Christo Van Rensburg

Christo Van Rensburg

Państwo	Południowa Afryka
Data i miejsce urodzenia	23 października 1962 Uitenhage
Wzrost	185 cm
Gra	praworęczna, jednoręczny backhand
Status profesjonalny	1983
Zakończenie kariery	1997
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	2
Najwyżej w rankingu	19 (29 lutego 1988)
Australian Open	4R (1989)
Wimbledon	4R (1986, 1989)
US Open	4R (1990)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	20
Najwyżej w rankingu	5 (4 maja 1987)
Australian Open	W (1985)
Roland Garros	QF (1985)
Wimbledon	SF (1986)
US Open	SF (1989)

Christo Van Rensburg (ur. 23 października 1962 Uitenhage) – południowoafrykański tenisista, zwycięzca Australian Open 1985 w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Barcelony (1992).

Jako zawodowy tenisista Van Rensburg występował w latach 1983–1997.

W grze pojedynczej wygrał 2 turnieje rangi ATP World Tour oraz awansował do 4 finałów. W 1990 wyeliminował z Wimbledonu rozstawionego z numerem 12 Pete Samprasa. Pokonał Samprasa, późniejszego siedmiokrotnego mistrza tego turnieju, bez straty seta^[1], co udało się jeszcze na londyńskiej trawie tylko Richardowi Krajickowi w 1996.

Największy sukces w swojej karierze odniósł w 1985 roku triumfując w zmaganiach deblowych Australian Open. W parze z Paulem Annacone pokonał w spotkaniu finałowym Marka Edmondsona i Kima Warwicka 3:6, 7:6, 6:4, 6:4. Łącznie Van Rensburg wygrał 20 deblowych turniejów ATP World Tour oraz uczestniczył w 12 finałach.

W 1992 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie, w grze pojedynczej. Odpadł z rywalizacji w 1 rundzie wyeliminowany przez Wayne’a Ferreirę.

W 1992 roku reprezentował RPA w Pucharze Davisa odnosząc 4 zwycięstwa singlowe i 3 deblowe. W styczniu 2021 został powołany na kapitana reprezentacji RPA w Pucharze Davisa, zastępując Marcosa Ondruskę^[1]. Wcześniej jako trener współpracował m.in. z Michaelem Changiem, Justinem Gimelstobem, Davidem Nainkinem, Grantem Staffordem.

W rankingu gry pojedynczej Van Rensburg najwyżej był na 19. miejscu (29 lutego 1988), a w klasyfikacji gry podwójnej na 5. pozycji (4 maja 1987).

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1987	Orlando	Twarda	Jimmy Connors	6:3, 3:6, 6:1
Finalista	1.	1988	Johannesburg	Twarda (hala)	Jakob Hlasek	7:6, 4:6, 1:6, 6:7
Finalista	2.	1989	Londyn	Trawiasta	Ivan Lendl	6:4, 3:6, 4:6
Zwycięzca	2.	1989	Johannesburg	Twarda (hala)	Paul Chamberlin	6:4, 7:6, 6:3
Finalista	3.	1990	Orlando	Twarda	Brad Gilbert	2:6, 1:6
Finalista	4.	1991	Tel Awiw-Jafa	Twarda	Leonardo Lavalle	2:6, 6:3, 3:6

