Aleksandra Marianna Wiesiołowska
| |
 Janina | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Mąż | |
Aleksandra Marianna z Sobieskich Wiesiołowska (zm. 14 września 1645[1]) – posiadaczka starostwa suraskiego w 1617 roku[2].
Córka polskiego magnata Marka Sobieskiego i Jadwigi Snopkowskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wyszła za mąż za krajczego litewskiego oraz późniejszego marszałka wielkiego litewskiego Krzysztofa Wiesiołowskiego[3]. Małżeństwo Aleksandry i Krzysztofa było bezpotomne, jednak małżonkowie wychowywali siostrzenicę Aleksandry, Gryzeldę Wodyńską, późniejszą żonę marszałka wielkiego litewskiego Jana Stanisława Sapiehy[4]. W 1636[5] Aleksandra Wiesiołowska ufundowała wraz z mężem Kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny i klasztor Brygidek w Grodnie, którego budowę zakończono w 1642[6]. Po śmierci męża w 1637, Aleksandra wstąpiła do założonego przez siebie klasztoru, gdzie pełniła funkcję przeoryszy[7].
W ufundowanym przez Aleksandrę Wiesiołowską klasztorze znajdował się jej portret, przedstawiający marszałkową w stroju zakonnym. Obecnie znajduje się on wraz z wizerunkami jej męża i siostrzenicy w Muzeum Sztuki w Mińsku[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ E. Kamieniecka, Z zagadnień sztuki Grodna połowy XVII wieku, Warszawa 1972, s. 106, przyp. 27.
- ↑ w tym roku uzyskała dożywocie na starostwo suraskie wraz ze stolnikiem litewskim Krzysztofem Wiesiołowskim, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 311.
- ↑ L. Podhorodecki, Sobiescy herbu Janina, Warszawa 1981, s. 9.
- ↑ Uchodzi ona w niektórych herbarzach błędnie za córkę Wiesiołowskich, zob. E. Kamieniecka, Z zagadnień sztuki Grodna połowy XVII wieku, Warszawa 1972, s. 97.
- ↑ M. Borkowska OSB, Leksykon zakonnic polskich epoki przedrozbiorowej. Tom III. Polska Centralna i Południowa, Warszawa 2008, s. 30.
- ↑ E. Kamieniecka, Z zagadnień sztuki Grodna połowy XVII wieku, Warszawa 1972, s. 106.
- ↑ E. Kamieniecka, Z zagadnień sztuki Grodna połowy XVII wieku, Warszawa 1972, ss. 105–106.
- ↑ Szczegóły na temat portretów rodziny Wiesiołowskich podaje E. Kamieniecka, Z zagadnień sztuki Grodna połowy XVII wieku, Warszawa 1972, ss. 87–134.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Borkowska M. OSB, Leksykon zakonnic polskich epoki przedrozbiorowej. Tom III. Polska Centralna i Południowa, Wydawnictwo DiG, Warszawa 2008, ISBN 83-7181-398-8, s. 30.
- Jaszczołt T., Ryżewski G., Krzysztof Wiesiołowski h. Ogończyk i jego testament, "Biuletyn Konserwatorski Województwa Podlaskiego", z. 11, 2013, s. 107-132, www.pbc.biaman.pl/dlibra/docmetadata?id=31190&from=publication
- Kamieniecka E., Z zagadnień sztuki Grodna połowy XVII wieku, (w:) Lorentz S., Michałowski K., Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie, t. XVI, Warszawa 1972, ss. 87–134
- Leszek Podhorodecki, Sobiescy herbu Janina, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1981, s. 9, ISBN 83-205-3234-5, OCLC 830203288.