Zenon Keffermüller
podpułkownik artylerii | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
–1929 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
Batalion Artylerii Fortecznej Nr 4, |
Stanowiska |
dowódca oddziału szkolnego |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Zenon Kazimierz Keffermüller[1] (ur. 1 marca 1884 w Rzęsnie Ruskiej, zm. 1940 w ZSRR) – polski nauczyciel, podpułkownik artylerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 1 marca 1884 w Rzęsnie Ruskiej[2][3]. Był synem Józefa[4] (ur. w 1859 w Żółkwi[5]) i Walerii z domu Krajewskiej[6]. Był wyznania rzymskokatolickiego[2][3]. W latach 1895–1897 uczęszczał do C. K. Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie[5], gdzie w 1895 ukończył I klasę[7]. Później kształcił się w C. K. Gimnazjum w Buczaczu, gdzie w 1902 zdał egzamin dojrzałości[8].
Został nauczycielem o głównej specjalności z historii i geografii[2]. Rozporządzeniem C. K. Rady Szkolnej Krajowej z 7 lutego 1909 został mianowany zastępcą nauczyciela w C. K. Gimnazjum w Dębicy[9][3]. Tam rozpoczął swoją prac w zawodzie 13 lutego 1909[2]. Uczył języka niemieckiego, języka polskiego, historii powszechnej, geografii, historii kraju rodzinnego[10][11][12]. Rozporządzeniem C. K. Rady Szkolnej Krajowej z 2 września 1911 z Dębicy do C. K. Gimnazjum w Brzeżanach[13][14][3]. Tam uczył historii i geografii[15]. 6 września 1912 został przeniesiony z Brzeżan do macierzystego C. K. Gimnazjum w Buczaczu[16][17][3]. Uczył tam języka polskiego, języka niemieckiego, historii, geografii[18][19].
W rezerwie artylerii fortecznej C. K. Armii został mianowany kadetem z dniem 1 stycznia 1910[20], potem chorążym z dniem 1 stycznia 1910[21] oraz podporucznikiem z dniem 1 stycznia 1913[22]. Był przydzielony do 4 czeskiego batalionu artylerii fortecznej w Riva[23][24][25][26]. Podczas I wojny światowej został awansowany na porucznika w rezerwie artylerii fortecznej z dniem 1 września 1915[27]. Do 1918 był przydzielony do macierzystej jednostki, przemianowanej na batalion artylerii fortecznej nr 4[28][29][30]
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Po tym jak został aktywowany jako nauczyciel w szkole kadeckiej w Modlinie w Modlinie przestał podlegać Ministerstwu Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego od 1 stycznia 1920[31]. 15 lipca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora, w artylerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w Oddziale III Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[32]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 27. lokatą w korpusie oficerów artylerii[33]. Od czerwca do sierpnia 1922 pełnił obowiązki komendanta korpusu[34]. Po zakończeniu roku szkolnego 1922/23 ustąpił ze stanowiska inspektora musztry, pozostając nadal nauczycielem historii[35]. W 1923 był dowódcą oddziału szkolnego, a w następnym roku oficerem oświatowym. Pełniąc służbę w KK-2 pozostawał oficerem nadetatowym 2 pułku artylerii ciężkiej w Chełmie[36][37][38]. 1 grudnia 1924 został awansowany do stopnia podpułkownika ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 i 5. lokatą w korpusie oficerów artylerii[39]. 14 lutego 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i pozostawiony bez przynależności służbowej z równoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII[40]. Z dniem 31 sierpnia 1929 został przeniesiony w stan spoczynku[41]. Na emeryturze mieszkał w rodzinnej miejscowości Rzęśnia Ruska. W 1934 jako podpułkownik w stanie spoczynku był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr VII jako oficer przewidziany do użycia w czasie wojny i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Miasto[42].
Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej 1939 i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez sowietów. Na wiosnę 1940 został zamordowany przez NKWD. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 55/5-12 oznaczony numerem 1291 i dosłownie określony jako Kefermiular)[43]. Ofiary tej części zbrodni katyńskiej zostały pochowane na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Zasługi[44]
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (Austro-Węgry, przed 1917)[29]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W ewidencji wojskowych C. K. Armii był określany w języku niemieckim jako „Kasimir Keffermüller”.
- ↑ a b c d Henryk Kopia: Spis nauczycieli szkół średnich w Galicyi oraz polskiego gimnazyum w Cieszynie. Lwów: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, 1909, s. 166.
