Warszów
53°54′20″N 14°16′00″E/53,905556 14,266667| Część miasta Świnoujścia | |
 Dom kultury w Warszowie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miasto | |
| W granicach Świnoujścia |
1939–1954 i od 1959 |
| SIMC |
0979946 |
| Kod pocztowy |
72-602 |
| Tablice rejestracyjne |
ZSW |
Położenie na mapie Świnoujścia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
| 53°54′20″N 14°16′00″E/53,905556 14,266667
| |
| Strona internetowa | |
Warszów (niem. Ostswine) – część miasta[1] Świnoujścia o charakterze przemysłowym, położona na wyspie Wolin, przy wschodnim brzegu cieśniny Świny.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Od 1939 r. w granicach Świnoujścia[2]. 5 października 1954 r. wyłączony ze Świnoujścia stał się siedzibą gromady Warszów (obejmującej również Klicz i Chorzelin)[3]. 13 listopada 1954 gromada Warszów uzyskała status samodzielnego osiedla (jednostki administracyjnej)[4]. Osiedle Warszów zostało włączone ponownie do Świnoujścia 31 grudnia 1959 roku[5].
Do 1945 r. stosowano niemiecką nazwę Ostswine. W 1947 r. ustalono urzędowo polską nazwę Warszów[6]. Stanisław Rospond wskazał także dawne historyczne nazwy: Warsowe, Warsouu[7].
Zabudowa
[edytuj | edytuj kod]Na północy falochron o długości 1400 m, szeroka plaża, na granicy lasu wieża dyspozycyjna kapitanatu portu (wysokość ponad 40 m), latarnia morska, z 1854–57 (najwyższa na polskim wybrzeżu, o wysokości 68 m)[8], XIX-wieczna pruska twierdza Fort Gerharda (Fort Wschodni) oraz ruiny schronów z okresu II wojny światowej[9].
Przy ul. Sosnowej znajduje się kościół parafialny pw. św. Wojciecha, współczesny z 1980, żelbetowy, na rzucie ośmioboku. Wewnątrz dwie gotyckie rzeźby z XV w.: Madonna z Dzieciątkiem na półksiężycu i św. Jan Ewangelista z kielichem[10].
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]
Największymi zakładami przemysłowymi są OT Port Świnoujście oraz Morska Stocznia Remontowa.
Na północ od Warszowa znajduje się Terminal gazu płynnego LNG.
Przyroda
[edytuj | edytuj kod]- Pomnik przyrody dąb Latarników (na boisku szkolnym, naprzeciw kościoła), o obwodzie 635 cm i wysokości około 18 m
- Pomnik przyrody dąb Karczmarz (w centrum)[11]
Komunikacja
[edytuj | edytuj kod]Warszów jest głównym ośrodkiem komunikacyjnym Świnoujścia: terminal promów morskich, przystań miejskiej przeprawy promowej do centrum miasta, dworzec i dwa przystanki kolejowe (Świnoujście Warszów i Świnoujście Port), dworzec PKS, pętla autobusów miejskich linii nr 1, 5, 7, 10.
Samorząd pomocniczy
[edytuj | edytuj kod]Świnoujście utworzyło jednostkę pomocniczą miasta – „Osiedle Warszów”. Organem stanowiącym jest Ogólne Zebranie Mieszkańców Osiedla Warszów, a organem wykonawczym jest Zarząd Osiedla Warszów, który składa się z 7 członków[12].
Oświata i kultura
[edytuj | edytuj kod]Szkolnictwo prawobrzeżnego Świnoujścia to Zespół Szkół Morskich im. Eugeniusza Kwiatkowskiego, Technikum Elektryczne, Szkoła Podstawowa nr 2 im. Henryka Sucharskiego oraz Gimnazjum Publiczne nr 3 im. Orła Białego.
Dom Kultury Warszów (Filia nr 2 MDK w Świnoujściu), ul. Sosnowa 18. W ramach zajęć zespoły muzyczno-wokalne: „Sztorm”, „Smyki”, mały szantowy, Szkoła Tańca „Jantar”, kółka zainteresowań plastyczne i modelarskie[13].
Przy dworcu kolejowym węzeł znakowanych szlaków turystycznych.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ dr Józef Pluciński: Osiedle wymazane z mapy. iswinoujscie.pl, 2008-11-30. [dostęp 2010-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-06)]. (pol.).
- ↑ Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie z dnia 30 listopada 1954 r., Nr. 15, Poz. 67
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 października 1954 r. w sprawie utworzenia osiedli (Dz.U. z 1954 r. nr 49, poz. 253)
- ↑ Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 grudnia 1959 r. (Dz.U. z 1959 r. nr 66, poz. 406)
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 lipca 1947 r. (M.P. z 1947 r. nr 37, poz. 297, s. 10)
- ↑ Stanisław Rospond: Słownik etymologiczny miast i gmin PRL. Wrocław: Ossolineum, 1984, s. 392. ISBN 83-04-01090-9.
- ↑ Czesław Piskorski: Świnoujście i okolice. Przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 1985, s. 46-51, seria: Biblioteczka przewodników po uzdrowiskach i miejscowościach wczasowych. ISBN 83-217-2480-9.
- ↑ Piotr Laskowski, Andrzej Wroński: Świnoujskie fortyfikacje. Świnoujście: AWR Artol, 1997, s. 13-21, 73-81. ISBN 83-907878-0-6.
- ↑ Roman Kostynowicz: Kościoły archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, Tom II. Szczecin: Ottonianum, 2000, s. 412. ISBN 83-7041-202-5.
- ↑ Jerzy M. Kosacki. Zbiór drzew pomnikowych i pomników przyrody z własnymi nazwami rosnących na terenie województwa zachodniopomorskiego. „Wędrowiec Zachodniopomorski”. 22/2007, s. 59, 2007. Regionalna Pracownia Krajoznawcza PTTK w Szczecinie. ISSN 1642-8455. (pol.).
- ↑ Uchwała Nr XI/94/2003 Rady Miasta Świnoujścia z dnia 3 lipca 2003 r. ws. utworzenia jednostki pomocniczej Osiedla Warszów (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2003 r. Nr 103, poz. 1738)
- ↑ Filia MDK Świnoujście-Warszów. Miejski Dom Kultury w Świnoujściu. [dostęp 2009-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-30)].
| Części miasta | |
|---|---|
| Jednostki planistyczne | |
| Dawniej w granicach miasta |
|
