Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

GJ 1151

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
GJ 1151
Ilustracja
Wizja artystyczna hipotetycznej planety, krążącej wokół gwiazdy GJ 1151
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Wielka Niedźwiedzica

Rektascensja

11h 50m 57,721s[1]

Deklinacja

+48° 22′ 38,56″[1]

Paralaksa (π)

0,12441 ± 0,00012[1]

Odległość

26,217 ± 0,025 ly
8,0381 ± 0,0077 pc[a]

Wielkość obserwowana
(pasmo V)

13m[2]

Ruch własny (RA)

−1545,70 ± 0,16 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−962,82 ± 0,36 mas/rok[1]

Prędkość radialna

−35,12 ± 0,0033 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

czerwony karzeł

Typ widmowy

M4,5 Ve[1]

Masa

0,1639 ± 0,0093[3] M

Promień

0,1781 ± 0,0042[3] R

Metaliczność [Fe/H]

+0,03 ± 0,08[4]

Jasność

3,315 ± 0,018 ×10−3 L[3]

Okres obrotu

140 ± 10[3]

Prędkość obrotu

<2 km/s[5]

Wiek

~2,5 mld lat[4]

Temperatura

3280 ± 40 K[3]

Alternatywne oznaczenia
2MASS: J11505787+4822395
G 122-49, LHS 316

GJ 1151gwiazda w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy, odległa od Słońca o 26,2 roku świetlnego. Okrąża ją jedna znana planeta

Charakterystyka obserwacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Gwiazda ta jest zbyt słaba, aby była widoczna gołym okiem. Jej obserwowana wielkość gwiazdowa określana jest na poziomie 13,0m[2]. Gwiazda ma duży ruch własny przemierzając sferę niebieską z prędkością kątową 1,815″·rok−1, co jest związane z bliskością Słońca i zbliża się do Układu Słonecznego z prędkością ok. 35 km/s[1][6].

Charakterystyka fizyczna

[edytuj | edytuj kod]

Jest to mały czerwony karzeł należący do typu widmowego dM4,5. Wiek GJ 1151 ocenia się na ok. 2,5 miliarda lat[4]. Gwiazda obraca się powoli, z spektralną prędkością obrotu mniejszą niż 2 km/s[5]. Gwiazda ma 16,4% masy Słońca i 17,8% promienia Słońca, a efektywna temperatura wynosi 3280 K[3].

Układ planetarny

[edytuj | edytuj kod]

W 2020 roku astronomowie ogłosili odkrycie emisji radiowych z gwiazdy, które można było wytłumaczyć oddziaływaniem magnetycznym z planetą w przybliżeniu wielkości Ziemi, krążącą po orbicie w okresie 1–5 dni[7]. Taka interakcja byłaby analogiczna do oddziaływania magnetycznego Jowisza z księżycem Io, tylko w większej skali: gwiazda GJ 1151 pełniłaby taką rolę jak Jowisz, a jej planeta byłaby odpowiednikiem jego księżyca. W lutym 2021 badacze analizujący zmiany prędkości radialnej gwiazdy wskazali sygnał, którego obecność uznano za potwierdzenie istnienia planety[8], ale miesiąc później ten wniosek został odrzucony na podstawie pełniejszej serii danych[5].

W 2023 roku opublikowano wyniki analiz, wskazujące na istnienie innego obiektu okrążającego tę gwiazdę. Planeta oznaczona przez odkrywców GJ 1151 b jest obiektem o masie mniejszej od Neptuna, krążącym na zewnątrz ekosfery wokół gwiazdy. Analizy nie potwierdziły obecności postulowanej wcześniej krótkookresowej planety, za to pozwoliły nałożyć ograniczenie na jej masę: jeżeli ten obiekt istnieje, to nie może mieć masy większej niż 1,2 M🜨[3].

Towarzysz Masa minimalna
[M🜨]
Okres orbitalny
[d]
Półoś wielka
[au]
Ekscentryczność
b[3] 10,6 +1,3−1,5 389,7 +5,4−6,5 0,5714 +0,0053−0,0064 0
  1. Odległość obliczona na podstawie paralaksy.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h GJ 1151 w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b GJ 1151 b w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.) [dostęp 2021-10-17].
  3. a b c d e f g h J. Blanco-Pozo i inni, The CARMENES search for exoplanets around M dwarfs: A long-period planet around GJ 1151 measured with CARMENES and HARPS-N data, „Astronomy & Astrophysics”, 2023, arXiv:2301.04442 (ang.).
  4. a b c Andrew W. Mann i inni, How to constrain your M dwarf: measuring effective temperature, bolometric luminosity, mass, and radius, „The Astrophysical Journal”, 804 (1), 2015, s. 64, DOI10.1088/0004-637X/804/1/64, ISSN 1538-4357 [dostęp 2021-10-11].
  5. a b c M. Perger i inni, The CARMENES search for exoplanets around M dwarfs – No evidence for a super-Earth in a 2-day orbit around GJ 1151, „Astronomy & Astrophysics”, 649, 2021, L12, DOI10.1051/0004-6361/202140786, ISSN 0004-6361 [dostęp 2021-10-11] (ang.).
  6. Éric R. Houdebine i inni, The Mass–Activity Relationships in M and K Dwarfs. I. Stellar Parameters of Our Sample of M and K Dwarfs, „The Astronomical Journal”, 158 (2), 2019, s. 56, DOI10.3847/1538-3881/ab23fe, ISSN 1538-3881 [dostęp 2021-10-11] (ang.).
  7. H.K. Vedantham i inni, Coherent radio emission from a quiescent red dwarf indicative of star–planet interaction, „Nature Astronomy”, 4 (6), 2020, s. 577–583, DOI10.1038/s41550-020-1011-9, ISSN 2397-3366 [dostęp 2021-10-11] (ang.).
  8. Suvrath Mahadevan i inni, The Habitable-zone Planet Finder Detects a Terrestrial-mass Planet Candidate Closely Orbiting Gliese 1151: The Likely Source of Coherent Low-frequency Radio Emission from an Inactive Star, „The Astrophysical Journal Letters”, 919 (1), 2021, L9, DOI10.3847/2041-8213/abe2b2, ISSN 2041-8205 [dostęp 2021-10-11] (ang.).