego uzyskania był to drugi wynik w historii lekkiej atletyki na świecie, po wyniku 6,74 uzyskanym przez Annelie Ehrhardt w dniu 4 lutego 1973.
- ↑ Daniel Grinberg i inni Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 304
- ↑ Janusz Waśko Polscy lekkoatleci na listach światowych 1921-2010, wyd. Zamość 2011, s. 108