Ivan Mauger: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Na zlecenie Hoa binh, zmiana po powstaniu disambigu |
m dr |
||
| Linia 28: | Linia 28: | ||
| drużynowetrofea =[[Drużynowe mistrzostwa świata na żużlu|Drużynowy mistrz świata]]<br />[[Mistrzostwa świata par na żużlu|Mistrz świata par]] |
| drużynowetrofea =[[Drużynowe mistrzostwa świata na żużlu|Drużynowy mistrz świata]]<br />[[Mistrzostwa świata par na żużlu|Mistrz świata par]] |
||
| latadrużynowe = 1968, 1971, 1972, 1979<br /><br />1969, 1970, 1979 |
| latadrużynowe = 1968, 1971, 1972, 1979<br /><br />1969, 1970, 1979 |
||
}} |
|||
{{Medalista infobox |
|||
|medale = |
|medale = |
||
{{Medalista infobox/nagłówek|[[Sport żużlowy|Żużel]]}} |
{{Medalista infobox/nagłówek|[[Sport żużlowy|Żużel]]}} |
||
| Linia 52: | Linia 50: | ||
{{Medalista infobox/wiersz|3|[[Mistrzostwa Świata Par na Żużlu 1974|1974 Manchester]]|pary}} |
{{Medalista infobox/wiersz|3|[[Mistrzostwa Świata Par na Żużlu 1974|1974 Manchester]]|pary}} |
||
{{Medalista infobox/wiersz|3|[[Mistrzostwa Świata Par na Żużlu 1984|1984 Lonigo]]|pary}} |
{{Medalista infobox/wiersz|3|[[Mistrzostwa Świata Par na Żużlu 1984|1984 Lonigo]]|pary}} |
||
}} |
|||
{{Medalista infobox |
|||
|medale = |
|||
{{Medalista infobox/nagłówek|[[Sport żużlowy|Żużel]] [[Plik:Speedway logo.svg|20px]]}} |
{{Medalista infobox/nagłówek|[[Sport żużlowy|Żużel]] [[Plik:Speedway logo.svg|20px]]}} |
||
{{Medalista infobox/reprezentacja|GBR}} |
{{Medalista infobox/reprezentacja|GBR}} |
||
Wersja z 23:31, 8 maj 2020
Szablon:Żużlowiec infobox Ivan Gerald Mauger[1] (ur. 4 października 1939 w Christchurch, zm. 16 kwietnia 2018 w Gold Coast[2][3]) – nowozelandzki żużlowiec, wielokrotny indywidualny i drużynowy mistrz świata.
Życiorys
Kariera
Mauger był uczniem Jacka Younga. Nowozelandczyk był sześciokrotnym indywidualnym mistrzem świata na żużlu. Czternaście razy wystąpił w finałach IMŚ.
Był ośmiokrotnie finalistą drużynowych mistrzostw świata, w tym siedmiokrotnie reprezentował Wielką Brytanię. Zdobył cztery złote, dwa srebrne i jeden brązowy medal. W barwach Nowej Zelandii wywalczył jeden złoty medal. Czternaście razy uczestniczył w turniejach mistrzostw świata par, na których zdobył dwa złote, cztery srebrne i dwa brązowe medale.
Pięciokrotnie stawał na podium mistrzostw świata na długim torze. W 1971 roku w Oslo, w 1972 roku w Mühldorfie i w 1976 roku w Mariańskich Łaźniach wywalczył złote medale w tej konkurencji. Zdobył srebrne medale w 1974 roku w Scheeßel i w 1975 roku w Radgonie.
Mauger był czterokrotnie indywidualnym mistrzem Wielkiej Brytanii, dwukrotnie wywalczył złoty medal w indywidualnych mistrzostwach Nowej Zelandii.
W wieku 46 lat Mauger zakończył karierę sportową, która trwała 30 lat. Z kibicami pożegnał się także w Polsce. Pożegnalne turnieje zorganizowane były w Gnieźnie i Lesznie.
Emerytura sportowa
Po zakończeniu kariery Mauger zajmował się promowaniem żużla. W Malezji otworzył klinikę żużlową[4]. Organizował też turnieje z udziałem czołowych żużlowców świata na torach w Australii i Nowej Zelandii – coroczny cykl Ivan Mauger Golden Helmet Series[4]. Jeszcze w wieku 69 lat ścigał się na torze i potrafił zwyciężać ze znacznie młodszymi rywalami. Był on autorem kilku książek o tematyce żużlowej. Przez FIM został uhonorowany Medalem Zasługi dla Motocyklizmu[4].
Mauger był założycielem „Ivan Mauger Academy of Excellents”, która siedziby ma w Nowej Zelandii, Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii[4]. Pod jego okiem trenowali tacy zawodnicy jak: Hans Nielsen (czterokrotny mistrz świata), Ole Olsen (trzykrotny mistrz świata), Jason Crump (trzykrotny mistrz świata), Billy Hamill i Mark Loram (złoci medaliści w 1996 i 2000 r.), Leigh Adams (srebrny i brązowy medalista mistrzostw świata) oraz Peter Collins (jeden z najlepszych brytyjskich żużlowców w historii).
Na żużlu startował także jego syn, Kim.
Starty w lidze
- 1969–1972 – Belle Vue Aces
- do uzupełnienia
Osiągnięcia
|
|
Nagrody i uhonorowania
- 1969: Sportowiec roku w Wielkiej Brytanii (4. miejsce)
- 1970: Sportowiec roku w Wielkiej Brytanii (3. miejsce)
- 1970: Sportowiec roku w Canterbury
- 1971: Sportowiec roku w Wielkiej Brytanii (4. miejsce)
- 1971: Sportowiec roku w Canterbury
- 1972: Sportowiec roku w Wielkiej Brytanii (2. miejsce)
- 1972: Sportowiec roku w Canterbury
- 1973: Sportowiec roku w Wielkiej Brytanii (3. miejsce)
- 1977: Sportowiec roku w Nowej Zelandii
- 1978: Sportowiec roku w Nowej Zelandii
- 1979: Sportowiec roku w Nowej Zelandii
- 1970–1980: Człowiek dekady według British Motorcycle News
- 1985: honorowy mieszkaniec Gniezna
- 1985: honorowy ambasador sportowy Nowej Zelandii
- 1990: wprowadzenie do galerii sław Nowej Zelandii
Przypisy
- ↑ Phil Shaw: Ivan Mauger: New Zealand speedway legend who won six world titles. independent.co.uk, 2018-04–19. [dostęp 2018-04–20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-20)]. (ang.).
- ↑ Robert Borowy: Żałoba przykryła światowy żużel. Odszedł mistrz nad mistrzami. przegladsportowy.pl, 2018-04–16. [dostęp 2018-04–16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-20)]. (pol.).
- ↑ Speedway’s greatest - Ivan Mauger remembered. gisborneherald.co.nz, 2018-04–17. [dostęp 2018-04–20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-20)]. (ang.).
- ↑ a b c d Arkadiusz Adamczyk: To był Ivan Wielki! Legenda kończy dziś 77 lat. przegladsportowy.pl, 2016-10-04. [dostęp 2018-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-16)].
Linki zewnętrzne
- Bartłomiej Jejda: Bartłomiej Jejda: Na szczyt przez ciernie – sylwetka Ivana Maugera. sportowefakty.wp.pl, 2009-07-03. [dostęp 2018-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-20)]. (pol.).
Szablon:Indywidualni mistrzowie świata w longtracku
|
