Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Gustaw Beylin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gustaw Beylin
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 września 1889
Warszawa

Data i miejsce śmierci

31 marca 1940
Lwów

Odznaczenia
Medal Niepodległości Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Komandor Orderu Korony (Belgia) Order Krzyża Orła V Klasy (Estonia)

Gustaw Beylin (ur. 29 września 1889 w Warszawie[1], zm. 31 marca 1940 we Lwowie[2]) – polski prawnik, adwokat[3], literat i publicysta żydowskiego pochodzenia.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Gustaw Beylin urodził się 29 września 1889 w Warszawie, w rodzinie Samuela i Flory z domu Horwitz. Ukończył prawo na Sorbonie studiował również w Moskwie[1].

Współorganizator strajku szkolnego z 1905 roku. Aresztowany w 1907, więziony w Cytadeli w Warszawie a następnie zesłany do Wołogdy. W czasie I wojny światowej członek Polskiej Organizacji Wojskowej. Podczas wojny polsko-bolszewickiej w stopniu porucznika służył w Wojsku Polskim[1].

W 1922 został uprawniony do przyjmowania obron przed Wojskowymi Sądami Okręgowymi i Rejonowymi oraz przed Najwyższym Sądem Wojskowym. Został wpisany na listę obrońców wojskowych w Warszawie[4].

Po zakończeniu wojny pracował jako radca prawny Związku Artystów Scen Polskich. Członek Zarządu Polskiego Towarzystwa Ochrony Prawa Autorskiego oraz Związku Artystów Dramatycznych Polski[1].

W okresie międzywojennym brał udział w głośnych procesach. Bronił dziennikarza Jana Seinfelda-Chłodnickiego oskarżonego o podsłuchiwanie adiutantów Piłsudskiego i Mościckiego – został uniewinniony, Stanisławy Umińskiej – aktorki, która zastrzeliła chorego na raka ukochanego Jana Żyżnowskiego – również została uniewinniona. Był adwokatem Tadeusza Boya-Żeleńskiego w procesie z krakowskim „Czasem”[5].

We wrześniu 1939 roku we Lwowie Beylin tworzy Społeczny Komitet Pomocy Uchodźcom i staje na jego czele. „Nie poprzestawał zresztą na pracy organizatorskiej i zza biurka. Dźwigał też ciężkie worki z mąką. Dzielono chleb, rozdawano produkty i odzież”[6].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Zofią Aleksandrą Jasińską. Ślub zawarto 14 lipca 1929 roku[1].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Mali bohaterowie. Historia wojenna w 1 akcie, 1916
  • Zuzanna. Tragedia w 3 aktach, 1916; 1917[8][9]
  • Kobieta bez przeszłości. Komedia w 3 aktach, 1922[10]
  • Zakład o miłość. Komedia w 3 aktach, 1929[11]
  • Mąż naszej panienki. Komedia w 3 aktach, 1930[12]
  • Odkrycie. Sztuka w 3 aktach, 1934

Tłumaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  • Edgar Allan Poe, Nowele o miłości, 1912
  • Yves Mirande, Panna z dyplomacji. Krotochwila, 1929[10]
  • Émile Mazaud: Dardamelle. Komedia w 3 aktach, 1930
  • Émile Mazaud: Szalony dzień. Komedia w 1 akcie, 1930
  • Paweł Prax, Wszystko za miliard, 1935[13]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Stanisław Łoza, Czy wiesz, kto to jest?, Warszawa 1938, s. 39.
  2. Gustaw Beylin, [w:] Barbara Tyszkiewicz, Współcześni polscy pisarze i badacze literatury, t. Tom pierwszy, A - B, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne Spółka Akcyjna, 1994, s. 139-140.
  3. Lista Adwokatów Okręgu Sądu Apelacyjnego w Warszawie na dzień 1 kwietnia 1932, Warszawa 1932, s. 16.
  4. Dziennik Rozkazów, t. R. 5, nr 12, Warszawa, 21 marca 1922, s. 7.
  5. Dominika Giza, Tadeusza Boya-Żeleńskiego proces z krakowskim „Czasem” o prawa autorskie, „Wielogłos”, s. 52.
  6. Henryk Nowogródzki, Impresje bardzo warszawskie, „Palestra” (21/1(229)), 1977, s. 116.
  7. Monitor Polski nr 177/1938.
  8. 102136149 [online], worldcat.org [dostęp 2024-04-23] (ang.).
  9. Gustaw Beylin, Zuzanna: tragedya w 3 aktach, Warszawa: F. Hoesick, 1917, OCLC 838862489 [dostęp 2021-10-08] (pol.).
  10. a b Gustaw Beylin, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) [dostęp 2021-10-08].
  11. Zakład o miłość, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (sztuki) [dostęp 2021-10-08].
  12. Mąż naszej panienki, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (sztuki) [dostęp 2021-10-08].
  13. Wszystko za miliard, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia) [dostęp 2021-10-08].