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1983	Cleveland	Twarda	Mike Myburg	Francisco González Matt Mitchell	7:6, 7:5
Zwycięzca	2.	1984	Sydney	Trawiasta	Paul Annacone	Tom Gullikson Scott McCain	7:6, 7:5
Zwycięzca	3.	1985	Delray Beach	Twarda	Paul Annacone	Sherwood Stewart Kim Warwick	7:5, 7:5, 6:4
Zwycięzca	4.	1985	Atlanta	Dywanowa (hala)	Paul Annacone	Steve Denton Tomáš Šmíd	6:4, 6:3
Finalista	1.	1985	Las Vegas	Twarda	Paul Annacone	Pat Cash John Fitzgerald	6:7, 7:6, 6:7
Finalista	2.	1985	Newport	Trawiasta	Paul Annacone	Peter Doohan Sammy Giammalva Jr.	1:6, 3:6
Finalista	3.	1985	Los Angeles	Twarda	Paul Annacone	Scott Davis Robert Van’t Hof	3:6, 6:7
Zwycięzca	5.	1985	San Francisco	Dywanowa (hala)	Paul Annacone	Brad Gilbert Sandy Mayer	3:6, 6:3, 6:4
Zwycięzca	6.	1985	Johannesburg	Twarda	Colin Dowdesell	Amos Mansdorf Szachar Perkiss	3:6, 7:6, 6:4
Zwycięzca	7.	1985	Australian Open, Melbourne	Trawiasta	Paul Annacone	Mark Edmondson Kim Warwick	3:6, 7:6, 6:4, 6:4
Finalista	4.	1986	Londyn WCT	Dywanowa (hala)	Paul Annacone	Heinz Günthardt Balázs Taróczy	4:6, 6:1, 6:7, 7:6, 4:6
Finalista	5.	1986	Stratton Mountain	Twarda	Paul Annacone	Peter Fleming John McEnroe	3:6, 6:3, 3:6
Zwycięzca	8.	1986	Johannesburg	Twarda (hala)	Mike De Palmer	Andrés Gómez Sherwood Stewart	3:6, 6:2, 7:6
Zwycięzca	9.	1987	Key Biscayne	Twarda	Paul Annacone	Ken Flach Robert Seguso	6:2, 6:4, 6:4
Finalista	6.	1987	Orlando	Twarda	Paul Annacone	Sherwood Stewart Kim Warwick	6:2, 6:7, 4:6
Zwycięzca	10.	1987	Chicago	Dywanowa (hala)	Paul Annacone	Mike De Palmer Gary Donnelly	6:3, 7:6
Finalista	7.	1988	Paryż	Dywanowa (hala)	Jim Grabb	Paul Annacone John Fitzgerald	2:6, 2:6
Zwycięzca	11.	1989	Memphis	Twarda (hala)	Paul Annacone	Scott Davis Tim Wilkison	7:6, 6:7, 6:1
Zwycięzca	12.	1989	Filadelfia	Dywanowa (hala)	Paul Annacone	Rick Leach Jim Pugh	6:3, 7:5
Finalista	8.	1989	Scottsdale	Twarda	Paul Annacone	Rick Leach Jim Pugh	7:6, 3:6, 2:6, 6:2, 4:6
Finalista	9.	1989	San Francisco	Dywanowa (hala)	Paul Annacone	Pieter Aldrich Danie Visser	4:6, 3:6
Zwycięzca	13.	1990	Bazylea	Twarda (hala)	Stefan Kruger	Neil Broad Gary Muller	4:6, 7:6, 6:3
Zwycięzca	14.	1990	Tel Awiw-Jafa	Twarda	Nduka Odizor	Ronnie Båthman Rikard Bergh	6:3, 6:4
Finalista	10.	1991	Singapur	Twarda	Stefan Kruger	Grant Connell Glenn Michibata	4:6, 7:5, 6:7
Finalista	11.	1992	Tajpej	Dywanowa (hala)	Patrick Baur	Sandon Stolle John Fitzgerald	6:7, 2:6
Finalista	12.	1993	Marsylia	Twarda (hala)	Ivan Lendl	Arnaud Boetsch Olivier Delaître	3:6, 6:7
Zwycięzca	15.	1993	Osaka	Twarda	Mark Keil	Glenn Michibata David Pate	7:6, 6:3
Zwycięzca	16.	1993	Newport	Trawiasta	Javier Frana	Byron Black Jim Pugh	4:6, 6:1, 7:6
Zwycięzca	17.	1994	Birmingham	Ceglana	Richey Reneberg	Brian MacPhie David Witt	2:6, 6:3, 6:2
Zwycięzca	18.	1995	Buenos Aires	Ceglana	Vince Spadea	Jiří Novák David Rikl	6:3, 6:3
Zwycięzca	19.	1996	Atlanta	Ceglana	David Wheaton	Bill Behrens Matt Lucena	7:6, 6:2
Zwycięzca	20.	1996	Bolonia	Ceglana	Brent Haygarth	Karim al-Alami Gábor Köves	6:1, 6:4

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-10-06]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-10-06]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-10-06]  (ang.).
• Christo van Rensburg Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2014-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 listopada 2012)]. (ang.).