Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Bolesław Nidziński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bolesław Nidziński
Ilustracja
podporucznik w st. spoczynku (1990) podporucznik w st. spoczynku (1990)
Data i miejsce urodzenia

3 kwietnia 1915
Zakrucze

Data śmierci

26 lipca 1995

Przebieg służby
Lata służby

1938–1945

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939”

Bolesław Nidziński (ur. 3 kwietnia 1915 w Zakruczu, zm. 26 lipca 1995) – kapral Wojska Polskiego II RP, obrońca Westerplatte, odznaczony Orderem Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył 5-klasową szkołę podstawową w Małogoszczu. Przed powołaniem do służby wojskowej pracował jako pomocnik u szewca.

W latach 1938/1939 odbywał zasadniczą służbę wojskową w 4 pułku piechoty w Kielcach. Do składnicy na Westerplatte trafił 17 marca 1939 w stopniu starszego legionisty, 1 lipca 1939 awansowany na stopień kaprala. W czasie Obrony Westerplatte celowniczy w wartowni nr 3. W czasie walk został ranny.

Po kapitulacji Westerplatte trafił do niewoli w Prusach Wschodnich, gdzie wykonywał różne prace w gospodarstwach rolnych. W 1942 trafił do szpitala jenieckiego gdzie był operowany na zapalenie wyrostka robaczkowego. Po wojnie w marcu 1945 wrócił do rodzinnego Zakrucza z narzeczoną, którą niedługo poślubił.

W latach powojennych pracował jako szewc w zakładzie produkcyjnym w Małogoszczu. Stopień ppor. w stanie spoczynku z pełnym umundurowaniem oficerskim otrzymał dopiero w 1990. Zmarł nagle 26 lipca 1995. Pochowany na cmentarzu parafialnym w Małogoszczu[1][2].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego [online], drugiobieg.info [dostęp 2020-06-17].
  2. Czwartacy pamiętają - groby Westerplatczyków i nieznanych żołnierzy z 1939r. w Kielcach i okolicach. [online], dobroni.pl, 7 listopada 2013 [dostęp 2020-06-17].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]