Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Do utraty tchu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Do utraty tchu
À bout de souffle
Ilustracja
Gatunek

dramat, kryminał

Rok produkcji

1960

Data premiery

16 marca 1960

Kraj produkcji

Francja

Język

francuski, angielski

Czas trwania

87 min

Reżyseria

Jean-Luc Godard

Scenariusz

Jean-Luc Godard
François Truffaut

Główne role

Jean-Paul Belmondo
Jean Seberg

Muzyka

Martial Solal
w wykonaniu:
Martial Solal - fortepian
Roger Guérin - trąbka
Paul Rovère - bas
Daniel Humair - perkusja

Zdjęcia

Raoul Coutard

Do utraty tchu (fr. À bout de souffle) – francuski czarno-biały film fabularny wyprodukowany w 1960 i wyreżyserowany przez Jeana-Luca Godarda, który był także współautorem (obok François Truffauta) jego scenariusza.

O filmie

[edytuj | edytuj kod]

Debiutancki film Godarda jest jednym z najważniejszych dzieł francuskiej nowej fali. Reżyser opowiada w nim prostą, wzorowaną na amerykańskim film noir historię (w jednej ze scen Michel nieprzypadkowo „rozmawia” z plakatem Humphreya Bogarta), jednak przedstawia ją w nowy sposób: film został zrealizowany w naturalnych plenerach (m.in. na Avenue des Champs-Élysées), kręcono go kamerą z ręki, a poszczególne sceny były w znacznej mierze improwizowane. W Do utraty tchu zauważalne są także inne reguły nowej fali – takie, jak swobodna konstrukcja dramaturgiczna czy niekierowanie się zdrowym rozsądkiem przy motywowaniu działań bohaterów: postępują oni nieracjonalnie, kierują się uczuciami i pragnieniami.

W 1983 roku nakręcono amerykański remake tego filmu, zatytułowany Breathless (tytuł polski: Do utraty tchu), z Richardem Gere'em i Valérie Kaprisky w rolach głównych.

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Michel Poiccard (Jean-Paul Belmondo) kradnie w Marsylii samochód i rusza nim do Paryża. W pobliżu miasta wpada na policyjny patrol, w czasie ucieczki strzela (ze znalezionego w samochodowym schowku rewolweru) do jednego z policjantów. W stolicy Francji próbuje odzyskać od kumpla pożyczone pieniądze, romansuje z Patricią (Jean Seberg), amerykańską studentką Sorbony, i ukrywa się przed ścigającą go za morderstwo policją. Nieskutecznie – wydany przez Patricię Michel ginie w ostatniej scenie filmu.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Na Festiwalu Filmowym w Berlinie w 1960 Godard został uhonorowany nagrodą dla reżysera.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]