Grzegorz Jarzyna
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Dziedzina sztuki |
reżyser teatralny |
Odznaczenia | |
Grzegorz Jarzyna (ur. 4 lutego 1968 w Chorzowie) – polski reżyser teatralny. W latach 1998-2022 dyrektor artystyczny TR Warszawa (dawnego Teatru Rozmaitości), a w latach 2006–2012 także dyrektor naczelny. Wykładowca Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim i reżyserię w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie. Podczas studiów w PWST był asystentem Krystiana Lupy przy realizacji Lunatyków Hermanna Brocha w Starym Teatrze w Krakowie (1995). Rozgłos przyniosły mu już jego pierwsze przedstawienia oparte na tekstach klasycznych, które poddawał śmiałej reinterpretacji: Bzik tropikalny według Witkacego (1997), Magnetyzm serca na podstawie Ślubów panieńskich Aleksandra Fredry (1999), adaptacje wielkich powieści europejskich: Doktor Faustus Tomasza Manna (1999), Książę Myszkin według Idioty Fiodora Dostojewskiego (2000), przełamujące mieszczańską obyczajowość teksty współczesne: Niezidentyfikowane szczątki ludzkie Brada Frasera (1998), 4.48 Psychosis Sary Kane (2002), Między nami dobrze jest Doroty Masłowskiej (2009), a także opery: Così fan tutte Mozarta (2005), Gracz Prokofiewa (2009), L’enfant et les sortilieges Ravela (2011). Pasjonuje go łączenie gatunków, czego wyrazem był spektakl 2007: Macbeth według Shaekespear’a (2005) oraz Giovanni na podstawie Don Giovanniego Wolfganga A. Mozarta i Don Juana Moliera (2006). Jest autorem wielu adaptacji i dwóch sztuk teatralnych, Medea Project i Areteia, oraz librett do oper Zygmunta Krauzego: Iwona, księżniczka Burgunda i Pułapka. W swoim dorobku ma również kilka realizacji telewizyjnych.
Spektakle Jarzyny są zapraszane na liczne festiwale i występy gościnne w Europie i na świecie, do tej pory pokazywane były m.in. w Avignionie, Edynburgu, Moskwie, Berlinie, Wiedniu, Sztokholmie, Londynie, Jerozolimie, Toronto, Wellingthon, Los Angeles i Nowym Jorku.
Jego ostatnie spektakle to Druga kobieta na podstawie scenariusza Johna Cassavetesa Opening Night (2014) oraz Męczennicy na podstawie dramatu Mariusa von Mayenburga (2015).
Od 1998 do 2022[2] dyrektor artystyczny TR Warszawa (dawniej Teatr Rozmaitości), a w latach 2006–2012 także dyrektor naczelny. Zrezygnował z pełnienia tej funkcji po konflikcie z zespołem aktorskim, który protestował domagając się jego odejścia.[3] Pracownicy teatru oskarżyli go o przemoc, nadużycia finansowe i wywołanie kryzysu w teatrze.[4][5][6][7]
Realizacje
[edytuj | edytuj kod]Teatralne
[edytuj | edytuj kod]- Bzik tropikalny według Witkacego – Teatr Rozmaitości w Warszawie (1997)
- Iwona, księżniczka Burgunda Witolda Gombrowicza – Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie (1997)
- Niezidentyfikowane szczątki ludzkie i prawdziwa natura miłości Brada Frasera – Teatr Dramatyczny w Warszawie (1998)
- Magnetyzm serca według Ślubów panieńskich Aleksandra Fredry – Teatr Rozmaitości w Warszawie (1999)
- Doktor Faustus Tomasza Manna – Teatr Polski we Wrocławiu, koprodukcja z berlińskim Hebbel-Theater (1999)
- Książę Myszkin według Idioty Fiodora Dostojewskiego – Teatr Rozmaitości w Warszawie (2000)
- Uroczystość Thomasa Vinterberga i Mogensa Rukova – Teatr Rozmaitości w Warszawie (2001)
- 4.48 Psychosis Sarah Kane – Teatr Rozmaitości w Warszawie, koprodukcja z Teatrem Polskim w Poznaniu (2002)
- 4.48 Psychose Sarah Kane – Schauspielhaus w Düsseldorfie (2002)
- Im Dickicht der Städte (W dżungli miast) Bertolta Brechta – Schaubühne am Lehniner Platz w Berlinie (2003)
- Zaryzykuj wszystko George’a F. Walkera – TR Warszawa (2003)
