Cerkiew Opieki Matki Bożej w Równi

Cerkiew Opieki Matki Bożej w Równi
obecnie kościół
Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych

nr rej. A-117 z dnia 23.03.1960 r.[1]
kościół filialny
Elewacja boczna
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Miejscowość	Równia
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Narodzenia NMP w Ustianowej
Wezwanie	Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych (po 1969) Opieki Matki Bożej (do 1969)
Historia Data zakończenia budowy 1. poł. XVIII w. Data poświęcenia 1. poł. XVIII w. Aktualne przeznaczenie cerkiew zaadaptowana na kościół Data reaktywacji Kościół Greckokatolicki w Polsce
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno
Położenie na mapie Polski Równia, cerkiew
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Równia, cerkiew
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego Równia, cerkiew
Położenie na mapie gminy Ustrzyki Dolne Równia, cerkiew
49°24′23,6″N 22°35′30,1″E/49,406556 22,591694
Multimedia w Wikimedia Commons

Cerkiew Opieki Matki Bożej w Równi – dawna greckokatolicka cerkiew w Równi. Od 1969 kościół rzymskokatolicki.

Obiekt wpisany na listę zabytków w 1960 i włączony do podkarpackiego Szlaku Architektury Drewnianej.

Cerkiew w Równi powstała w drugiej połowie XVIII wieku. Jako świątynia greckokatolicka funkcjonowała do 1951, kiedy ukraińscy mieszkańcy wsi zostali z niej wysiedleni. W następnych latach porzucona świątynia była wykorzystywana jako magazyn. Mimo tego w latach 60. XX wieku duża część jej wyposażenia była jeszcze w dobrym stanie, toteż obiekt został wpisany na listę zabytków, a zachowane w nim: ikonostas z XVII w., cztery ikony powstałe w następnym stuleciu oraz siedem chorągwi procesyjnych trafiły do muzeum w Łańcucie. W 1969 miejscowi wierni Kościoła rzymskokatolickiego, bez zgody administracji państwowej, rozpoczęli adaptację budynku cerkwi na kościół, umieszczając w jej wnętrzu zupełnie nowe obiekty liturgiczne. Oficjalnie obiekt przekazano Kościołowi łacińskiemu dopiero trzy lata później.

Cerkiew w Równi reprezentuje typ bojkowski. Jest trójdzielna, z wyróżniającą się wysokością i szerokością nawą. Wszystkie części obiektu nakryte są sferycznymi kopułami różnych rozmiarów. Całość otacza okap, okna w cerkwi są prostokątne, zaś kopuły wieńczą kute krzyże.

• 
  Elewacja frontowa
• 
  Wnętrze
• 
  Dzwonnica

• G.i Z. Malinowscy, E. i P. Marciniszyn, Ikony i cerkwie. Tajemnice łemkowskich świątyń, Carta Blanca, Warszawa 2009, ISBN 978-83-61444-15-2