- ↑ a b c d e Alicja Puszka: Nauczyciele historii i geografii państwowych szkół średnich w Galicji w okresie autonomii (1868-1914). Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 1999, s. 297. ISBN 83-87703-59-1.
- ↑ Zenon Keffermüller. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2020-12-21].
- ↑ a b Józef Białynia Chołodecki: Księga pamiątkowa półwiekowego jubileuszu Gimnazyum im. Franciszka Józefa I. we Lwowie 1858-1908. Lwów, 1909, s. 255.
- ↑ Około 1883 Józef Keffermüller był nauczycielem w 1-klasowej szkole w Rzęśnie Ruskiej. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1884. Lwów: 1884, s. 402.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Lwowskiego im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1895. Lwów: 1895, s. 56.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Buczaczu za rok szkolny 1902. Stanisławów: 1902, s. 17.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Dębicy za rok szkolny 1908/09. Tarnów: 1909, s. 5.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Dębicy za rok szkolny 1908/09. Tarnów: 1909, s. 3.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Dębicy za rok szkolny 1909/10. Tarnów: 1910, s. 1, 3.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Dębicy za rok szkolny 1910/11. Tarnów: 1911, s. 1.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Dębicy za rok szkolny 1911/12. Tarnów: 1912, s. 5.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Wyższego w Brzeżanach za rok szkolny 1911/12. Brzeżany: 1912, s. 23.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Wyższego w Brzeżanach za rok szkolny 1911/12. Brzeżany: 1912, s. 20.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Wyższego w Brzeżanach za rok szkolny 1912/13. Brzeżany: 1913, s. 33.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Buczaczu za rok szkolny 1913. Buczacz: 1913, s. 37.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Buczaczu za rok szkolny 1913. Buczacz: 1913, s. 35.
- ↑ XV. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Buczaczu za rok szkolny 1914. Buczacz: 1914, s. 27.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1911. Wiedeń: 1910, s. 1006.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1913. Wiedeń: 1912, s. 1069.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1914. Wiedeń: 1914, s. 895.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1911. Wiedeń: 1910, s. 1030.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1912. Wiedeń: 1911, s. 1037.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1913. Wiedeń: 1912, s. 1097.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1914. Wiedeń: 1914, s. 923.
- ↑ Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 796.
- ↑ Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 829.
- ↑ a b Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917, s. 1129.
- ↑ Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918, s. 1398.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi Państwowego Gimnazjum w Buczaczu za rok szkolny 1920/21. Stanisławów: 1914, s. 4.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 29 z 4 sierpnia 1920 roku, s. 677.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 189.
- ↑ Korpus Kadetów Nr. 2 1930 ↓, s. 103.
- ↑ Korpus Kadetów Nr. 2 1930 ↓, s. 108.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 815, 781, 1509.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 700, 738, 1372.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 430, 450.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 732.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 14 lutego 1929 roku, s. 78.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 218.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 342, 993.
- ↑ Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 39. [dostęp 2015-06-17].
- ↑ Zenon Keffermüller. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2020-12-21].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Korpus Kadetów Nr. 2 w dziesiątą rocznicę istnienia 1919/20 – 1929/30. Stanisław Jura (red.). Chełmno: Drukarnia Bydgoska S.A., 1930.
- Zenon Keffermüller. zaginieni1939-45.pl. [dostęp 2015-06-17].
- Zenon Keffermüller. geni.com. [dostęp 2020-12-21].
- Absolwenci Gimnazjum Buczackiego
- Galicyjscy nauczyciele
- Nauczyciele Gimnazjum Buczackiego
- Odznaczeni Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie 2 Pułku Artylerii Ciężkiej (II RP)
- Oficerowie Wojska Polskiego zamordowani z Ukraińskiej Listy Katyńskiej
- Podpułkownicy artylerii II Rzeczypospolitej
- Polacy – oficerowie armii austro-węgierskiej
- Polacy – żołnierze Cesarskiej i Królewskiej Armii w I wojnie światowej
- Polacy odznaczeni Medalem Zasługi Wojskowej Signum Laudis
- Polscy nauczyciele geografii
- Polscy nauczyciele historii
- Polscy nauczyciele języka niemieckiego
- Polscy nauczyciele języka polskiego
- Urodzeni w 1884
- Zmarli w 1940