Chicken Invaders

Ten artykuł należy dopracować:

od 2023-03 → zweryfikować treść i dodać przypisy,
→ poprawić styl – powinien być encyklopedyczny,
→ poprawić błędy językowe lub stylistyczne (pomoc: powszechne błędy językowe).
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Chicken Invaders

Logo serii
Producenci	InterAction studios
Wydawcy	InterAction studios, Betacom
Projektant	Konstantinos Prouskas
Pierwsza gra serii	Chicken Invaders (1999)
Ostatnia gra serii	Chicken Invaders: Universe (2018)
Platformy	Android, iOS, Linux, Microsoft Windows, OS X, Windows Phone
Gatunek	zręcznościowa

Chicken Invaders – seria komputerowych gier zręcznościowych stworzona i wydana przez firmę InterAction Studios. Pierwsza część została wydana w 1999 roku^[1], natomiast najnowsza z podtytułem Universe 15 grudnia 2018^[2].

Głównym motywem gier jest walka pomiędzy pojedynczym bojowym statkiem kosmicznym a zaawansowaną technologicznie rasą kosmicznych kurczaków, które mają zamiar podporządkować (a później zniszczyć) Ziemię. Gra jest stylizowana na Space Invaders.

Ziemia została zaatakowana przez tytułowych antagonistów. Gracz wciela się w pilota pojazdu kosmicznego, który walczy z drobiowymi najeźdźcami oraz niszczy asteroidy. W tym celu wyposażony jest w miotacz jonów oraz rakiety. Na ostatniej (dziesiątej) planszy musi zmierzyć się z kurą-matką. Jednak tuż po pokonaniu bossa gracz wpada w pętlę czasoprzestrzenną i musi ratować świat od początku. Rozgrywka toczy się w kółko, aż do momentu śmierci bohatera.

Rozgrywka czerpie inspirację z gry Space Invaders. Gracz ma trzy życia. Odbierane są np. za zetknięcie się z przeciwnikiem lub zderzenie z jajkiem zrzuconym przez kurczaka. Aby przejść poziom należy pokonać wszystkie kurczaki. Za zabicie przeciwnika, gracz może zebrać udka (co 50 sztuk przyznawana jest rakieta) albo prezenty zwiększające moc broni. Co dziesiąty poziom wytrzymałość (w niektórych przypadkach ilość) przeciwników rośnie.

Gra ukazała się w 2002 roku. W części drugiej gracz oczyszcza Układ Słoneczny z kurczaków. Nieraz napotyka na statek-matkę, który gracz ostatecznie niszczy przy Słońcu.

Rozgrywka już nie toczy się w pętli - została podzielona na etapy (każdy co 10 poziomów). Grę można rozegrać w jednym z dwóch poziomów trudności: żółtodziób (łatwy) albo weteran (trudny). Gracz ma do dyspozycji trzy rodzaje broni, różniące się sposobem strzału, siłą oraz polem rażenia. Życia można uzyskać poprzez zebranie określonej ilości punktów.

Trzecią część wydano w 2006 roku. W stosunku do poprzedników zmieniła się oprawa graficzna i muzyczna. Bohater zostaje wrzucony do czarnej dziury przez antagonistę – Żółtkogwiazdę. Wyrzuca go ona daleko od Układu Słonecznego aż na Wielką Niewiadomą.

W tej części pojawiły się osiągnięcia przyznawane graczowi za zasługi w czasie rozgrywki (np. przejście gry bez utraty życia czy ubicie dużej ilości przeciwników w krótkim zakresie czasu). Pojawiła się też możliwość kontynuacji rozpoczętej wcześniej gry od miejsca, którego przerwał.

Rozgrywka została urozmaicona o pasek temperatury broni – przy stosowaniu ciągłego ostrzału może dojść do przegrzania, które uniemożliwi graczowi strzelanie przez określony czas.

Grę wydano w listopadzie 2010 roku. W czwartej części bohater spotyka się z Henem Solo, który informuje go, że jego galaktyka jest w niebezpieczeństwie. Podążając za nim, spotyka przypadkiem Jajoarmatę przechodzącą próbę generalną przed użyciem do podboju Ziemi. Bohater rozpoczyna w ten sposób pościg za antagonistą, wkraczając nieraz do przeróżnych galaktyk. Arsenał kurzych najeźdźców został urozmaicony o pisklęta, kury z kaftanami bezpieczeństwa oraz bariery.

W tej grze zadebiutowały klucze, dzięki którym można odblokować rzeczy urozmaicające rozgrywkę. Jasna poświata za przeciwnikiem sygnalizuje możliwość zdobycia klucza po zabiciu go. Wraz z trudniejszą rozgrywką, prawdopodobieństwo wystąpienia poświaty zwiększa się.

Arsenał gracza, oprócz nowych broni, został rozszerzony o satelity, w które może się wyposażyć podczas rozgrywki. Zróżnicowane na 4 rodzaje, mają ograniczoną amunicję, przez co mogą się zużyć. Można je napotkać niszcząc niektórych bossów czy też lecące w przestrzeni kosmicznej sejfy.

Piąta część ukazała się w listopadzie 2014 roku. Tym razem, bohater stara się uratować Ziemię przed zamarznięciem po tym, jak Słońce zostało zakryte przez wielkie czarne kurze pióra. Postanawia wyruszyć po części, rozsiane po Drodze Mlecznej, do urządzenia mogącego uratować jego dom przed zagładą.

W grze dodano możliwość dostosowywania statku bohatera. Dla każdej z poziomów trudności gry wydzielono oddzielne sekcje osiągnięć. Gracz może teraz wybrać etap, od którego może zacząć rozgrywkę.

Spinoff serii, który został pierwotnie wydany w grudniu 2018 roku w etapie Early Access. Oficjalna premiera gry nastąpiła 15 grudnia 2022 roku^[3]. Akcję gry osadzono w przestrzeni kosmicznej, gdzie musimy jako uczeń akademii bohaterów powstrzymać siły Kukuryperium przed podbojem galaktyki, w tym ludzkości.

Podróżując po galaktyce, gracz napotyka różne planety, w których można rozegrać misje. Przed rozpoczęciem misji, gracz ma możliwość wyboru rzeczy (np. poziom umiejętności, bronie specjalne, ilość żyć, itp.).

Personalizacja statku gracza została diametralnie zmieniona - gracz może wybrać 1 z 4 rodzajów statków (każdy po 3 modele), który trzeba wyposażyć do użytku w misji (wymagane są broń, radiator, reaktor oraz silnik). Dodatkowo może udoskonalić pojazd o satelity, wspomagacze czy akcesoria wizualne.

Oparta na serwerach gra została rozbudowana o elementy MMO - skrzynka odbiorcza, kontakty, szwadrony, itp.

Strona Chicken Invaders: Universe (ang).