Carlo d’Ordonez

Carlo d’Ordonez
Data i miejsce urodzenia	19 kwietnia 1734 ; Wiedeń
Pochodzenie	hiszpańskie
Data i miejsce śmierci	6 września 1786 ; Wiedeń
Gatunki	muzyka poważna, muzyka klasycyzmu
Zawód	kompozytor, skrzypek

Carlo d’Ordonez, Karl von Ordonez, także Ordoñez, Ordonetz, Odronitz, Ordoniz, Ordonne^[1] (ur. 19 kwietnia 1734 w Wiedniu, zm. 6 września 1786 tamże^[2]^[3]^[4]) – kompozytor i skrzypek austriacki pochodzenia hiszpańskiego^[2].

Życiorys

Pochodził z hiszpańskiej rodziny należącej do arystokracji^[4]. Niewiele wiadomo na temat jego młodości i wczesnego życia^[3]. Od 1758 roku był zatrudniony jako urzędnik w administracji dolnoaustriackiej^[1]. Komponował od początku lat 50. XVIII wieku^[4], jego utwory były znane i krążyły w licznych drukach po całej Europie^[1]. Współzałożyciel i członek orkiestry Tonkünstler-Societät^[1]^[3]. W 1773 roku uczestniczył w Wiedniu w wykonaniu kwartetów Josepha Haydna u ambasadora angielskiego, lorda Stormonda^[1]. Po 1783 roku ze względu na postępującą gruźlicę wycofał się z życia publicznego. Zmarł w biedzie^[3].

Twórczość

Skomponował około 70 symfonii (w tym m.in. Sinfonia périodique i Sinfonia solenne), około 35 kwartetów smyczkowych, 20 triów, koncerty i liczne utwory kameralne, kantatę Der alte Wienierische Tandelmarkt (1779), marionetkową parodię Alcesty Glucka (wyst. Esterház 1775) i singspiel Diesmal hat der Mann den Willen (wyst. Wiedeń 1778)^[4]. Swoją twórczością przyczynił się do rozwoju wczesnoklasycznej muzyki instrumentalnej, poszukiwał nowych środków wyrazu i dążył do stworzenia nowej faktury^[1]. We wczesnym okresie swojej twórczości pisał symfonie o budowie 3-częściowej, później tworzył także 4-częściowe^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 168–169. ISBN 978-83-224-0808-7.
↑ ^a ^b Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2661. ISBN 0-02-865529-X.
↑ ^a ^b ^c ^d Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 418. ISBN 978-0-8108-7183-0.
↑ ^a ^b ^c ^d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 652. ISBN 0-674-37299-9.

Linki zewnętrzne

Carlo d’Ordonez – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 168–169. ISBN 978-83-224-0808-7.

[baker-2] Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2661. ISBN 0-02-865529-X.

[boer-3] Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 418. ISBN 978-0-8108-7183-0.

[harvard-4] The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 652. ISBN 0-674-37299-9.

[1]

[2]

[3]

[4]