Grób szybowy

Grób szybowy, też grobowiec szybowy – rodzaj grobu używany w początkowej fazie epoki brązu, w którym komora grobowa umieszczana była na dnie głębokiego, wąskiego szybu^[1]. Po złożeniu w grobie ciała zmarłego komora grobowa była zabezpieczana dachem, a szyb nad nią był zasypywany^[1]. Groby szybowe występują w różnych częściach świata, a najbardziej znanym ich przykładem są bogato wyposażone grobowce mykeńskie (tzw. okręgi grobów szybowych A i B)^[1]. W Chinach epoki brązu w grobowcach szybowych chowała swoich zmarłych elita z dynastii Shang^[1]. Tradycję grobów szybowych spotkać można również u kultur zachodniego Meksyku w okresie między 300 rokiem p.n.e. a 400 n.e, m.in. na stanowisku Tingambato^[2].

Rodzajem grobu szybowego jest grób szybowy z komorą boczną, w którym zmarłych składano w pomieszczeniu bocznym wychodzącym na dno szybu^[3].

• tolos

• shaft-and-chamber tomb, w: Kipfer B.A., Encyclopedic Dictionary of Archaeology, Springer Science & Business Media, 2000, s. 508.
• shaft grave, w: Kipfer B.A., Encyclopedic Dictionary of Archaeology, Springer Science & Business Media, 2000, s. 508.