Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Piotr M. Boroń

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) o 14:43, 30 sie 2017. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Piotr Maria Boroń (ur. 6 sierpnia 1955 w Krakowie) – polski działacz niepodległościowy, związkowy i społeczny.

Życiorys

Syn Tadeucza i Marii Reps. Absolwent XIII LO w Krakowie (matura 1974) i Wydziału Prawa UJ (magisterium 1982). Od lat siedemdziesiątych współpracownik działającego w konspiracji Oddziału Krakowskiego Związku Legionistów Polskich, członek kierownictwa Akcji na Rzecz Niepodległości[1], członek władz Komitetu Opieki nad Kopcem Józefa Piłsudskiego w Krakowie (1980-1987), Towarzystwa im. gen. J. Kustronia w Nowym Sączu (1982-1984), Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, Instytutu Katyńskiego, Klubów Służby Niepodległości. Pracownik sekcji kultury, NSZZ "Solidarność" Regionu Małopolska (1980-1981). Internowany] w stanie wojennym (Załęże)[2]. Po uwolnieniu działał w tajnych strukturach związku. Współzałożyciel Towarzystwa im. Józefa Piłsudskiego (1988) i jego wieloletni prezes. Działacz społeczny, m.in. Społecznego Towarzystwa Oświatowego, Towarzystwa Ratowania Kaplicy Loretańskiej, Wojewódzkiego Komitetu Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Autor kilkudziesięciu projektów tablic memoratywnych, odznak i sztandarów (m.in. w krakowskim kościele oo. Kapucynów: bp. W. Bandurskiego, o. K. Lenczowskiego, gen. K. Sosnkowskiego, gen. J. Olszyny-Wilczyńskiego, J. Piłsudskiego, gen. Z. Zielińskiego, płk. A. Eplera). Inicjator i organizator niezależnych wystaw historycznych, koncertów i patriotycznych uroczystości. W działalności konspiracyjnej bliski współpracownik Mariana Banasia, Adama Macedońskiego, Janusza Pierzchały[3], Włodzimierza Sackiewicza-Steckiewicza, Wojciecha Ziembińskiego, Jerzego Gizy i Bogdana Sekuły. Po przełomie politycznym 1989 r. doprowadził do przywrócenia w Krakowie tablic związanych z Józefem Piłsudskim, zniszczonych przez okupantów Polski bądz przez polskie władze komunistyczne (m. in. pomnik Marszałka w Łobzowie, tablica na budynku Dworca Głównego, tablica upamiętniająca nadanie nazwy ul. Józefa Piłsudskiego byłej ul. Wolskiej, tablica przy ul. Jagiellońskiej 9, tablica przy ul. Zyblikiewicza 1).

Członek Honorowy Sądeckiej Rodziny Katyńskiej (2001).

Obecnie specjalista do spraw promocji w Muzeum Armii Krajowej[4].

Odznaczenia

Odznaczony m.in. Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi (przez władze RP na Uchodźstwie), |Złotym Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej, Krzyżem św. Franciszka, Odznaką Honorową "Za zasługi dla oświaty", oraz austriackim Czarnym Krzyżem.

  1. Akcja na Rzecz Niepodległości,. encyklopedia-solidarnosci.pl. [dostęp 1 kwietnia 2012].
  2. INTERNOWANI Z MAŁOPOLSKI. internowani.xg.pl. [dostęp 1 kwietnia 2012].
  3. Janusz Pierzchała. encyklopedia-solidarnosci.pl. [dostęp 1 kwietnia 2012].
  4. Muzeum Armii Krajowej im. Generała Emila Fieldorfa - Nila. www.muzeum-ak.pl. [dostęp 2015-06-22].

Bibliografia