- Bash Neila LaBute’a – TR Warszawa (2004)
- 2007: Macbeth według Williama Szekspira – TR Warszawa (2005)[8]
- Così fan tutte Wolfganga Amadeusa Mozarta – Teatr Wielki w Poznaniu (2005)
- Giovanni według Molière’a i Wolfganga Amadeusa Mozarta – spektakl TR Warszawa gościnnie w Teatrze Wielkim w Warszawie (2006)
- Medea. Ein Projekt von Grzegorz Jarzyna – Burgtheater w Wiedniu (2006)
- Der Löwe im Winter (Lew w zimie) według Jamesa Goldmana – Burgtheater w Wiedniu, koprodukcja z TR Warszawa (2007)
- Igrok (Le Joueur / The Gambler / Gracz) Siergieja Prokofjewa – Opéra National de Lyon (2009)
- T.E.O.R.E.M.A.T. na podstawie twórczości Piera Paolo Pasoliniego – TR Warszawa (2009)
- Między nami dobrze jest Doroty Masłowskiej – koprodukcja TR Warszawa i Schaubühne am Lehniner Platz w Berlinie (2009)[9]
- Areteia w ramach projektu „Odyseja Europa” – Schauspiel w Essen, koprodukcja TR Warszawa (2010)
- Fedra według Jeana Racine’a – Toneelgroep w Amsterdamie (2010)
- L’enfant et les sortilieges Maurice’a Ravela oraz Der Zwerg Alexandra Zemlinsky'ego – Bayerische Staatsoper, Monachium (2011)
- „Nosferatu” na motywach powieści Brama Stokera w Teatrze Narodowym w Warszawie (2011)
- Druga kobieta na podstawie scenariusza Johna Cassavetesa „Opening Night” – TR Warszawa (2014)
- Męczennicy na podstawie dramatu Mariusa von Mayenburga „Märtyrer” – TR Warszawa (2015)[10]
- Inni Ludzie Doroty Masłowskiej – TR Warszawa (2019)[11]
- 2020: Burza na podstawie „Burzy” Williama Shakespeare'a (2020)[12]
Teatr TV
[edytuj | edytuj kod]- Historia Witolda Gombrowicza (1998)
- Bzik tropikalny według Witkacego (1999)
- 2007: Macbeth według Williama Szekspira (2007)
Film
[edytuj | edytuj kod]- Między nami dobrze Doroty Masłowskiej – TR Warszawa, koprodukcja Narodowy Instytut Audiowizualny (2014)
- Inni Ludzie Doroty Masłowskiej – TR Warszawa (2020)
Najważniejsze nagrody i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- 1999 – Paszport „Polityki” – nagroda tygodnika „Polityka” w kategorii teatru
- 2000 – nagroda w kategorii „najlepsza reżyseria” za spektakl Magnetyzm serca na X Festiwalu „Kontakt” w Toruniu
- 2000 – nagroda reżyserska za inscenizację tekstu Magnetyzm serca na XXV Ogólnopolskich Konfrontacjach Teatralnych „Klasyka polska"
- 2002 – Nagroda Ministra Spraw Zagranicznych za wybitne zasługi dla promocji Polski na świecie
- 2004 – Złoty Order z okazji 300-lecia St. Petersburga
- 2005 – Nagroda im. Stanisława Ignacego Witkiewicza[13]
- 2007 – austriacka nagroda Nestroy Preise w kategorii „najlepsza reżyseria” za spektakl Medea. Projekt
- 2009 – nagroda główna za reżyserię spektaklu Między nami dobrze jest na IX Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu
- 1999 i 2009 – Nagroda im. Konrada Swinarskiego przyznawana przez czasopismo „Teatr”[14]
- 2010 – Nagroda Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego za szczególne osiągnięcia artystyczne
- 2010 – nagroda za reżyserię spektaklu T.E.O.R.E.M.A.T. w Ogólnopolskim Konkursie na Teatralną Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Europejskiej
- 2011 – Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[15]
- 2013 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[16]
- 2014 – nagroda za całokształt twórczości na 19. Istanbul Theatre Festival
- 2015 – główna nagroda konkursowa Jantar 2015 im. Stanisława Różewicza za reżyserię filmu Między nami dobrze jest na XXXIV Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film” w Koszalinie
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nauczyciele akademiccy [online], krakow.ast.krakow.pl [dostęp 2020-11-29] (pol.).
