Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

August Dehnel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
August Dehnel
ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

25 czerwca 1903
Warszawa

Data i miejsce śmierci

22 listopada 1962
Warszawa

Specjalność: zoologia
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Grób Augusta Dehnela na cmentarzu Powązkowskim

August Gustaw Dehnel (ur. 25 czerwca 1903 w Warszawie, zm. 22 listopada 1962 tamże) – zoolog, myśliwy i sokolnik.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

August Gustaw Dehnel urodził się w Warszawie, rodzinie Michała (1869–1924), lekarza, i Marii ze Śliwickich (1869–1944)[1]. W 1914 roku rozpoczął naukę w gimnazjum Konopczyńskiego w Warszawie, w latach 1915–1917 uczęszczał do gimnazjum polskiego w Kijowie[2]. Jako uczeń i ochotnik brał udział w wojnie 1918–1920, a później w powstaniu śląskim[3]. W 1922 roku zdał maturę w gimnazjum im. Stanisława Staszica w Warszawie[4][5]. W 1926 roku ukończył studia przyrodnicze na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego, ze stopniem doktora filozofii na podstawie pracy dyplomowej pt. Badania nad rozwojem i genezą potworności złożonych u żółwia błotnego. Podczas studiów i do roku 1928 uczył biologii w gimnazjum A. Jakubowskiej w Warszawie. Po doktoracie otrzymał stanowisko starszego asystenta przy Katedrze Anatomii Porównawczej UW, które pełnił do 1935 roku. Prowadził badania embriologiczno-teratologiczne, faunistyczno-inwentaryzujące oraz z zakresu morfologii dynamicznej. W latach 1936–1939 był pracownikiem Naczelnej Dyrekcji Lasów Państwowych oraz współpracował z Państwowym Muzeum Zoologicznym w Warszawie. Zajmował się sokolnictwem. W czasopiśmie Łowiec Polski opublikował podręcznik sokolnictwa O sztuce układania ptaków drapieżnych do łowów, wydany w formie książkowej w 1937[6].

W 1939 roku jako podporucznik rezerwy[7] wziął udział w kampanii wrześniowej. Trafił do niewoli niemieckiej. W obozie jenieckim Groß Born prowadził tajne nauczanie z zakresu biologii w Kole Leśników i Wyższym Studium Nauczycielskim[3][2].

W maju 1946 roku powrócił do Polski i zatrudnił się w Państwowym Muzeum Zoologicznym. W 1948 roku został powołany na zastępcę profesora organizowanej Katedry Anatomii Porównawczej Kręgowców w Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Habilitował się w 1949 roku w Uniwersytecie Warszawskim na podstawie rozprawy pt. Badania nad rodzajem Sorex L. Wykrył u ryjówek zjawisko przejawiające się zmniejszeniem masy i długości ciała, obniżeniem puszki mózgowej, redukcją masy mózgu oraz innych energochłonnych narządów nazwane później zjawiskiem Dehnela[8]. W 1951 roku otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego UW. Od 1952 roku związany z Puszczą Białowieską, kierownik Zakładu Badania Ssaków PAN w Białowieży. Od 1957 roku był członkiem i przewodniczącym Rady Naukowej Białowieskiego Parku Narodowego. W 1958 roku został członkiem korespondentem PAN[9] oraz członkiem Państwowej Rady Ochrony Przyrody.

Dwukrotnie żonaty, po raz pierwszy z Wiktorią z Szepelskich h. Ślepowron (1906–1991), po raz drugi od 1925 z Marią Bronisławą z Dalewskich (1901–1942)[1].

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 8-4-11,12,13)[10].

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • O typach rozwojowych wczesnych stadiów u ptaków
  • O zjawiskach regulacyjnych w sztucznie rozszczepionych zarodków ptasich
  • O sztuce układania ptaków drapieżnych do łowów
  • Badania nad rodzajem Neomys Kaup
  • Biologia rozmnażania ryjówki (Sorex araneus L.) w warunkach laboratoryjnych
  • Zamki na wodzie
  • Maleńki ssak o dużej przyszłości
  • O sztuce układania ptaków drapieżnych do łowów

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • Państwowa Nagroda Naukowa III stopnia za pracę Badania nad rodzajem Sorex L, ważne dla rozwoju metod doświadczalnych w nauce, a szczególnie w hodowli (1950)[14]

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

W 1964 roku u wejścia do Białowieskiego Parku Narodowego ustawiono głaz z tablicą pamiątkową poświęconą prof. Augustowi Dehnelowi oraz nazwano jego imieniem jedną z sal wykładowych w Collegium Biologicum UMCS w Lublinie. Ponadto imię profesora otrzymał dąb rosnący obok siedziby Zakładu Badania Ssaków PAN[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b August Gustaw Dehnel M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2023-10-05].
  2. a b Zdzisław Pucek. August Dehnel 25 VI 1903–22 XI 1962. „Przegląd Zoologiczny”. T. VII, z. 4, 1963. Wrocław: Państwowe Wydawnictwo Naukowe. [dostęp 2023-10-05]. 
  3. a b c d Encyklopedia - Puszcza Białowieska [online], www.encyklopedia.puszcza-bialowieska.eu [dostęp 2023-10-05].
  4. Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906–1950. ISBN 83-06-01691-2.
  5. Znani absolwenci XIV Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Warszawie [dostęp 2023-10-05].
  6. Gniazdo Sokolników - Sokolnictwo w Polsce [online], gniazdosokolnikow.pl [dostęp 2023-10-05].
  7. August Dehnel [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2023-10-05].
  8. Jan R.E. Taylor, Leszek Rychlik, Sara Churchfield. Winter Reduction in Body Mass in a Very Small, Nonhibernating Mammal: Consequences for Heat Loss and Metabolic Rates. „Physiological and Biochemical Zoology”. s. 1. DOI: 10.1086/668484. [zarchiwizowane z adresu 2016-03-03]. 
  9. Dehnel, August, [w:] Członkowie Polskiej Akademii Nauk [online], PAN [dostęp 2021-09-01].
  10. Cmentarz Stare Powązki: ŚLIWICCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-05-28].
  11. Jerzy Kubik. Pro memoria - August Dehnel (1903–1962). „Biuletyn Informacyjny”. nr 3, s. 52–60, 1999. Lublin: PAN Oddział w Lublinie. ISSN 1505-7445. [dostęp 2024-08-24]. 
  12. M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1588 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy naukowej i dydaktycznej”.
  13. M.P. z 1955 r. nr 125, poz. 1624 - Uchwała Rady Państwa z dnia 22 lipca 1955 r. nr 0/1363 - na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
  14. Przyznanie Państwowych Nagród Naukowych i Artystycznych. „Nowa Kultura”. Rok I, Nr 19, s. 2, 6 sierpnia 1950. Warszawa: Związek Literatów Polskich. [dostęp 2024-08-24]. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]