Дз

Дз

Informacje podstawowe
Majuskuła	Дз
Minuskuła	дз
Podstawowe pismo	cyrylica
Podstawowy alfabet	białoruski, ukraiński
Pochodzenie
Dwuznak liter	Д + з
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Дз, дз – dwuznak cyrylicy wykorzystywany w zapisie języka białoruskiego i ukraińskiego.

W języku białoruskim i ukraińskim dźwiękiem tego dwuznaku jest [d͡z] i [d͡zʲ], czyli spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowa dźwięczna. Brzmienie zmienia się w zależności od kolejnej litery^[1][2].

W językach niesłowiańskich dwuznak ten jest używany w języku abazyńskim, komi, adygejskim, kabardyjskim i osetyjskim i reprezentuje dźwięk [d͡z] lub [d͡zʲ]^{[3][4][5][6][7]}. W tych językach dwuznak Дз najczęściej zajmuje miejsce po literze D lub dwuznaku Дж.

• Swetlana Nossok, Swetlana Meissner: Kontrastive phonologische und phonetische Analyse Weißrussisch-Deutsch und Analyse interferenzbedingter Ausspracheabweichungen. Lang, 2009, s. 95. ISBN 978-3-631-58499-6. [dostęp 2024-08-10]. (niem.).
• Olga Anhalt-Bösche: Ukrainisch - einführendes Lehrbuch. Harrassowitz, 1996, s. 158. ISBN 978-3-447-03757-0. [dostęp 2024-08-10]. (niem.).

• Дз w serwisie Script Source
• дз w serwisie Script Source