Konkurs Piosenki Eurowizji 1984

Konkurs Piosenki Eurowizji 1984

Informacje ogólne
Finał	5 maja 1984
Miejsce	Teatr Kircheberg, Luksemburg (Luksemburg)
Nadawca	RTL Télévision (RTL)
Prowadzący	Désirée Nosbusch
Informacje dodatkowe
Reżyser	Rene Steichen
Kierownik wykonawczy	Frank Naef (EBU)
Główny dyrygent	Pierre Cao
Występ otwarcia	Film wprowadzający oraz przedstawienie instrumentalnych wersji utworów dotychczasowych luksemburskich zwycięzców Konkursu Piosenki Eurowizji zagranych przez Pierre'a Cao i orkiestrę nadawcy publicznego
Uczestnicy
Powrót	Irlandia
Rezygnacja	Grecja  Izrael
Łącznie	19 reprezentacji
Mapa uczestników      Państwa uczestniczące w finale.      Państwa uczestniczące w przeszłości, ale nie w 1984.      Państwa zdyskwalifikowane z udziału w finale.
Głosowanie
Komisja jurorska z każdego uczestniczącego kraju przyznaje 1-8, 10 oraz 12 punktów dla ulubionej piosenki.
Zwycięzca	Szwecja
Reprezentant	Herreys
Piosenka	„Diggi-Loo Diggi-Ley”
Muzyka	Torgny Söderberg
Tekst	Britt Lindeborg
Konkurs Piosenki Eurowizji
◄ 1983 1985 ►
Multimedia w Wikimedia Commons

29. Konkurs Piosenki Eurowizji został rozegrany 5 maja 1984 w Teatr Kircheberg w Luksemurgu. Organizatorem konkursu była Europejska Unia Nadawców we współpracy z luksemburskim nadawcą publicznym RTL Télévision.

Finał konkursu poprowadziła, 19-letnia wówczas Désirée Nosbusch, która pełniła funkcję gospodarza wieczoru w czterech językach: po angielsku, francusku, niemiecku i luksembursku.

Zwycięzcami konkursu zostali bracia Herreys, reprezentanci Szwecji z piosenką „Diggi-Loo Diggi-Ley”, za którą otrzymali 145 punktów.

Dzięki zwycięstwu Corinne Hermès, reprezentantki Luksemburga, w finale konkursu w 1983 prawo do organizacji kolejnego finału otrzymała luksemburska telewizja publiczna. Potwierdzono, że finał konkursu odbędzie się w stołecznym Teatr Kircheberg.

W finale konkursu wzięli udział nadawcy publiczni z 19 krajów. Nadawca z Izraela zrezygnował z uczestnictwa w imprezie z powodu ogólnopaństwowego Dnia Pamięci, który obchodzony jest corocznie 5 maja^[1].

Podczas koncertu finałowego konkursu wzięło udział dwóch uczestników, którzy wystąpili w finale imprezy w poprzednich latach. Reprezentantka Niemiec, Mary Roos, uczestniczyła w 17. Konkursie Piosenki Eurowizji w 1972, a Jugosławię po raz drugi reprezentowała Izolda Barudžija, która zadebiutowała w stawce konkursowej konkursu w 1982.

L.p.	Państwo	Język	Wykonawca	Piosenka	Miejsce	Punkty
1	Szwecja	szwedzki	Herreys	„Diggi-Loo Diggi-Ley”	1	145
2	Luksemburg	francuski	Sophie Carle	„100% d'amour”	10	39
3	Francja	francuski	Annick Thoumazeau	„Autant d'amoureux que d'étoiles”	8	61
4	Hiszpania	hiszpański	Bravo	„Lady, Lady”	3	106
5	Norwegia	norweski	Dollie de Luxe	„Lenge leve livet”	17	29
6	Wielka Brytania	angielski	Belle & the Devotions	„Love Games”	7	63
7	Cypr	grecki	Andy Paul	„Anna Maria Lena”	15	31
8	Belgia	francuski	Jacques Zegers	„Avanti la vie”	5	70
9	Irlandia	angielski	Linda Martin	„Terminal 3”	2	137
10	Dania	duński	Hot Eyes	„Det' lige det”	4	101
11	Holandia	niderlandzki	Maribelle	„Ik hou van jou"	13	34
12	Jugosławia	serbsko-chorwacki	Vlado & Isolda	„Ciao, amore”	18	26
13	Austria	niemiecki	Anita	„Einfach weg”	19	5
14	Niemcy	niemiecki	Mary Roos	„Aufrecht geh'n”	13	34
15	Turcja	turecki	Beş Yıl Önce, On Yıl Sonra	„Halay”	12	37
16	Finlandia	fiński	Kirka	„Hengaillaan”	9	46
17	Szwajcaria	niemiecki	Rainy Day	„Welche Farbe hat der Sonnenschein?”	16	30
18	Włochy	włoski	Alice i Franco Battiato	„I treni di Tozeur”	5	70
19	Portugalia	portugalski	Maria Guinot	„Silêncio e tanta gente”	11	38