- ↑ Anna Podlaska , Grzegorz Jarzyna odchodzi z Teatru Rozmaitości. Aktorzy tylko na to czekali [online], Newsweek, 5 lipca 2022 [dostęp 2024-10-22] (pol.).
- ↑ Protest aktorów TR Warszawa przeciwko dyrekcji. "My się wykrwawimy!" [online], TOK FM, 22 czerwca 2022 [dostęp 2024-10-22] (pol.).
- ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2024-10-22] .
- ↑ Kryzys w TR Warszawa. Grzegorz Jarzyna zapowiada odejście. "Zależy mi, żeby nie było więcej wstrząsów" [online], TVN Warszawa, 4 lipca 2022 [dostęp 2024-10-22] (pol.).
- ↑ "Szkodliwe i niekompetentne prowadzenie". Zespół aktorski TR Warszawa protestuje przeciwko dyrekcji [online], gazetapl, 20 czerwca 2022 [dostęp 2024-10-22] (pol.).
- ↑ Dawid Karpiuk , Jarzyna o oskarżeniach zespołu TR Warszawa: Mnie się serce kraje, że niektóre osoby odeszły przez złą atmosferę [online], Newsweek, 4 lipca 2022 [dostęp 2024-10-22] (pol.).
- ↑ 2007: Macbeth [online], TRWarszawa [dostęp 2020-09-12] (pol.).
- ↑ Między nami dobrze jest [online], TRWarszawa [dostęp 2020-09-12] (pol.).
- ↑ Męczennicy [online], TRWarszawa [dostęp 2020-09-12] (pol.).
- ↑ Inni ludzie [online], TRWarszawa [dostęp 2020-09-12] (pol.).
- ↑ 2020: Burza [online], TRWarszawa [dostęp 2020-09-12] (pol.).
- ↑ Grzegorz Jarzyna, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) [dostęp 2015-03-14] .
- ↑ Nagroda im. Konrada Swinarskiego. Miesięcznik „Teatr”. [dostęp 2022-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-06)].
- ↑ Nagrody dla ludzi teatru. mkidn.gov.pl, 6 kwietnia 2011. [dostęp 2011-04-10]. (pol.).
- ↑ Odznaczenia z okazji Święta Wolności. prezydent.pl, 2013-06-04. [dostęp 2013-06-04].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Grzegorz Jarzyna, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) [dostęp 2021-04-09] .
- Grzegorz Jarzyna, [w:] Twórcy [online], Culture.pl [dostęp 2024-03-21] .
- Absolwenci Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie
- Polscy reżyserzy teatralni
- Laureaci Paszportu Polityki
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
- Laureaci Nagrody im. Stanisława Ignacego Witkiewicza
- Ludzie urodzeni w Chorzowie
- Urodzeni w 1968
- Laureaci nagrody im. Konrada Swinarskiego