Clay Guida

Clay Guida

Clayton Guida

Clayton Guida w 2007
Pseudonim	The Carpenter
Data i miejsce urodzenia	8 grudnia 1981 Round Lake
Obywatelstwo	Stany Zjednoczone
Wzrost	170 cm
Masa ciała	70 kg
Styl walki	zapasy
Debiut	2003
Federacja	UFC
Kategoria wagowa	lekka (2003–2013, 2017-obecnie) piórkowa (2013-2016)
Klub	Midwest Training Center (przed 2009) Jackson-Wink MMA (2009-2015) Team Alpha Male (2015-obecnie)
Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk	60
Zwycięstwa	38
Przez nokauty	7
Przez poddania	14
Przez decyzje	16
Porażki	22
Remisy	0
Nieodbyte	0
↑ Bilans walk aktualny na 2 grudnia 2022.
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Clay Guida (ur. 8 grudnia 1981 w Round Lake) – amerykański zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA), mistrz organizacji Strikeforce wagi lekkiej z 2006. Obecnie związany z UFC.

Urodzony i wychowany w Illinois we włoskiej rodzinie, zaczął uprawiać zapasy w wieku pięciu lat i był sportowcem trzech dyscyplin w Johnsburg High School. Kontynuował karierę zapaśniczą w Harper College, gdzie rywalizował z wagą 67,5 kg. Jest młodszym bratem Jasona Guidy, który jest również zawodnikiem MMA^[1].

W mieszanych sztukach walki zadebiutował 26 lipca 2003 przegrywając z Adamem Copenhaverem przez poddanie^[2]. Od 2003 do 2006 walczył na mniejszych galach pokonując m.in. pochodzącego z Polski Barta Palaszewskiego, uzyskując bilans 18-4 i zostając mistrzem kilku lokalnych organizacji m.in. Xtreme Fighting Organization (XFO)^[2]. 10 marca 2006 zdobył mistrzostwo Strikeforce wagi lekkiej wygrywając z Joshem Thomsonem na punkty^[3]. Pas stracił w pierwszej obronie na rzecz Gilberta Melendeza^[4]. Jeszcze w tym samym roku związał się z Ultimate Fighting Championship.

W latach 2006–2010 pokonywał m.in. Marcusa Aurélio (UFC 74), Nate’a Diaza (UFC 94) oraz Rafaela dos Anjosa (UFC 117)^[2]. Przegrane boje z Rogerem Huertą i Diego Sanchezem były ogłaszane walkami roku kolejno 2007 i 2009 roku przez Wrestling Observer Newsletter oraz FIGHT! Magazine.

W 2011 roku zwyciężał nad utytułowanymi zawodnikami – byłym mistrzem PRIDE FC Takanorim Gomim^[2] i byłym mistrzem WEC Anthonym Pettisem^[2]. Pod koniec roku, w listopadzie przegrał na punkty w eliminatorze do walki o pas wagi lekkiej z Bensonem Hendersonem^[2]. Od 2012 do 2015 toczył zwycięskie starcia m.in. z Tatsuyą Kawajirim^[2] oraz przegrane m.in. z Grayem Maynardem^[2] i przed czasem z Chadem Mendesem^[2].

25 czerwca 2017 na gali UFC Fight Night: Chiesa vs. Lee pokonał jednogłośnie na punkty Erika Kocha^[2], natomiast 11 listopada 2017 znokautował w rewanżu Diego Sancheza w pierwszej rundzie^[2].

11 listopada 2017 roku podczas UFC Fight Night: Poirier vs. Pettis zmierzył się z Joe Lauzonem. Wygrał przez TKO w pierwszej rundzie^[5].

Oczekiwano, że zmierzy się z Bobbym Greenem 9 czerwca 2018 roku na UFC 225, ale Green wycofał się z walki, powołując się na kontuzję i został zastąpiony przez Charlesa Oliveirę^[6]. Przegrał walkę przez poddanie gilotynowe w pierwszej rundzie^[7].

Następnie zmierzył się z byłym mistrzem dwóch kategorii wagowych UFC, B.J. Pennem 11 maja 2019 roku na UFC 237. Wygrał walkę jednogłośną decyzją^[8].

W kolejnym pojedynku został poddany przez Jima Millera duszeniem gilotynowym w pierwszej minucie pierwszej rundy 3 sierpnia 2019 r. na UFC on ESPN 5^[9].

Guida zmierzył się z Bobbym Greenem 20 czerwca 2020 podczas UFC Fight Night: Blaydes vs. Volkov. Przegrał walkę jednogłośną decyzją^[10].

W pierwszej walce nowego czterowalkowego kontraktu skrzyżował rękawice z Michaelem Johnsonem 6 lutego 2021 roku na UFC Fight Night 184. Wygrał walkę jednogłośną decyzją^[11].

21 sierpnia 2021 na gali UFC on ESPN 29 zmierzył się z Markiem Madsenem. Przegrał walkę przez niejednogłośną decyzję^[9].

4 grudnia 2021 na UFC on ESPN: Font vs. Aldo zmierzył się z Leonardo Santosem. Po widowiskowej demolce, jaką Guidzie sprezentował Santos w pierwszych dwóch minutach walki, Amerykanin odwrócił losy pojedynku i poddał rywala, wielokrotnego mistrza świata BJJ. To zwycięstwo przyniosło mu bonus za walkę wieczoru^[12].

Podczas gali UFC Fight Night 216, która odbyła się 3 grudnia 2022 stoczył pojedynek ze Scottem Holtzmanem^[13]. Wygrał niejednogłośną decyzją sędziów (29-28, 28-29, 29-28)^[14].

Wystąpił w krajowej reklamie SafeAuto Insurance. Reklama została nakręcona w Columbus, w kwietniu 2011 roku. Jest jednym z kilku zawodników reprezentujących SafeAuto Fight Team^[15].

Kariera Guidy jest zarządzana przez VFD Sports Marketing, firmę zajmującą się marketingiem sportowym, która koncentruje się na sportowcach UFC^[16].

Jest fanem Chicago Bears i Chicago Cubs, jak i amerykańskiej grupy rockowej – Grateful Dead. Uczestniczył w pokazach zjazdowych GD50 Grateful Dead^[17].

• 2004–2005: mistrz Xtreme Fighting Organization w wadze lekkiej (-70 kg)
• 2005: Xtreme Kage Kombat – 1. miejsce w turnieju wagi lekkiej
• 2005: mistrz Combat Do Fighting Challenge w wadze lekkiej
• 2006: mistrz Strikeforce w wadze lekkiej
• 2007: FIGHT! Magazine – walka roku przeciwko Rogerowi Huercie^[19]
• 2009: Wrestling Observer Newsletter, World MMA Awards – walka roku przeciwko Diego Sanchezowi^[20]

• Statystyki i lista walk MMA
• Oficjalny profil na UFC.com