Beczwa
Rzeka Beczwa | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Lokalizacja | |
Rzeka | |
Długość | 61,5 km |
Powierzchnia zlewni |
1625,7 km² |
Średni przepływ |
17,5 m³/s m³/s |
Źródło | |
Miejsce | Górna Beczwa, Dolna Beczwa |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | Morawa |
Miejsce | |
Współrzędne | |
Położenie na mapie Czech | |
Położenie na mapie kraju zlińskiego |
Beczwa (cz. Bečva; niem. Betschwa, Betsch) – rzeka na Morawach w Czechach, największy lewy dopływ Morawy. Długość – 61,5 km, powierzchnia dorzecza – 1625,7 km². Należy do zlewiska Morza Czarnego.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Według tradycji nazwa rzeki poszła od głośnego, hałaśliwego (beczącego - czes. bečivého) przepływu wody[1].
Bieg
[edytuj | edytuj kod]Beczwa powstaje z połączenia Górnej (Wsetyńskiej) i Dolnej (Rożnowskiej) Beczwy na wysokości ok. 280 m n.p.m., w miejscowości Valašské Meziříčí. Płynie szerokim łukiem, początkowo w kierunku północno-zachodnim, następnie zachodnim i wreszcie południowo-zachodnim. Do Morawy uchodzi na wysokości ok. 200 m n.p.m. koło miejscowości Troubky[2].
Bieg rzeki jest w dużej części uregulowany, lecz kręty. W szeregu miejsc w korycie występują bystrza, lokalnie kamienne łachy. Przy normalnych stanach Beczwa niesie niezbyt wiele wody. Jest generalnie rzeką płytką, w kilku miejscach istnieją na niej używane do dziś brody. Na całej długości zbudowano wiele różnej wielkości jazów, przy największych z nich, w Hranicach, Przerowie i Troubkach, funkcjonują małe elektrownie wodne.
Lokalnie obecnemu korytu towarzyszą wypełnione wodą starorzecza. W wielu miejscach w dolinie Beczwy istnieją zasilane jej wodami stawy rybne[2].
Miejscowości nad Beczwą
[edytuj | edytuj kod]Ważniejsze miejscowości nad Beczwą: Lhotka, Choryně, Hustopeče nad Bečvou, Milotice nad Bečvou, Černotín, Teplice nad Bečvou, Hranice, Zadní Familie, Přední Familie, Týn nad Bečvou, Lipník nad Bečvou, Osek nad Bečvou, Oldřichov, Prosenice, Radslavice, Przerów.
Ważniejsze dopływy
[edytuj | edytuj kod]- lewe: Loučka (potok), Juhyně
- prawe: Mřenka, Velička, Jezernice (potok), Splavná, Drahotušský potok, Zabník
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ota Anders, Jaroslav Bača, Miloslav Baláš, František Bednář i in.: Beskydy. Praha: Olympia, 1982, s. 216, seria: Turistický průvodce ČSSR (svazek 8).
- ↑ a b Mapa turystyczna. [dostęp 2023-07-13].