Boeing 367-80
Boeing 367-80 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Historia | |
Lata produkcji | |
Liczba egz. |
1 |
Dane techniczne | |
Napęd |
4 × silnik odrzutowy Pratt & Whitney JT3 |
Ciąg |
44,5 kN (4486 kG) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
39,50 m |
Długość |
39 m |
Powierzchnia nośna |
223,2 m² |
Masa | |
Startowa |
72 600 kg |
Osiągi | |
Prędkość przelotowa |
885 km/h |
Pułap |
13 100 m |
Zasięg |
maksymalnie 5750 km |
Dane operacyjne |
Boeing 367-80 („Dash 80”) – prototyp odrzutowego samolotu pasażersko-transportowego.
Powstał przy okazji prac nad powietrznym tankowcem Boeing KC-135 Stratotanker. Na jego podstawie zbudowano samoloty Boeing 707 oraz Boeing C-135 Stratolifter.
Powstał tylko jeden egzemplarz. Początkowo służył celom demonstracji odrzutowca pasażerskiego. Później służył badaniom przeprowadzanym między innymi przez NASA. Wystawiany w National Air and Space Museum w Waszyngtonie.
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]Dash 80 różnił się w wielu aspektach od późniejszego Boeinga 707. Między innymi miał kadłub mniejszej średnicy, był krótszy.
Stabilizator pionowy miał mniejsze wymiary, a ster kierunku nie posiadał wspomagania hydraulicznego. Ogólnie konstrukcja samolotu nie była radykalnie bardziej zaawansowana od ówczesnych samolotów. Zdecydowano się na użycie rozwiązań stosowanych w samolotach z napędem śmigłowym, aby ułatwić przejście do nowej technologii (samoloty odrzutowe były wówczas wielką niewiadomą). Wprowadzone, w stosunku do prototypu, zmiany nie wpłynęły na czas produkcji przyszłych egzemplarzy, ponieważ prototyp został zbudowany w całości ręcznie, bez specjalnej linii montażowej.